در آن روزی که ربات‌ها، اولین قدم‌های خود را در دنیای ما انسان‌ها برداشتند، کمتر کسی تصور می‌کرد روزی بتوانند تا به این اندازه پیشرفته شوند که بخش مهمی از کارهای بشریت را در دست بگیرند.
به جرأت می‌توان گفت که حوزه‌ای نیست ردپای ربات‌ها در آن مشاهده نشود و قسمتی از کار ر ا بر عهده نگرفته باشد. یکی از این حوزه‌ها، بخش کشاورزی‌ست که اخیرا و با ورود تکنولوژی دستخوش تغییرات زیادی شده و توانسته به انسان‌ها در زمینه‌هایی همچون تولید محصولاتی باکیفیت‌تر، کاهش زمان فرآیند کاشت تا برداشت و همچنین افزایش بازدهی محصولات تاثیر شگرفی داشته باشد.
برای نمونه، ایده مدرن «کشاورزی عمودی» که اخیرا مورد استقبال نیز قرار گرفته، امکان کشاورزی و کاشت محصولات را در انواع ساختمان‌ها، کارخانه‌های متروکه و یا کانتینرهای غیرقابل‌استفاده فراهم میکند. در این روش، به جای استفاده از سطح افقی زمین‌های کشاورزی، از دیوارها و بدنه انواع ساختمان‌ها و… برای کشت استفاده و در این میان، از تکنولوژی‌های مختلفی نیز برای کنترل دما، عرضه نور مصنوعی و افزایش بازدهی محصول بهره گرفته می‌شود. در ادامه به طور مفصل‌تر به این موارد اشاره خواهیم کرد.
شیوه‌های نوین پرورش محصول
دنیای کنونی ما با کامپیوترها گره خورده و دستگاه‌های ماشینی مبتنی بر کامپیوتر نیز به عنوان نیروی کاری رباتیک، در کنار انسان‌ها فعالیت می‌کنند. ورود تکنولوژی به صنعت کشاورزی، منجر به ظهور شیوه‌های نوین کاشت، داشت و برداشت شده و بسیاری از تجهیزات و دستگاه‌های مبتنی بر فناوری هوش مصنوعی جایگزین دستگاه‌های قدیمی شده‌اند. برای مثال، امروزه شاهدیم که در برخی کشورها از تراکتورها و سایر ماشین‌آلات کشاورزی خودران استفاده می‌شود. این دستگاه‌ها قادرند بدون وابستگی به حضور انسان و تنها از طریق فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی، مسیر خود را طی کنند و طبق برنامه‌ای که برای آنها تعریف می‌شود، عمل کنند.
کشاورزی عمودی یکی دیگر از مزیت‌های استفاده از تکنولوژی‌ست به طوری‌که اکنون امکان کاشت محصولات کشاورزی برای همه افراد اعم از آن‌هایی که در شهر و روستا ساکن‌اند و دسترسی به زمین‌های کشاورزی ندارند، فراهم شده است. بدین ترتیب، دیگر ساکنین شهرها برای تهیه محصولات خود به روستایی‌ها وابسته نخواهند بود. از طرفی دیگر، در این شیوه از کشاورزی، زمان مورد نیاز برای آبیاری و بارور کردن محصولات کشاورزی از طریق روش‌های نوین تکنولوژیکی به حداقل خواهد رسید.
کنترل و مبارزه آسان با علف‌های هرز
در بسیاری از مزارع کوچک، بخش زیادی از زمان کشاورزان صرف مبارزه و از میان برداشتن علف‌های هرز می‌شود. اما اگر وسعت زمین‌های کشاورزی بیشتر شود، علاوه بر زمان بسیار زیادی که صرف خواهد شد، نیروی کار انسانی زیادی نیز برای این کار نیاز خواهد بود.
در بسیاری از مزارعی که از روش‌های سنتی کشاورزی استفاده می‌کنند، از انواع سموم شیمیایی برای برای حذف علف‌های هرز ا استفاده می‌شود که نه‌تنها برای زمین، بلکه برای مصرف‌کنندگان محصولات نیز مضر است. اما خوشبختانه، اخیرا دستگاه‌هایی تولید شده‌اند که نه‌تنها از هیچ سم شیمیایی برای از بین بردن علف‌های هرز استفاده نمی‌کنند، بلکه قادرند در زمان بسیار کمتر و به صورت بهینه‌تر فرآیند وجین را انجام دهند. این دستگاه‌ها مجهز به سیستم‌های مبتنی بر فناوری‌های یادگیری ماشینی و بینش کامپیوتری هستند و قادرند بوته‌های گیاهان را از علف‌های هرز تشخیص و اقدامات لازم را برای از بین بردن آن انجام دهند.
پیوند گیاهان از طریق ربات و پهپادهای کشاورزی
هوش مصنوعی حرف اول و آخر را در ماشین‌آلات کشاورزی نوین می‌زند. اخیرا محققان موفق به تولید دستگاه رباتیکی شده‌اند که قادر است فرآیند پیوند زدن گیاهان را در کمترین زمان ممکن و با اثربخشی بالا انجام دهد. همانطور که می‌دانید از طریق پیوند زدن می‌توان مقاومت محصول را با استفاده از پیوند و پایه‌های مقاوم، ارتقا داد و سد راه انواع عوامل بیماری‌زا در گیاه شد. رباتی که برای این کار تولید شده می‌تواند در هر ساعت حدود 360 تا 400 نشاء پیوندی را تولید کند.
یکی دیگر از فناوری‌های نوظهور در عرصه کشاورزی، پهپادهای ویژه زمین‌های زراعی هستند که از کارایی و توانایی‌های متنوعی برخوردارند. از جمله کاردبردهای این پرنده‌های هدایت‌پذیر از دور می‌توان به نظارت بر وضعیت کلی زمین‌های زراعی، اسپری کردن محصولات، آبیاری، نقشه‌برداری و غیره اشاره کرد. با استفاده از این تکنولوژی، صاحبان مزارع بزرگ می‌توانند مدیریت و نظارت به مراتب بهتری را بر روند به ثمر رسیدن محصولات خود داشته باشند.
امروزه بسیاری از کشاورزان به منظور کاهش استفاده از نیروی کار انسانی، دستگاه‌های قدیمی و شیوه‌های سنتی آبیاری و سم‌پاشی، به تکنولوژی‌های جدید روی آورده‌اند تا بتوانند علاوه بر کاهش هزینه‌ها و زمان، بر زمین‌های کشاورزی خود حتی از فواصل بسیار دور نظارت داشته و محصولی با کیفیت بالا را به دست مشتریان خود برسانند. اما مساله‌ای که در اینجا مطرح می‌شود این است که تا چه اندازه می‌توان به ربات‌ها اجازه فعالیت در حوزه‌های مختلف را داد و اینکه اگرربات‌ها بتوانند تمامی مشاغل را تصاحب کنند، چه سرنوشتی در انتظار نیروی کار انسانی خواهد بود؟
