اوایل این هفته یک برنامه نویس به نام Bill Sourour، مطلبی به نام ” کدهایی که من هنوز بابت انها شرمنده‌ام” منتشر کرد که در دنیای مجازی جنجال برانگیز شد. Sourour در این مطلب ، داستانی از دوران جوانی خویش تعریف میکند که قرار بود برای یک شرکت داروسازی، مطالب تبلیغاتی طراحی کند .کارفرمایان Soursour با گول زدن وی او را مجاب کرده بودند تا تبلیغی برای داروی مخصوص خانم‌های جوان طراحی کند. بعدا مشخص شد آن محصول نوعی از مواد مخدر بوده است. بیل بعدا متوجه شد که دارویی که برای آن تبلیغ انجام داد، افسردگی را تشدید میکند و از زنان مشتری دارو نیز چندین نفر خودکشی کرده بودند. حتی خواهر بیل نیز دارو را مصرف کرده بود و وی بارها به او هشدار داده بود.
حالا بعد از ده ها سال، بیل هنوز بابت این اتفاق عذاب وجدان دارد و بعد از خواندن مطالبی از Robert Martin برنامه نویس معروف،به نام “آینده برنامه نویسی” مجاب شد که مطلب خود را منتشر کند.
برنامه نویس ها مردم را می کشند
مارتین معتقد است که خیلی سریع باید فکری به حال تعیین خط مشی برای برنامه نویسان کرد. وی در مطلب خود عنوان کرد.:
“ایا ما برنامه نویسان واقعا می‌دانیم برنامه نویسی یعنی چه؟ تمدن امروزی وابسته به تصمیم‌های ماست. جان مردم در دست ماست، ما قرار نبود قاتل جان مردم باشیم ولی وضعیت موجود واقعا تاسف بار است. اگر وضع به همین منوال پیش رود روزی خواهد رسید که خطا در برنامه نویسی جان صدها هزار تن را بگیرد.”
منظور مارتین این است که در دنیای امروز ، بیشتر کارهای روزمره ما از تلفن زدن گرفته تا رانندگی و یا پرواز با هواپیما، همه به وسیله نرم افزار‌ها انجام می پذیرد و رندگی انسان های امروزی بسیار زیاد به این گونه برنامه ها وابسته است. بروز یک خطا و یا نقص کوچک می‌تواند به از دست دادن جان یک انسان ختم شود. تا امروز هزاران نفر به دلیل نقص و خطا در نرم افزارهای مخصوص رانندگی و یا پرواز هوایی کشته شده‌اند.
بیل علاوه بر تایید نظرات مارتین معتقد است مسئله می تواند تنها به از دست دادن جان آدم‌ها و یا دیگر فجایع مانند آلودگی محیط زیست نیست ختم نشود. برنامه نویسان برای سواستفاده دست بسیار بازی دارند که فقط یک نمونه از آن مهندسانی هستند که از طریق دور زدن نرم افزارهای وال استریت، نرخ سهام‌ها را هم می توانند جابه‌جا کنند.
مطلب اعترافی و اعلام شرمساری بیل در فضای مجازی از جمله در Hacker News و Reddit سر و صدای زیادی به پا کرد. برنامه نویسان زیادی بعد از خواندن مطلب ترغیب شدند از تجربیات مشابه خود سخن بگویند و مانند بیل اعتراف کنند.
شخصی نوشت که برای شرکتی کار می کرده که کاربرانی که برای دریافت خبرنامه عضو شده بودند ، حتی افرادی که از دریافت خبرنامه انصراف داده بودند را به صورت نامحسوس و بدون اطلاع خودشان در سایت خود ثبت نام می کرد. برنامه نویسان استخدام شده برای شرکت می بایست برنامه‌ایی طراحی می کردند تا بازاریابان شرکت بتوانند از اطلاعات این کاربران از همه جا بی خبر، استفاده کنند. این شخص با کارفرمای خود رودررو شد و عنوان کرد که این عمل خلاف موازین اخلاقی است و کارفرما در جواب از وی خواسته بود دخالت نکند. این شخص می‌گوید کارفرمایان آن شرکت در حال حاضر به روی استارتاپی کار می‌کنند که از طریق آن می توانند اطلاعات جغرافیایی کاربران زیادی را به شیوه‌های مشابه سرقت کنند.
شخص دیگری عنوان کرد که زمانی می‌بایست برنامه‌ایی برای یک محصول رادیویی شرکتی طراحی می کرد . کارفرمایان وی از او خواسته بودند تا از کانال‌های رزرو شده برای موارد اورژانسی استفاده کند زیرا این کانال‌ها عملکرد و سرعت بالاتری دارند. وی در جواب کارفرما گفت: “سرعت بالاتر اما غیر قانونی و غیر اخلاقی” . این شخص از انجام این کار انصراف داده بود اما به گفته وی همیشه شخص دیگری پیدا خواهد شد که جایگزین شود و این گونه کارها را نیز به سادگی انجام دهد.
در تمامی تجربیاتی این افراد یک نکته مشترک وجود داشت، اینکه زمانی که یک مهندس از انجام کاری که از نظر وی غیرقانونی بود خودداری می کرد، کارفرما به سادگی وی را با شخص دیگری جایگزین می‌کرد.
مارتین می گوید:
” ما هستیم که به جهان حکم فرمانی می‌کنیم. فقط هنوز این واقعیت را باور نکرده‌ایم. دیگران گمان می‌کنند که این آنها هستند که کنترل را در دست دارند اما آنها فقط قوانین را مکتوب می کنند و به ما تحویل می دهند و این ما هستیم که تعیین می کنیم محصول خروجی چگونه باشد. برنامه نویسان تکلیف خود را با وجدان خود مشخص کنند. دروس اخلاق باید در دانشگاه ها برای تمام مهندسین علوم کامپیوتری اجباری شود. این گونه دروس در حال حاضر به صورت پراکنده آموزش داده می‌شود ولی دانشگاه‌ها می بایست برنامه‌های منسجم تری در این باره داشته باشند.”
بسیاری نیز معتقدند چیزی که برنامه نویس‌ها به آن احتیاج دارند ، سازمان و یا نهادی است که به کار آنها نظارت داشته باشد و قوانینی برای آنها ارائه دهد. کجای دنیا چنین قانونی وجود ندارد البته در انجمن ماشین های حسابگر, Association for Computer Machinery و IEEE زمزمه هایی از شروع قانون گزاری‌های جدید و آموزش مسائل اخلاقی به گوش می رسد که باید دید کی به مرحله عمل خواهد رسید.
منبع: businessinsider
منبع : آی تی ایران
