ناسا تأیید کرد که در حال توسعه یک سیستم زمانی جدید برای ماه است. طبق یادداشت منتشر شده توسط کاخ سفید در ماه آوریل، ناسا موظف شده تا استاندارد زمانی جدیدی را تا سال ۲۰۲۶ ایجاد کند. بر اساس این گزارش، ناسا با ذینفعان دولتی ایالات متحده، شرکا و سازمان‌های استاندارد بین‌المللی همکاری خواهد کرد تا **زمان هماهنگ قمری (LTC)** را به وجود آورد.
یکی از دلایل نیاز به سیستم زمانی جدید برای ماه به نظریه نسبیت اینشتین برمی‌گردد. به دلیل جاذبه کمتر ماه، زمان روی این سیاره کمی سریع‌تر از زمین حرکت می‌کند. این امر باعث می‌شود که یک ساعت زمینی روی ماه هر روز حدود ۵۶ میکروثانیه جلوتر برود که می‌تواند محاسبات مأموریت‌های فضایی آینده را به خطر بیندازد.
چریل گراملینگ، مدیر زمان‌بندی و استانداردهای ناسا، در این‌باره گفت: “برای اشیایی که با سرعت نور حرکت می‌کنند، ۵۶ میکروثانیه زمانی کافی است تا مسافتی معادل ۱۶۸ زمین فوتبال طی شود.” وی اضافه کرد که بدون جبران این اختلافات، ناظران زمینی ممکن است موقعیت فضانوردان در مدار ماه را به اشتباه اندازه‌گیری کنند.
این پروژه تحت هدایت برنامه ارتباطات فضایی و ناوبری ناسا (SCaN) خواهد بود و یکی از اهداف اصلی آن این است که این سیستم زمانی در آینده قابل گسترش به سایر اجرام آسمانی مانند مریخ باشد. طبق برنامه، ساعت‌های اتمی مستقر در ماه، زمان دقیق را با استفاده از میانگین وزنی محاسبه خواهند کرد، مشابه روشی که زمان هماهنگ جهانی (UTC) روی زمین تعیین می‌شود.
برنامه آرتمیس ناسا در حال آماده‌سازی مأموریت‌های سرنشین‌دار به ماه است. طبق این برنامه، آرتمیس ۲ قرار است در سپتامبر ۲۰۲۵ چهار نفر را به مدار ماه بفرستد و آرتمیس ۳ نیز در سال ۲۰۲۶ فضانوردان را در نزدیکی قطب جنوب ماه فرود خواهد آورد.
