سخاروش – TCP/IP يکى از متداولترين پروتکل هاى استفاده شده در شبکه هاى کامپيوترى است . از مهمترين ويژگى هاى اين پروتکل مى توان به مديريت غيرمتمرکز آن اشاره نمود . در چنين مواردى، امکان مديريت جداگانه شبکه هاى متعددى که از طريق اينترنت و يا اينترانت به يکديگر مرتبط شده اند، فراهم مى گردد .
براى اشکال زدائى شبکه هاى مبتنى بر TCP/IP ، تاکنون ابزارهاى متعدى طراحى و پياده سازى شده است . برخى از اين ابزارها پس از نصب سيستم عامل در دسترس قرار خواهند گرفت و برخى ديگر را مى بايست تهيه و بر روى سيستم نصب نمود . از ابزارهاى فوق به منظور رفع اشکال ارتباطى يک کامپيوتر موجود در شبکه ، مسائل در ارتباط با پيکربندى TCP/IP و سرويس هاى مربوطه، استفاده مى گردد .
براى اشکال زدائى از کجا مى بايست شروع کرد ؟
تعيين مختصات نقطه شروع اشکال زدائى در يک شبکه به پارامترهاى متعددى و نوع مشکل ايجاد شده، بستگى خواهد داشت . قبل از بررسى عناصر فيزيکى شبکه نظير کابل ها ، آداپتورهاى شبکه ، هاب و يا سوئيچ ، در ابتدا مى بايست پيکربندى پروتکل TCP/IP بر روى سيستمى که داراى مشکل است ، برررسى گردد . بدين منظور مى توان از ابزارهاى ارائه شده همراه سيستم عامل استفاده نمود .
اولين اقدام : بررسى وضعيت پيکربندى TCP/IP
پيکربندى TCP/IP ، معمولا” در زمان نصب سيستم عامل انجام مى شود . در برخى موارد ممکن است لازم باشد که تنظيمات انجام شده ، تغيير يابند. مثلا” در صورتى که کامپيوتر به يک subnet ديگر منتقل شده است ، مى بايست تغييرات ضرورى را بر روى آن اعمال نمود ( آيا سيستم داراى يک آدرس IP است که داراى شماره شبکه اى يکسان و مشابه ساير کامپيوترهاى موجود در شبکه است ؟ ) . اطمينان از صحت تنظيمات Subnet Mask و Default gateway از ديگر اقدامات رورى در اين رابطه است . در صورتى که از DHCP به منظور نسبت دهى اطلاعات پيکربندى TCP/IP ( نظير آدرس IP ) استفاده مى شود ، مى بايست از وجود يک سرويس دهنده DHCP و يا يک DHCP relay agent در subnet جديد ، اطمينان حاصل نمود .
در صورتى که همه تنظيمات به درستى انجام شده است ولى همچنان سيستم داراى مشکل است ، مى توان از ابزارهائى که به همراه اکثر نسخه هاى TCP/IP ارائه شده است ، استفاده نمود .
استفاده از hostname
يکى از عمليات اوليه به منظور اشکال زدائى يک کامپيوتر موجود درشبکه ، تشخيص نام آن است. بدين منظور مى توان از برنامه کاربردى hostname استفاده نمود . براى نامگذارى کامپيوترها از دو روش متفوت استفاده مى شود . در اولين روش ، اسامى flat ( غيرسلسله مراتبى ) با استفاده از جداولى نظير host tables به دستگاه ها نسبت داده مى شوند . در روش دوم ، از طريق سرويس دهنده DNS يک نام به دستگاه موجود در شبکه ، نسبت داده مى شود ( از دستور hostname در دو روش فوق مى توان استفاده نمود ) .
hostname ، ساده ترين دستورى است که مى توان با استفاده از آن بررسى اوليه پيکربندى يک کامپيوتر را انجام داد . در سيستم هاى مبتنى بر ويندوز ، دستور فوق نام کامپيوتر را نمايش خواهد داد . براى استفاده از دستور فوق ، کافى است نام آن را از طريق پنجره command prompt تايپ نمود .
تايپ دستور
C:\>hostname
خروجى
srcocomputer
ضرورت استفاده از دستور hostname
شايد اين سوال براى شما مطرح شده باشد که چرا مى بايست از دستور hostname استفاده نمائيم و نتايجى که نمايش داده مى شود ، بيانگر چه واقعيتى است ؟ با توجه به اين که hostname به يک آدرس IP ترجمه شده است ، با استفاده از دستور فوق ، مى توان از صحت آدرس IP مرتبط با نام ، اطمينان حاصل نمود .
از دستور hostname بر روى سيستم هائى که بر روى آنان سيستم عامل يونيکس و يا لينوکس نصب شده است نيز استفاده مى گردد . با توجه به نوع سيستم عامل ، نحوه پيکربندى و پارامترهاى استفاده شده ، اجراى اين دستور نتايج متفاوتى را بدنبال خواهد داشت. در سيستم هاى عامل ويندوز NT/2000/XP ، دستور فوق نام host را نمايش خواهد داد .
در بخش دوم به بررسى دستور ipconfig خواهيم پرداخت .
