بزرگراه فناوری – امسال در دوازدهمین دوره نمایشگاه الکترونیک، کامپیوتر و تجارت الکترونیکی موسوم به الکامپ برای اولین بار شاهد عرضه بازی‌های کامپیوتری ایرانی بودیم.
برگزارکنندگان نمایشگاه یک غرفه در سالن 31 را به یک شرکت ایرانی اختصاص داده بودند تا مسابقه بازی‌های کامپیوتری برای کودکان و نوجوانان به اجرا گذارده شود.
اما آنچه که برای ما جالب بود، آشنایی با دو مهندس جوان و خوش‌ذوق بود که یک بازی کامپیوتری ایرانی به‌نام مبارز را به مرحله تولید رسانده بودند، ولی به‌علت ناتوانی مالی موفق به اجاره غرفه و تبلیغ برای بازی ساخت خود نشده بودند.
مهندس رضا صاحب‌کاران و مهندس فرزاد محمودی که هر دو 25 ساله هستند به گفته خودشان از زمان دانشجویی به طراحی بازی‌های کامپیوتری علاقه‌مند شده بودند. آن‌ها با همکاری چند دانشجوی دیگر گروهی را تشکیل داده و سرانجام در سال 82 شرکت «طراح پارس‌رایانه» را تاسیس می‌کنند. پس از مدتی بحث و تبادل‌نظر این گروه تصمیم می‌گیرند برمبنای مضمونی در ارتباط با مواد مخدر دست به تولید بازی کامپیوتری بزنند.
اعضای شرکت در اولین گام تلاش می‌کنند با یافتن اسپانسر و حامی مالی مراحل تولید بازی را به پایان ببرند ولی از میان نهادهای متعد دولتی اعم از ستاد مبارزه با موادمخدر، نیروی انتظامی، سازمان میراث فرهنگی و وزارت ارشاد هیچ‌یک حاضر به سرمایه‌گذاری در این زمینه نمی‌شوند و تنها قول می‌دهند از اجرای این طرح حمایت معنوی به‌عمل آورند، اما این مشکلات باعث نمی‌شود که ساخت بازی مبارز نیمه‌کاره بماند.
مشاهده عکس‌ها و دموهای مختلف بازی موید آن است که بازی «مبارز» اولین بازی کاملا استاندارد ساخته شده در ایران است.
در این بازی تلاش شده تا استانداردهای متداول در بازی‌های مشهور جهان همگی رعایت شود، مسئله‌ای که در چند بازی ایرانی موجود در بازار و به‌خصوص در بازی پرخرج و پرهیاهوی رانندگ در تهران چندان مورد توجه قرار نگرفته است.
چرا مبارز یک بازی استاندارد است؟
در این بازی میزان صدا، کیفیت گرافیکی و دکمه‌های کنترل حرکات بازی همگی به میل کاربر قابل تغییر است. همچنین امکان استفاده از جوی‌استیک برای اجرای بازی هم وجود دارد. همچنین تمامی منوها و نوشتارهای بازی به زبان فارسی بر روی صفحه درج می‌شود. منوی بازی که در ابتدای آن به نمایش درمی‌آید مثل منوی بازی‌های روز دنیا کاملا دینامیک بوده و امکانات لازم برای Save و Load بازی در آن گنجانده شده است. در هر محله نقاطی موسوم به Chechpoint در نظر گرفته شده که با حضور در آن‌ها بازی تا آن بخش به‌صورت خودکار ذخیره خواهد شد. علاوه بر این مانند بازی GTA و بسیاری از بازی‌های مدرن اماکنی ویژه برای ذخیره بازی در نظر گرفته شده است.
گرافیک و موسیقی
به گفته سازندگان «مبارز» گرافیک این بازی که تنها بر روی کامپیوتر شخصی قابل اجراست، در سطحی بالاست به گونه‌ای که برای اجرای آن باید Direct x9 بر روی دستگاه نصب شود.
از سوی دیگر برای موسیقی و افکت‌های بازی هم زحمت کشیده شده. تمامی افکت‌ها توسط گروه سازنده صدابرداری شده ولی چون ساخت موسیقی مستلزم صرف هزینه زیادی است، آنان ترجیح داده‌اند مجموعه‌ای از آهنگ‌های ایرانی را به‌عنوان زمینه کار انتخاب کنند.
با توجه به تاثیرگذاری موسیقی ایرانی، تلاش شده قطعات منتخب در عین جذابیت با فرهنگ اصیل ایرانی سازگار باشند.
توجه به جزئیات
یک نکته جالب دیگر در مورد این بازی تعامل کاراکترها با اشیای صحنه است. مثلا در بحث موسیقی امکان قطع موسیقی درحال پخش از یک رادیو در گوشه اتاق وجود دارد. علاوه بر این در برخی از موارد برای پیشبرد جریان بازی باید از مغزتان هم استفاده کنید. به‌عنوان مثال باز کردن برخی درها مستلزم پیدا کردن کلید آنهاست. شکستن اشیای محیط و هل دادن آن‌ها از جمله فعالیت‌هایی است که برای عبور از مرحله‌ای به مرحله دیگر بازی مورد توجه قرار گرفته است.
بازی مبارز همچنین دارای قابلیت پخش تصاویر به‌صورت آهسته یا همان Slow Motion است. سازندگان بازی خود می‌گویند برای طراحی حرکات رزمی که به‌صورت آهسته انجام می‌شود از بازی معروف مکس پین الهام گرفته‌اند. کیفیت این حرکات در دموی بازی در سطح مطلوب و قابل قبولی بود.
طراحان حرکت‌های کاراکترهای مختلف بازی را برای آنکه این حرکات به‌خصوص در صحنه‌های رزمی طبیعی جلوه کنند، فعالیت‌های بدل‌کاری یک بدل‌کار واقعی را در بازی پیاده کرده‌اند. نتیجه این همه دقت و ریزبینی در دموی بازی قابل مشاهده بود. شال قرمزرنگ کاراکتر اصلی بازی که دور کمر او بسته شده، در هنگام آهسته حرکت کردن یا دویدن به دو شیوه کاملا متفاوت اما بسیار نزدیک به واقعیت تکان تکان می‌خورد. حرکات رزمی بازی هم که بسیار متنوع هستند به دل می‌نشینند.
دوربین این بازی هم به‌صورت کاملا آزاد طراحی شده و می‌توان از هر زاویه‌ای به شخصیت‌ها نزدیک شد. در «مبارز» هم مانند بسیاری از بازی‌های خارجی اگر مدتی دست از بازی بکشید کاراکترها خسته شده و خمیازه می‌کشند.
بد نیست بدانید که برای دوبله این بازی از دوبلورهای شرکت گلودی فیلم کمک گرفته شده است. همان‌هایی که تا به‌حال تعداد زیادی کارتون را دوبله و روانه بازار کرده‌اند.
مراحل و داستان بازی
بازی مبارز هفت مرحله دارد و در ابتای بازی نحوه انجام آن در قالب گفتار متن و زیرنویس به کاربر آموزش داده می‌شود. به گفته سازندگان بازی اتمام هر مرحله حدود سه ساعت زمان می‌برد و در انتهای هر مرحله بخشی از داستان به‌صورت انیمیشن پخش شده و در ادامه مرحله بعدی آغاز می‌شود.
اما بد نیست در این‌جا به‌طور مختصر به قصه بازی هم اشاره کنیم. داستان این بازی مربوط به یک جوان روستایی است که با برادر بزرگ‌ترش زندگی می‌کند. برادر کوچک‌تر معتاد می‌شود و برادر بزرگ‌تر تلاش می‌کند به او کمک کند، ولی قاچاقچیان برادر بزرگ‌تر را به قتل می‌رسانند. همین مسئله موجب می‌شود تا برادر کوچک‌تر متحول شده و به جنگ قاچاقچیان برود. این درگیری از لوکیشن روستا شروع شده و در محیط شهری، جنگل و غیره ادامه پیدا می‌کند.
مبارز 2
سازندگان بازی به‌دنبال ساخت قسمت دومی برای آن هستند. در پایان بازی مبارز برادر کوچک‌تر متوجه می‌شود که تنها یک شبکه کوچک را متلاشی کرده و لذا تصمیم می‌گیرد به نیروی انتظامی ملحق شود.
بازی «مبارز دو» هنوز در مرحله سناریونویسی است ولی تفاوت عمده آن با قسمت اول مبارز، استفاده از سلاح‌های گرم و وسایل نقلیه است.
موتور بازی
مهندس صاحب‌کاران وقتی با پرسش من در مورد موتور بازی مواجه شد، از ذکر جزئیات فنی امتناع کرد و تنها به این نکته شاره کرد که این موتور با مشکلات فراوان از یک شرکت آمریکایی خریداری شده و سپس از طریق اینترنت بارگذاری شده، البته آمریکایی‌ها متوجه نشده‌اند که موتورشان را به گروهی ایرانی فروخته‌اند، چون این کار با استفاده از کارت اعتباری شخص دیگری صورت گرفته است.
مهندس محمودی معتقد است در ایران هنوز موتور بازی به معنای واقعی کلمه ساخته نشده و ادعاهای صورت گرفته در این مورد تنها تبلیغاتی است و هدف از آن جذب اسپانسر است. او حتی نوشتن موتور را کار منطقی نمی‌داند و می‌گوید این کار مثل آن است که ما بخواهیم برخی نرم‌افزارهای معروف را از نو بنویسیم.
دغدغه‌های فرهنگی
سازندگان این بازی دغدغه‌های فرهنگی زیادی هم دارند. آن‌ها معتقدند در ایران سوژه‌های فراوانی برای ساخت بازی وجود دارد که باید به آن‌ها توجه شود. چون زمانی داستان‌های کهن ایرانی به‌صورت سینه به سینه برای نسل بعدی نقل می‌شد اما امروزه انتقال فرهنگ و آیین هر کشوری با استفاده از ابزار نوینی مانند بازی‌های کامپیوتری، فیلم و… صورت می‌گیرد.
به گفته آنان کشورهایی که به نوعی با ایران خصومت دارند با ساخت بازی در مورد حمله به ایران حرف‌هایشان را می‌زنند و ما هم باید به زبان فناوری و با ساخت بازی پاسخ‌شان را بدهیم.
سازندگان مبارز به‌همین علت به‌دنبال ساختن مجموعه بازی‌هایی هستند که از داستان‌های شاهنامه الهام می‌گیرد، اما هزینه‌های بالای این کار فعلا آن‌ها را از عملی کردن فکرشان منصرف کرده است.
عرضه مبارز
قرار است عرضه مبارز از یک ماه دیگر شروع شود. این بازی در دو CD و به قیمت چهار تا پنج هزار تومان عرضه می‌شود. سازندگان بازی از علاقه‌مندان به بازی‌های کامپیوتری در ایران می‌خواهند که «معرفتی» داشته باشند و از شکستن قفل نرم‌افزاری بازی و تکثیر غیرمجاز آن خودداری کنند، درخواستی که مشخص نیست تا چه حد مورد توجه عموم قرار گیرد. بد نیست بدانید که اطلاعات بیشتری از این بازی و از جمله تعدادی عکس و فیلم از آن در سایت اینترنتی www.TRP.IR قابل مشاهده است.
خودمان را باور کنیم
در پایان گفت‌وگوی یک‌ساعته ما در غرفه هفته‌نامه در نمایشگاه الکامپ دو مهندس جوان و خوش‌ذوق طراح بازی از بی‌توجهی به صنعت ساخت بازی‌های کامپیوتری در کشور و اشباع بازار از تولیدات خارجی گله می‌کنند، تولیداتی که برخی از آن‌ها با فرهنگ و ارزش‌های جامعه ما سازگاری ندارد و حتی در کشورهای سازنده برای گروه‌های سنی بزرگسال قابل استفاده است، اما در ایران تمامی گروه‌های سنی آن‌ها را اجرا می‌کنند. شاید نقل آخرین بخش از گفته‌های مهندسی محمودی در پایان گفت‌وگوی ما پایان مناسبی برای این مطلب نیز باشد: «از همه ایرانیان می‌خواهیم که به هموطنان‌شان کمک کنند. چرا همیشه باید کار خارجی الگوی ما باشد؟ ما همیشه محاسن خارجی‌ها را می‌بینیم و به معایب آن‌ها توجهی نداریم، اما در تولیدات ایرانی فقط به‌دنبال نقص‌ها می‌گردیم.
صنعت ساخت بازی کامپیوتری سومین تجارت پرسود جهان است و ما می‌توانیم سهم قابل توجهی از این بازار را به‌خود اختصاص دهیم، البته اگر اندکی به ما توجه شود.»
