نام نویسنده: محمدحسن برادران قاسمی
بزرگراه فناوری – ركورد بسيار شديد بازار داخلي فناوري اطلاعات، پس از اوجي كه در اثر برنامه تكفا حاصل شده بود، فرصتي است تا بخش خصوصي را به چاره‌جويي وادار کند.
در بازاري كه اقتصادش را دولت تعيين و تامين می‌کند طبيعي است كه وقتي نبض دولت كند بزند، اين بازار رو به مرگ مي‌رود. شركت‌هاي رايانه‌اي هم‌اكنون در برابر يك انتخاب بسيار جدي قرار گرفته‌اند، تعطيلي يا بازنگري اساسي در نگاهشان به بازار، در اين مرور تنها راه چاره برنامه‌ريزي برون‌مرزي است، صادرات خدمات فناوري اطلاعات و ارتباطات و بالاخص در زمينه نرم‌افزار مي‌تواند يك راهبرد كوتاه‌مدت براي بقا و يا حتي راهبردي بلندمدت براي شكوفايي و بالندگي باشد.
نگاه برون‌مرزي نسخه‌اي هندي است، اين نسخه در ايرلند هم جواب داده است با اين تفاوت كه در هند جنبه‌اي خودجوش داشت و در ايرلند برنامه‌ريزي شده و از حمايت دولت و بودجه عمومي نيز برخوردار بود. فقر بازار هند و كوچك بودن بازار ايرلند موجباتي بودند كه بخش خصوصي اين كشورها را به فكر فعاليت‌هاي فرامرزي انداختند. هم‌اكنون عدم ارجاع پروژه‌هاي دولتي، توقف پروژه‌‌ها يا ابطال مناقصه‌ها و بعضی اوقات رويگرداني دولت از ارجاع كارها به بخش خصوصي و از همه مهم‌تر عدم پرداخت ديون شده، در عمل بازار فناوري اطلاعات و ارتباطات را در ايران براي فعالان واقعي غير قابل تحمل ساخته است. ليكن چند عامل بسيار مهم به‌عنوان موانعي در برابر اين انبساط و انكشاف، كه حق بالقوه شركت‌هاي ايراني است، قد علم كرده است و آن انقباض‌هاي سياسي از يك سو و بي‌تجربگي رفتار در چنين بازارهايي از سوي دگر است. به‌همين سبب بايد تجربه‌ها را در يك‌جا جمع كرد و با هم‌افزايي هرچه بيشتر با گام‌هايي استوار به‌سوي بازارهاي جهاني رفت. در اين راستا ابتكار عمل سازمان نظام صنفي رايانه‌اي استان تهران در ايجاد كميته‌اي به‌نام هماهنگي صادرات خدمات فناوري اطلاعات و ارتباطات و ايجاد كنسرسيومي جهت صادرات اين‌گونه خدمات به بازار كشور همسايه، افغانستان، قابل توجه و شايسته پشتيباني است.
