کابلهای مقاوم در برابر آتش و شعله
کابلهای مقاوم در برابر آتش و مقاوم در برابر شعله و ۶ لایه آن
آتش عامل اصلی تخریب است، اما ما باید آن را در نظر بگیریم یکی از دلایل اصلی مرگ، استنشاق گازهای سمی است که ایجاد میشود و وجود دود متراکم که در شناسایی اختلال ایجاد میکند. سازندگان کابلهای مقاوم در برابر آتش و حرارت را برای ایمن سازی منبع تغذیه در مواقع اضطراری ایجاد کردند. مهمترین کاربرد کابل مقاوم در برابر آتش زمانی است که آتش سوزی میشود.
خطر حوادث ناشی از آتش سوزی در هر مکانی با مکانیسمهای سیم کشی زیاد وجود دارد. برای جلوگیری از خرابیهای عمده برق، نیروگاهها از کابل نسوز استفاده میکنند. اگر ساختمانی دچار حادثه ناشی از آتش سوزی شود، کابلهای مقاوم در برابر آتش این امکان را برای سیستمهای اضطراری فراهم میکند و ایمنی همه را تضمین میکند. کابلهای مقاوم در برابر حریق برای تامین انرژی سیستمهای اضطراری مانند اعلام حریق، سیستمهای روشنایی اضطراری، سیستمهای تشخیص حریق و سیستمهای هشدار صوتی استفاده میشوند.
اکثر سازندگان کابلهای مقاوم در برابر آتش را با نوار غیر قابل اشتعال میسازند که دور سیمهای مسی پیچیده شده است تا از آتش محافظت شود. به طور معمول، کابلهای معمولی دود منتشر میکنند که تا حد زیادی مانع از تلاشهای اضطراری میشود.
عملکرد کابلهای مقاوم در برابر آتش چیست؟
عملکرد اصلی کابلهای مقاوم در برابر آتش، تامین برق در مواقع اضطراری مانند آتش سوزی است. یک کابل جامد مقاوم در برابر آتش در صورت آتش سوزی بلافاصله قطع نمیشود. درعوض، این کابلها همچنان برق را برای حرکت در مدارها فراهم میکنند. این نیرو به سمت سیستمهای اضطراری مانند آسانسور، پمپهای آتش نشانی، تجهیزات کنترل دود و سیستمهای اعلام حریق هدایت میشود.
بیشتر پروتکلهای ایمنی مستلزم این هستند که مدارهای اضطراری به مدت ۲ ساعت در هنگام اضطرار فعال بمانند. کابلهای مقاوم در برابر آتش باید ۲ ساعت کار کنند تا:
- به مردم زمان بدهید تا ساختمان را تخلیه کنند
- آتش نشانان از تجهیزات خود برای خاموش کردن آتش استفاده میکنند
- در مواقع اضطراری به طور موثر ارتباط برقرار کنید
کابلهای مقاوم در برابر آتش یا حرارت باید زمان کافی برای انجام این مراحل را در اختیار افراد بگذارند. اگر کابل مقاوم در برابر آتش شما نمیتواند این بازه زمانی را فراهم کند، باید گزینه بهتری از کابلها را در نظر بگیرید.
کابلهای بدون هالوژن، مقاوم در برابر حریق
کابل LSZH سازگار با محیط زیست بوده و هیچ ضرری به آن نمیرساند. روکش کابل LSZH از ترکیبات ترموپلاستیک یا ترموست تشکیل شده که موجب میشود هنگامی که در معرض آتش و حرارت بالا قرار میگیرد، هیچ هالوژنی از خود ساطع نکرده و دود محدودی تولید کند.
کابل LSZH به میزان بسیار کم سمی بوده و کندتر آتش میگیرد، به همین دلیل این نوع کابل، انتخاب خوبی برای بسیاری از تأسیسات داخلی خواهد بود. این کابل ممکن است از طریق رایزر به طور مستقیم به یک شبکه متصل شود و یا در پچ پنل فیوژن برای اتصال به کابل دیگر استفاده شود.
خاصیت بازدارندگی شعله در پلیمرهای مهندسی بدون هالوژن، چگالی، سمیت و خورندگی محصولات ناشی از آتش سوزی و سوختن مواد پلیمری را به حداقل میرساند . این مساله اکنون به یکی از مباحث اصلی صنعت سیم و کابل تبدیل شده است.
هالوژنها چیست؟
عناصری مانند فلوئور، کلر، برم، ید و استات هالوژن هستند و در هفتمین گروه اصلی جدول تناوبی عناصر ظاهر میشوند.
آنها در بسیاری از ترکیبات شیمیایی، به عنوان مثال در پلی وینیل کلراید یافت میشوند. پی وی سی همانطور که به اختصار شناخته میشود بسیار بادوام است و به همین دلیل در بسیاری از محصولات فنی و همچنین برای عایق کاری و مواد روکش در کابلها استفاده میشود.
کلر و سایر هالوژنها اغلب به عنوان مواد افزودنی برای بهبود حفاظت در برابر شعله گنجانده میشوند. اما قیمتی بالا همراه است.
هالوژنها برای سلامتی مضر هستند. به همین دلیل، پلاستیکهایی که هالوژن ندارند به طور فزایندهای برای کابلها استفاده میشوند.
کابل بدون هالوژن چیست؟
همانطور که از نام آنها پیداست، کابلهای بدون هالوژن در ترکیب پلاستیکها بدون هالوژن هستند. پلاستیکهای حاوی هالوژن را میتوان با عناصر شیمیایی موجود در نام آنها شناسایی کرد، مانند پلی وینیل کلرید، لاستیک کلروپرن، فلوراتیلن پروپیلن، لاستیک فلورو پلیمر و غیره.
اگر میخواهید یا مجبور به استفاده از کابلهای بدون هالوژن هستید، مطمئن شوید که اینها از پلاستیکهایی مانند لاستیک سیلیکونی، پلی اورتان، پلی اتیلن، پلی آمید، پلی پروپیلن، الاستومرهای ترموپلاستیک (TPE) یا لاستیک اتیلن پروپیلن دی ان تشکیل شده اند.
آنها حاوی هیچ گونه تثبیت کننده یا نرم کننده مبتنی بر فلزات سنگین نیستند و افزودنیهای محافظت در برابر شعله برای محیط زیست بیخطر هستند.