نام نویسنده: محمد صادق افراسيابى
ماهنامه دختران – انگلستان، ماه ژانويه سال 2005 ميلادى: « نيروهاى پليس در جستجوى دخترى 16 ساله هستند که پس از انجام قرار ملاقاتى اينترنتى ناپديد شده است.
چارلين بيدمائد، ساکن هندن – يکى از شهرهاى انگليس – ، آخرين بار جمعه در حالى که دانشگاهش را در شمال لندن ترک مى کرد، ديده شده است و …».
آنچه خوانديد گزارش فقط يکى از مواردى است که طى آن پس از عملى شدن يک قرار اينترنتى دو طرفه، دخترى ناپديد مى شود. در سال گذشته ميلادى – سال 2004 – ، تنها در يک مجله خاص انگليسى – Evening Standard – ، حداقل چهار مورد مشابه اين رويداد گزارش
شده است.
دختران الکترونيکى!
شايد پيشتر زمانى که در مورد گپ هاى دخترانه، مطلبى ميشنيديم، تصوير يک دختر با تلفنى که به گوش گرفته است، در ذهنمان مجسم مى شد. اين پندار مربوط به زمانى مى شد که دختران و تلفن مترادف هم بودند؛ اما امروز با شيوع ارتباطات جديد الکترونيکى نظير اى ميل، اس ام اس، چت و … لازم است در تصور ذهنى خويش اصلاح به عمل آوريم. چرا که همزمان با استفاده دختران از کاربردهاى IT و ICT براى استفاده هاى شخصى، انجام تکاليف مدرسه و
… روز به روز بر تعداد دخترانى که ساعات زيادى از عمر خويش را در دنياى مجازى صرف مى کنند، افزوده شده و به تبع آن نوع گپ هاى دخترانه نيز به سوى گپ هاÙ!
Š اينترنتى و حتى تحول گپ به بازديد از سايت هاى دوستى و … تغيير جهت داده است.
ختران اينجا چه مى کنند؟
چه کسى مى داند که اينک دختران ما در شاهراههاى اطلاعاتى چه مى کنند؟ من معتقدم اکثريت آن ها بدون گذراندن دوره هاى آموزشى لازم ، در اين شاهراه در حال رانندگى هستند؛ يک رانندگى مرگبار!
طبق مطالعه اى تحقيقاتى با عنوان « اثرات اينترنت: دختران و رسانه هاى جديد » ، اگر چه
بسيارى از دختران جوان داراى دانش رايانه هستند، اما همين ها وقتى که در يک موقعيت عاطفى شديد نظير رويارويى با سايت هاى محرک جنسى و يا چت با جنس مخالف قرار مى گيرند، به افرادى آسيب پذير و بى سواد مبدل مى گردند. اين گزارش که در فيبريه سال 2002 ميلادى توسط موسسه دختران پويا در آمريکا منتشر شد، يکى از اولين تحقيقاتى است که
در جهت بررسى اثرات ميزان ساعات آنلاين دختران بر زندگى اجتماعى و احساسات آن ها، با جامعه آمارى هزار و دويصد و چهل و شش دختر سيزده الى هيجده ساله انجام شد.
دکتر ميشل کن، مدير بخش تحقيقاتى موسسه مى گويد:« اين مطالعه نشان مى دهد در حال حاضر دختران، دانش ها و مهارت هاى کار با فناورى هاى جديد را به خوبى آموخته اند، اما از نظر بلوغ اجتماعى به تکامل لازم نرسيده اند و اين ضعف زمانى که آن ها با يک موقيت گپ محرک اينترنتى مواجه مى شوند، خود را نشان مى دهد. بنابراين اگر چه معمولا پدران، مادران، معلمان و ساير بستگان دخترانمان ا اينترنت آشنايى کافى ندارند، اما آن ها مى توانند با راهنمايى عزيزانشان از جهت اجتماعى و فرهنگى نقشى حياتى داشته باشند».
اينترنت؛ پيچيده ترين پديده قرن بيست و يک
در قرن بيست و يک آنلاين بودن يکى از ابعاد جديد شخصيت يک دختر است. زيرا دختران در طول مدت تحصيل خويش براى انجام تکاليف مدرسه، پروژه هاى دانشگاهى و … مرتبا آنلاين مى شوند. همچنين آن ها در وقت آزاد خويش از اينترنت به عنوان يک وسيله سرگرمى استفاده مى کنند. اما آن ها در اين مدت با چه مسايلى روبرو مى شوند؟ قطعا دختران در
طول مدت آنلاين بودنشان با موقعيت هاى بسيارى مواجه مى شوند که برخى از آن ها امن و برخى ديگر ناامن هستند. و از آنجا که دختران در اکثر مواقع از راهنمايى بزرگترهايشان بى بهره اند، گزينش اين موقعيت ها تنها به قضاوت شخصى خودشان بستگى دارد. در !
تحقيقى که پيشتر بدان اشاره شد – يعنى گزارش تحقيقى موسسه دختران پويا – ، وقتى که از تعدادى از دختران سوال شد، چگونه متوجه مى شويد که يک موقعيت امن يا ناامن است، 84 درصد آنان پاسخ دادند که به احساس قلبى خويش مراجعه مى کنند. اما متاسفانه احساسات دخترانه در اکثر مواقع نمى تواند از آنان محافظت کند. چرا که نتايج مطالعات حاکى از آن است که اغلب دختران هنگامى که در يک وضعيت تحريک کننده جنسى در چت روم ها و يا سايت
ها واقع مى شوند، نمى دانند چه بايد کرد؟ مسائل شهوانى به گونه هاى مختلفى مى تواند شروع شود، درخواست ناگهانى يک مرد براى ايجاد ارتباط عاطفى، روبرو شدن ناخواسته با عکس عريان يک مرد و … مواردى از اين دسته اند.
در مطالعه انجام شده توسط موسسه دختران پويا، 30 درصد از 80 درصد دختران مذکور اعتراف کرده اند که در رويارويى حقيقى با مسائل جنسى دست و پاى خود را گم کرده اند.
دخترى سيزده ساله مى گويد: « من در يک چت روم بودم که مردى برايم پيام خصوصى فرستاد … سپس او شروع کرد به طرح مسائل غير اخلاقى و آزار دهنده ».
البته اکثر دختران، از سايت ها و موقعيت هاى شهوانى اجتناب مى کنند و آن را « بسيار آزار
دهنده» مى خوانند، اما بسيارى اوقات به صورت کاملا اتفاقى در دام چنين وضعيتى گرفتار آمده و در نتيجه سردرگم مى شوند که چه بايد کرد؟
دخترى چهارده ساله مى گويد:« اين وضعيت دقيقا مثل تصادف يک عابر پياده با ماشين است. عابر ميخواهد خود را از جلوى ماشين کنار بکشد، اما نمى تواند».
چه بايد کرد؟
هنگامى که بسيارى از پدران و مادران، معلمان و اساتيد، ليستى از «نبايدها»، تهيه کرده اند که؛ « اطلاعات شخصيت را به کسى نده»، « به اى ميلهايى که از طرف افراد غريبه دريافت ميکنى جواب نده»، « با ناآشنايان صحبت نکن»، و … آنچه يک دختر مى خواهد، تنه کمى حمايت و دلسوزى بيشتر است.
دختران به راهنمايى احتياج دارند تا بتوانند از پس رويارويى با موقعيت هاى خطرناک پيروزمندانه
برآيند، تاکيد مى کنم آن ها به کمک احتياج دارند، نه نصايح آزاردهنده!
گزارش هاى علمى تحقيقاتى حاکى از آن است که دختران جوان، از پدران و بزرگترها مى خواهند تا زندگى مجازى آن ها را به طور کامل درک کرده و به آن ها کمک کنند تا از مزاياى IT و ICT حداکثر استفاده را برده و از مضرات آن در امان باشند.
دکتر اس هريت مستاچ مدير بخش برنامه ريزى موسسه دختران پويا در اين زمينه مى گويد: « … از ديگر فوايد شگفت انگيز اينترنت براى دختران ايجاد امکان برقرارى ارتباط صميمانه با خانواده و دوستانشان از طريق اى ميل و پيام هاى الکترونيکى است. اما اينترنت مسائلى را در کنار اين همه محاسن به دختران هديه مى دهد که شايد براى آن آمادگى لازم را نداشته باشند. سايت هاى غير اخلاقى و شهوانى، همچنين پيام هاى ناخواسته در يک اتاق چت از اين دسته اند. بنابراين هر بزرگترى که سرپرستى دخترانى را به عهده دارد که هر از
چندى آنلاين مى شوند، بايد هميشه در دسترس باشد تا در صورت لزوم!
بتواند از آنان پشتيبانى لازم را به عمل آورده و راهنماييشان کند».
