نام نویسنده: علی ارسلان شهلا
اوضاع و احوال کشور تایلند در حال حاضر به تصویری که جورج اورول در کتاب 1984 از مفهوم برادر بزرگ نشان می‌دهد، بی شباهت نیست.
این روزها تصویر بزرگ «رانونگراک سوانچاوی» وزیر اطلاعات تایلند روی بیلبوردهای بزرگراه‌ها دیده می‌شود که به مردم هشدار می‌دهد وب سایت‌های بد برای جامعه مضر است و شهروندان باید آدرس این سایت‌ها را به یک خط تلفن ویژه گزارش دهند.
دولت «آبهیسیت وجاجیوا»، نخست وزیر تایلند با دو جبهه از مخالفان خود در جنگ است: یکی معترضانی که به تظاهرات خیابانی روی آورده‌اند و دیگری کسانی که از دنیای مجازی، اعتراض خود به دولت این کشور را اعلام می‌کنند.
سانسور اینترنتی دولت تایلند به حدی شديد و پردامنه است که برخی آن را با اقدامات کنترلی و نظارتی سفت
و سخت چین روی اینترنت آن کشور مقایسه می‌کنند. اما در بین سایت‌های فيلتر شده، سرویس‌های سرگرمی‌مانند سایت‌های به اشتراک گذاری تصاویر ویدیویی هم فيلتر شده است. به گفته کارشناسان، این سایت‌ها به دلیل فعالیت گروهی با عنوان معترضان قرمزپوش در آنها مسدود شده است.
«پومیجیت سیراونگپراسرت»، رییس اتحادیه ارایه دهندگان سرویس‌های اینترنتی میگوید: تایلند از نظر سانسور اینترنتی روز به روز بیشتر شبیه چین می‌شود.
این در حالی است که اعتبار آزادی بیان در تایلند به دنبال محدودیت‌های اخیر خدشه دار شده است. بر اساس گزارش خبرنگاران بدون مرز، تایلند در “ایندکس آزادی مطبوعات” در سال 2002 در رتبه 65ام قرار داشت، اما نسبت به آن زمان به رتبه 130ام نزول کرده است.
بحران سیاسی داخلی تایلند طی 5 سال گذشته، به کنترل بیش از پیش اینترنت در این کشور منجر شده است. معترضان قرمزپوش خواستار انحلال مجلس تایلند و برگزاری انتخابات زودتر از موعد هستند. به اعتقاد معترضان قرمزپوش، «آبهیسیت وجاجیوا» با حربه فشارهای نظامی و زد و بندهای پشت پرده، به طور غیر قانونی در سپتامبر 2007 به قدرت رسیده است.
در آن زمان، معترضان به مدت دو ماه در خیابان‌های بانكوک، پایتخت تایلند چادر زدند و به تظاهرات پرداختند. طی این درگیری‌ها، حداقل 29 نفر کشته و حدود هزار نفر مجروح شدند. دولت تایلند پس از جدی شدن درگیری‌ها، اعلام وضعیت اضطراری کرد و رسانه‌ها را از پخش هرگونه خبری که به خشونت‌ها دامن بزند یا به ادامه مقاومت‌ها بینجامد، منع کرد.
بلافاصله پس از اعلام این هشدار، 36 وب سایت سیاسی فیلتر شد و یک ایستگاه رادیویی و یک شبکه کوچک متعلق به معترضان قرمزپوش مسدود گردید. با وجود این، انتشار روزنامه معترضن قرمزپوش هنوز ادامه دارد.
سوپینیا کلانگنارونگ، عضو یک گروه حمایت از آزادی بیان تایلندی میگوید: هیچ کس توضیحی برای مسدود شدن این وب سایت‌ها ارایه نکرده است. سانسور اینترنتی ابتدا با 36 سایت آغاز شد و سپس به 190 و 420 وب سایت افزایش یافت. البته آمار واقعی احتمالا بسیار بیش از اینهاست، زیرا محدودیت‌ها و فشارهای اینترنتی گوناگون را هم باید در نظر گرفت.
به گزارش خبرنگاران بدون مرز، طی چند سال اخیر مجموعا بیش از 50 هزار وب سایت یا وبلاگ فیلتر شده است.دولت تایلند در حالی آشکارا از مسدودسازی سایت‌هایی شامل مضامین هرزه نگاری یا قمار سخن به میان می‌آورد، که اتفاقا اعتراض چندانی از سوی کاربران به فیلترینگ این سایت‌ها صورت نگرفته اما بخش عمده سانسور اینترنت در تایلند شامل محتوای سیاسی است.
دولت کنونی تایلند در سال 2007 با تصویب قانون جرایم کامپیوتری، انتشار محتوایی را که امنیت ملی این کشور را به خطر بیندازد یا باعث هرج و مرج عمومی شود، ممنوع کرد. هزاران وب سایت با استناد به همین قانون مسدود شده است.
وب سایت‌های خبری معترضان قرمزپوش هدف اصلی فیلترینگ دولت تایلند بوده است. یکی از 36 وب سایتی که در اولین رشته از فیلترینگ‌های دولت تایلند مسدود شد، سایت خبری Prachatai.com بود. این وب سایت که به دست جمعی از روزنامه نگاران، سیاستماران و فعالان شناخته شده آزادی مطبوعات راه اندازی شده بود، به عنوان یک روزنامه اینترنتی مستقل و غیرانتفاعی به فعالیت می‌پرداخت.
چیرانوچ پرمچایپون، مدیر این وب سایت میگوید: تلاش برای کنترل اینترنت بسیار وسیع بوده است، اما ارتباطات و اطلاع‌رسانی‌های تحت وب روز به روز ارتقا پیدا می‌کند.پرمچایپون در حال حاضر به نقض قانون جرایم کامپیوتری و به خطر انداختن امنیت ملی متهم است. وی ممکن است به دلیل اتهامات مختلف، به بیش از 50 سال زندان محکوم شود.
