قانون مالیات بر سوداگری و سفته‌بازی در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۴۰۴ توسط مسعود پزشکیان، برای اجرا ابلاغ شد. این قانون که معاملات کوتاه‌مدت و مکرر در بازارهای سرمایه‌ای از جمله املاک، خودرو، طلا، ارز و رمزارزها را هدف قرار داده، به دنبال دریافت مالیات از سود حاصل از فروش دارایی‌هاست. هدف اصلی این قانون، کاهش فعالیت‌های سفته‌بازانه و ایجاد ثبات در بازارهای سرمایه‌ای عنوان شده است. با این حال، کاربران حوزه رمزارزها نگرانی‌هایی درباره تأثیر این قانون بر سرمایه‌گذاری و معاملات خود مطرح کرده‌اند.
این قانون قرار است از شش ماه آینده اجرایی شود و نرخ مالیات بر اساس مدت نگهداری دارایی تعیین شده است.
برای نگهداری کمتر از یک سال، نرخ مالیات بین ۲۰ تا ۴۰ درصد متغیر است؛ در حالی که اگر دارایی، بیش از دو سال نگهداری شود، نرخ مالیات بسیار پایین یا حتی معاف خواهد بود.
این موضوع به‌ویژه برای معامله‌گران کوتاه‌مدت ارزهای دیجیتال، که معمولاً در بازه‌های زمانی کوتاه خرید و فروش می‌کنند، چالش‌برانگیز خواهد بود.
همچنین، این قانون فرار مالیاتی را با مجازات‌های سنگین، از جمله مالیات مضاعف و محرومیت از خدمات دولتی، تحت پیگرد قرار می‌دهد.
