نام نویسنده: علی ارسلان شهلا
محبوبيت فزاينده شبکه‌هاي اجتماعي، سرويس‌هاي ويديويي آنلاين، سايت‌هاي به اشتراک‌گذاري عکس، رشد چشمگير اينترنت موبايلي، ايميل و جست و جو در وب در کنار تمايل دولت‌ها، شرکت‌ها و سازمان‌ها به ثبت اشکال مختلف اطلاعات، حجم بي‌سابقه‌اي از اطلاعات ديجيتالي را فراهم کرده که در نتيجه، واژه “زتابايت” (Zetabyte) استفاده گسترده‌تري يافته است.
تحقيقات نشان مي‌دهد حجم اطلاعات دنياي ديجيتال در سال ميلادي گذشته نسبت به سال 2008، 62 درصد رشد داشته است. به طور دقيق‌تر، کاربران سراسر جهان در سال 2009، 800 هزار پتابايت اطلاعات ديجيتال از خود به جا گذاشتند.
اين حجم وسيع اطلاعات برابر با حافظه 75 ميليارد دستگاه آي‌پد يا صد سال ارسال بي‌وقفه توييت يا همان پيام کوتاه از سوي تمام ساکنان کره زمين است.
هر پتابايت معادل يک ميليون گيگابايت يا 8دهم زتابايت است.
کارشناسان با مقايسه تفاوت فاحش بين خروجي نس ديجيتال و نسل ماقبل ديجيتال پيش‌بيني ميکنند تمام استفاده‌هاي زباني مردم جهان از ابتداي تاريخ تاکنون، حدود 5 هزار پتابايت فضاي ديجيتالي اشغال ميکند. اين رقم کمتر از يک درصد تمام اطلاعات ديجيتالي توليد شده از زمان اختراع اولين کامپيوتر است.
اما براساس چهارمين بررسي ساليانه شرکت تحقيقاتي IDC، انتظار مي‌‌رود محتواي ديجيتالي کره زمين در سال 2010 به 2/1 زتابايت برسد. جالب اينجاست که يک زتابايت، 500 هزار بار بزرگ تر از تمام عناوين کتابخانه‌هاي دانشگاه‌هاي آمريکاست.
گفتني است بسياري از رسانه‌هاي قديمي در حال دگرگوني و تغيير به شکل ديجيتال هستند. براي مثا تعداد زيادي از روزنامه‌ها و ناشران کتاب به پلات فورم‌هاي ديجيتال روي آورده‌اند و از حجم انتشارات چاپي خود کاسته‌اند.
از سوي ديگر به روز رساني محتواي ديجيتال کنوني به اشکال پيشرفته‌تري چون ديسک‌هاي بلو-ري يا فيلم‌هاي سه بعدي، ذخيره اطلاعات ديجيتالي را افزايش خواهد داد. در اين حال کاربران بيشتري به شبکه‌هاي اجتماعي، سايت‌هاي به اشتراک‌گذاري عکس و تصاوير ويديويي و در مجموع ذخيره و به اشتراک‌گذاري محتواي ديجيتالي خواهند پرداخت. تلفن‌هاي همراه و ابزارهاي الکترونيکي ديگري چون دوربين‌هاي ديجيتال، اين روند را تسريع مي‌‌بخشند.
آدريان مک دونالد، نيب رييس مدير کل شرکت EMC در انگليس مي‌‌گويد: رشد سرسام آوري در رسانه‌هاي دنياي ديجيتال مثل عکاسي و فيلمبرداري ديجيتال به وجود آمده است. پيش از اين مردم براي تک تک عکس‌هايي که با دوربين‌هاي آنالوگ مي‌‌گرفتند حساب و کتاب داشتند، اما حالا به جاي يک عکس، 20 عکس مي‌‌گيرند و هر 20 تا را در اينترنت منتشر ميکنند.
طبق پيش‌بيني IDC، حجم محتواي دنياي ديجيتال طي دهه آينده با ضريب 44 رشد خواهد کرد.
به اعتقاد مک دونالد، گوشي موبايل يکي از عوامل اصلي گسترش چشمگير اطلاعات ديجيتالي است، زيرا امکان ثبت اين اطلاعات را براي گروه‌هاي مختلف مردم به وجود مي‌آورد.
اما يش از حد بزرگ شدن دنياي ديجيتال، شرکت‌هاي فناوري اطلاعات را نگران اين مساله كرده است که بايد هزينه گزافي براي فراهم کردن فضاي مورد نياز کاربران IT و ادامه حيات سرويس‌هاي خود بپردازند.
حدود 70 درصد تمام محتواي ديجيتالي جهان را کاربران معمولي توليد ميکنند، اما اين شرکت‌ها هستند که بايد فضاي ذخيره سازي مورد نياز را ايجاد کنند. از ايميل و وبلاگ گرفته تا مکالمات تلفني و چت، شرکت‌ها تا بخش زيادي به رايگان اين فضا را در اختيار کاربران قرار مي‌دهند.
توليد محتواي ديجيتالي فقط به دنياي آنلاين ختم نمي‌شود؛ براي مثال فهرست معاملات يک بانک يا تصاوير ويديويي يک دوربين مدار بسته که 24 ساعته عبور و مرور مردم را ثبت و ضبط ميکند، حجم بالايي از اطلاعات ديجيتالي را به وجود مي‌آورد.
يکي از مشکلات اطلاعات ديجيتالي اين است که بخش عمده اي از آن توليد مي‌شود، اما چون براساس برنامه يا هدف خاصي توليد نشده، ايندکس و فهرست کردن و جست‌و‌جوي آن کار دشواري است.
شرکت‌ها به موسسات تحقيقاتي مبالغ قابل توجهي مي‌پردازند تا براي آنها امکان جست‌و‌جو در بين انبوه اطلاعات و پيدا کردن يک سوزن در انباري از کاه را فراهم کنند. در اين حال بسياري از کاربران براي پيدا کردن محتواي مورد نيازشان به موتورهاي جست‌و‌جو تکيه ميکنند که اين پيش از هر چيز به ثبت اطلاعات در دنياي ديجيتال نياز دارد.
EMC و IDC ابتدا در سال 2007 حجم تقريبي محتواي وب را تخمين زدند که در آن زمان برابر با 161 اگزابايت يا 161 هزار پتابايت يا 161 ميليارد گيگابايت بود. براساس آن پيش‌بيني، حجم داده‌هاي دنياي ديجيتال تا سال 2010 تا 988 اگزابايت يعني کمتر از يک زتابايت افزايش مي‌يافت، اما کاربران سراسر جهان در عمل با سرعت و حجم بيشتري به توليد اطلاعات ديجيتال پرداخته‌اند.
مک دونالد مي‌‌گويد: آنقدرها پير و قديمي نيستم، اما قبلا کارت‌هاي حافظه 16 کيلوبايتي به فروش مي‌رسيد، يعني حتي به مگابايت هم نمي‌رسيد، و اين جدا ظرفيت بالايي براي يک شرکت بزرگ بود. اما با بچه‌هاي امروزي که صحبت مي‌کنيد، متوجه مي‌شويد واحد اندازه گيري به نام کيلوبايت براي‌شان مفهومي ندارد. از حالا بايد دنبال عبارات جديدي وراي زتابايت باشيم.
منبع : فناوران
