واقعه مرگ شاید به نظر ما چندان خوشایند نیاید اما در هر صورت اتفاقی است که برای همه می‌افتد. مسئله اینجاست که اگر انسان تا زمانیکه که زنده است بیش از اندازه در این واقعیت نا‌گزیر، غرق شود ممکن است دچار اضطراب و هراس شده و نتواند به راحتی خود را رهایی بخشد.
اما در مغر ما چه می‌گذرد؟
محققان دانشگاه بارلان Bar llan و مرکز تحقیقاتی علوم اعصاب Lyon، اعلام کردند که به محض اینکه انسان از وجود خود و این واقعیت که روزی می‌میرد، آگاهی کامل می‌یابد، مغز تلاش می‌کند تا فرد را از درگیری بیش از حد با این اتفاق قریب الوقوع محافظت کند.
به عبارت دیگر مغز ما، کارش را به خوبی بلد است و مارا قانع می‌کند که واقعه مرگ، اتفاقی است که برای همه انسان‌های روی کره زمین روی خواهد داد و از درگیری بیش از اندازه ما با آن جلوگیری می‌کند.
Yair Dor-Ziderman، یکی از نویسندگان این تحقیق در مصاحبه‌ای با گاردین می‌گوید:« مغز قبول نمی‌کند که مرگ به ما مرتبط است. این یک مکانیزم ابتدایی دفاعی است. یعنی مغز تا زمانی که اطلاعاتی از ارتباط خود با مرگ دریافت نکند، به خود و البته به ما می‌قبولاند که این اتفاق قابل باور نیست.»
این روزها، تهدیدهای مهلکی همچون تغییرات اقلیمی و آب و هوایی و حتی امکان بروز جنگ اتمی وجود دارد و انسان‌ها نا خود آگاه ممکن است بیشتر از پیش به حادثه مرگ خود فکر کنند. اما مغز ما، محافظ ماست و نمی‌گذارد اوضاع چندان وخیم شود و در این افکار منفی غرق شویم.
برای آزمایش این تئوری، محققان اقدام به بررسی واکنش مغز یک سری شرکت کننده، در مقابل تصاویر خود و تصاویر افراد غریبه کردند. در 50 درصد موارد، تصویر ارائه شده، حاوی کلماتی مانند «مراسم ختم» یا «مراسم تشییع» بود. محققان متوجه شدند که در هنگام مواجهه یا موضوعات یا تصاویری که می‌تواند مرگ را به انسان ارتباط دهد، سیستم پیش بینی مغز خاموش می‌شود.
مرگ یک واقعیت حتمی است. شکی در این نیست. اما حتی در بدترین و نا امیدانه‌ترین شرایط، مغز عاقل ما تلاش می‌کند در مقابل حجم اندوه و تشویشی که این واقعیت ممکن است ایجاد کند، از ما محافظت کند.
حقیقتا که مغز، بهترین نگهبان و مراقب انسان است.
ممنون مغز عزیز!
منبع: سی نت
