انگار فقط بیرجند، بروجن، بروجرد و بجنورد نیست که بیشتر مردم آنها را با هم اشتباه می‌گیرند؛ باید وسایلی مانند هدفون، هدست، هندزفری و ایرفون را هم به آن اضافه کرد. این تجهیزات از نظر ظاهر و عملکرد اشتراکات بسیار زیادی دارند، اما از نقطه نظر تخصصی کاملا متفاوتد و هر یک برای کاربردی خاص ارائه شده اند. حتی اگر دقیق تر نگاه کنیم، ساختار این محصولات می تواند متفاوت باشد. موضوعی که در این مقاله مورد بررسی قرار داده‌ایم، تفاوت هدفون، هدست و هندزفری است. البته باید در آخر ایرفون را هم به آن اضافه کرد.
تفاوت بین هدفون، هدست و هندزفری
برای اینکه بتوانید تفاوت این سه مورد را با هم متوجه شوید، اولین قدم این است که به طور کامل هر کدام را بشناسید. وقتی شناخت مناسب داشته باشید، تفاوت‌های ظاهری و ساختاری آنها را هم درک خواهید کرد.
هدفون چیست؟
ساختار هدفون خیلی ساده است؛ دو بلندگوی ساده که کاملاً فضای روی گوش را پوشانده و با استفاده از یک بند به هم وصل می‌شوند. این بند اصولاً از روی سر یا پشت گردن عبور می‌کند. چگونگی عبور بر اساس حالت استفاده فرد متفاوت خواهد بود. باید گفت که هدفون فقط دو بلندگو دارد که گوش را می‌پوشاند و میکروفنی در آن وجود ندارد. البته اصل این است که فضای اطراف دو گوش کاملاً پوشانده شود؛ اما ممکن است که در بعضی از برندهای متفرقه چنین اتفاقی نیفتد.
با توجه به ساختار هدفون، این وسیله جانبی مناسب استفاده برای گوش دادن آهنگ است. از آنجا که هیچ میکروفنی در این ابزار تعبیه نشده، نمی توان از آن برای ارتباطات مکالمه ای استفاده کرد. برای آن‌هایی که می‌خواهند در محیط کار یا خانه بدون مزاحمت موسیقی گوش کرده یا فیلمی را مشاهده کنند، هدفون بهترین گزینه است. بهتر است برای خرید به دنبال هدفونی باشید گوشها را کاملا پوشانده و مجهز به نویزگیر هم باشد تا صداهای اطراف، اختلالی در اصوات موسیقی و فیلم ایجاد نکند.
انواع هدفون
هدفون ها را می توان بر اساس چگونگی قرارگیری روی گوش، به دو دسته On-Ear و Over-Ear تقسیم کرد:
هدفون In-Ear: گوشی این نوع هدفون ها بسیار کوچک است و درون گوش قرار داده می شود.
هدفون On-Ear: این نوع هدفون ها به صورت مستقیم روی گوش قرار می‌گیرد. حالت گوشواره این مدل کوچک بوده که وزن سبک‌تری دارد؛ اما باعث می‌شود تا تمام فضای روی گوش پوشانده نشود. از این رو در فضاهای شلوغ که صدای زیادی اطراف وجود دارد، امکان تداخل صدایی زیادی وجود خواهد داشت که باعث کاهش کیفیت در شنیدن خواهد شد.
هدفون Over-Ear: در این مدل هدفون ها، بخشی که روی گوش قرار می‌گیرد، بزرگ‌تر است. همچنین به دلیل داشتن بالشتک‌هایی روی آن، کامل خود گوش و فضای اطراف آن را می‌پوشاند. جنس بالشتک‌ها بسیار نرم بوده و در صورت استفاده طولانی مدت، باعث اذیت یا زخم شدن گوش نخواهد شد. کیفیت نویزگیری هدفون هایOver-Ear نسبت به On-Ear بیشتر است.
ویژگی‌های یک هدفون خوب
- هدفون به دلیل بند پهنی که دارد، کاملاً روی سر قرار می‌گیرد. در واقع راحتی در استفاده یکی از مهم‌ترین مزایای هدفون است. همچنین اینکه به دلیل داشتن آرگونمی حرفه‌ای، به خوبی می‌تواند فضای اطراف گوش را هم پوشش دهد. فقط کافی است تا آن را روی گوش قرار دهید؛ تا آخر آهنگ و فیلم یا هر مراسمی نیازی به حتی جابه‌جایی کوچک آن هم نیست.
- خیلی مهم است که هدفونی با کیفیت بالا خریداری کنید. چنین هدفون‌هایی علاوه بر اینکه جنس بسیار مناسبی داشته و روی گوش قرار گرفتن آنها به مدت طولانی باعث آسیب به خود گوش نمی‌شود، قابلیت حذف نویز هم دارند. این قابلیت باعث می‌شود تا صدا شفاف و بدون تداخل با محیط بیرون شنیده شود. همچنین بیشتر هدفون‌ها در محدوده فاصله کم و متوسط خیلی خوب عمل می‌کنند.
- قابل ذکر است که از نظر کارایی، همانطور که در بالا هم نوشتیم، فقط برای گوش دادن به انواع صداهای مختلف مانند موسیقی و فیلم از هدفون استفاده می‌شود. البته نمونه‌های قدیمی با سیم بودند و مدل‌های جدید بی‌سیم شده اند و بیشتر با بلوتوث به لپ تاپ یا گوشی متصل و فعال می‌شوند.
هدست چیست؟
هدست را با هدفون نباید اشتباه گرفت. مهم‌ترین تفاوت بین هدست و هدفون در این است که هدست دارای یک میکروفن است. به عبارتی با هدست شما می‌توانید ارتباط تلفنی هم برقرار کنید. فقط لازم است که آن را از طریق بلوتوث یا سیم به لپ تاپ یا گوشی موبایل یا تلفن وصل کنید. هدست بیشتر در بخش ارتباط مشتریان کاربرد دارد. به این صورت دیگر لازم نیست که فرد هر بار گوشی تلفن را بردارد. همچنین آن‌هایی که می‌خواهند در طول روز کاری خود، وسیله راحت‌تری برای ارتباط تلفنی داشته باشند، هدست بهترین گزینه است.
ویژگی‌های هدست
- هدست ها به دلیل اینکه برای مکالمه هم استفاده می‌شوند، کیفیت فرکانسی بهتری نسبت به هدفون‌ها دارند. البته کیفیت هر مدل هدست بر اساس مدل آن متفاوت خواهد بود.
- هدست به دلیل داشتن میکروفن، کارایی بیشتری نسبت به هدفون دارد. در واقع می‌توان از آن در کاربردهای بیشتری استفاده کرد.
- هدست ها هم مانند هدفون‌ها دارای بندی هستند که و بلندگو را به هم وصل می‌کند. تنها المان اضافه آن، میکروفن است که مشکلی در استفاده به وجود نمی‌آورد. میکروفن‌های هدست به صورت ثابت و متحرک هستند؛ اما هر دو هیچ‌گونه اختلالی و مزاحمتی در استفاده به وجود نمی‌آورند.
- بهتر است مدت زمان استفاده از هدست در طول روز طولانی نباشد. زیرا پخش مداوم صدا در طولانی‌مدت می تواند آسیب جدی به گوش وارد کند. البته هشدار درباره استفاده طولانی مدت، محدود به هدست نیست و تمامی دیگر دستگاه های مشابه مانند هدفون و هندزفری را نیز شامل می شود. اما از آنجا که ساختار هدست به گونه ای است احتمال در آوردن آن کمتر است، باید درباره آسیب های احتمالی آن هوشیار بود.
هندزفری چیست؟
از نظر عملکردی، هندزفری همانند هدست است؛ با این تفاوت که نوع طراحی متفاوت و ساختار آن، باعث می شود کاربر آزادی عمل بیشتری پیدا کند. پشت فرمان و هنگام پیاده‌روی از جمله موقعیت‌هایی هستند که کاربری هندزفری به مراتب بهتر از هدست است.
هندزفری ها عموما اندازه بسیار کوچکی دارند و در دو نوع سیم‌دار و بی‌سیم تولید می‌شوند. گوشی های کوچک هندزفری یا درون گوش قرار داده می شوند و یا به کمک گیره ای که به پشت گوش وصل می شود، در نزدیکی گوش قرار می‌گیرند.
به مانند هدست، هندزفری نیز میکروفون دارد و می توان از طریق آن مکالمه دو طرفه داشت. میکروفن هندزفری ها بسیار کوچک بوده و بر خلاف هدست با یک سیم تا جلوی دهان نمی آید.
مهم‌ترین تفاوت هدفون، هدست و هندزفری
مهم‌ترین تفاوت بین هدست، هدفون و هندزفری در شکل و همچنین قابلیت میکروفن است. هدفون برای گوش دادن استفاده می‌شود و میکروفنی ندارد. هدست و هندزفری دارای میکروفن هستند؛ اما هدست اول از همه دارای بندی برای اتصال دو گوشی بوده و هم اینکه کامل فضای اطراف گوش را می‌پوشاند. دوم اینکه سری میکروفن آن را جلوی دهان فرد می‌آید. هندزفری اندازه خیلی کوچک‌تری داشته و با یک ضامن به گوش وصل می‌شود. از طرفی هم کارایی هندزفری خیلی بیشتر از هدست است. برای آن‌هایی که به دنبال وسیله‌ای برای برقراری ارتباط پشت فرمان یا موتور و موقعیت‌هایی شبیه به آن هستند، هندزفری مناسب‌تر است.
