چهل و یک سال پیش “مارتین کوپر”، مهندس شرکت موتورولا، ایده متهورانه ای را مطرح کرد که بر اساس آن مردم می توانستند تلفن هایشان را همه جا با خود ببرند.
کوپر که او را پدر تلفن همراه می دانیم در اوریل 1973 اولین کسی بود که با استفاده از تلفن همراه، تماس تلفنی برقرار کرد.
این تلفن که حدود 100 گرم وزن داشت برای 35 دقیقه مکالمه به 10 ساعت شارژ یاز داشت.
آن گوشی تلفن همراه، با تلفن های دستی پر زرق و برق امروزی که حدود چهار هزار دلار قیمت دارند تفاوت زیادی داشت و تصور اینکه همین ابزار روزی به مهمترین وسیله روزمره تبدیل شود دشوار بود.
امروزه همه کس از تاجران و بازرگانان تا کودکان دبستانی از تلفن همراه استفاده کنند.
“جاشوا بل” انسان شناس و کتابدار جهانی سازی در موزه تاریخ طبیعی آمریکا می گوید: امروزه، تلفن های هوشمند بخش لاینفک زندگی ما تلقی می شوند.
طی دو سال اخیر، بل و “ژول کویپر”، انسان شناس در دانشگاه جورج واشنگتن فرهنگ تلفن همراه را در کنار ده ها شکل از تاثیرات بوم شناختی و تغییر پذیر فرهنگی بررسی کردند. بل اکنون در تلاش برای راه اندازی نمایشگاه آزمایشی موسوم به تاریخ طبیعی تلفن همراه است.
بل در پژوهشی در این زمینه که چگونه تلفن های همراه، زندگی امروزی ما را شکل می دهد، ایده هایی را مطرح کرده است. وی برای این ایده پردازی ها به داستان های علمی تخیلی و تحقیقات خود برای ارائه سناریوهایی در مورد چگونگی تغییر فناوری موبایل و همچنین چگونگی تغییر انسان در این فرایند، اشاره دارد.
تلفن همراه بخشی از ما می شود
وی به بازسازی فیلم علمی و تخیلی “یاآوری کامل” اشاره می کند که در آن از فناوری جذابی استفاده می شود : کاشت یک مدار در بدن انسا که در آن کف دست به یک صفحه کلید برای وسایل شخصی تبدیل می شود و سطوح هوشمند به کاربر امکان می دهد با دیگران و شبکه وسیع تری ارتباط برقرار کنند.
البته این ابتکار بدون ضرر هم نیست چرا که وجود آن موجب می شود دیگران اجازه داشته باشند هر حرکت شخصیت داستان را رهگیری کنند و همین امر موجب می شود وی در نهایت این دستگاه را از بدن خود در آورد. اما در این فیلم به اینکه چگونه این دستگاه ها انرژی خود را به دست می آورند اشاره ای نشده است.
ا این حال بل گفت: وجود این دستگاه ها بر اساس نانوژنراتورهایی که از حرکات و جریان های زیست الکترونیکی بدن انرژی تولید می کنند واقعیت می یابند.
چنین فناوری بدون ضرر نیست و در چنین آینده ای باید پرسید انسان چه زمانی به اتمام می رسد و کی دوباره آغاز می شود.
چنین مداخله هایی احتمال “ویروس های شخصی” را افزایش می دهد و موجب می شود افراد اطلاعات ویژه ای را از یکدیگر هک کرده و یا بربایند.
پیش بینی جهانی که در آن دسترسی به اپلیکیشن های مختلفی که می توانند آرایش های ژنومیکی مختلف را فعال یا سرکوب کرده و یا ظرفیت ها را تقویت کنند، سخت نیست.
بل به مدت سه سال کار تعمیرکارهای تلفن همراه را در واشنگتن دی سی زیر نظر گرفته و به این نتیجه رسیده است افزایش فرهنگ مصرف وسایل الکترونیکی همراه موجب خواهد شد کارران در آینده با استفاده از مهندسی معکوس، توانایی تعمیر وسایل خود را یافته و نیازی به تعمیر کار وجود نخواهد داشت.
بل می گوید: استفاده وسیع از وسایل الکترونیکی هوشمند در آینده پیش بینی کننده روزی است که در آن همه ما هک می شویم و از سوی دیگر قادر خواهیم بود فناوری را آنگونه تغییر دهیم که نیازی به خرید مدل های جدید نداشته باشیم.
پوی تاکید کرد: یکصد سال دیگر همه انسانها مهندس خواهند بود البته اگرچه خیلی مطمئن نیستم اما بدون توجه به حرفه افراد، برخی سواد فنی ابتدایی ضروری خواهد بود.
این پژوهشگر می گوید فناوری منبع باز، دموکراسی را ارتقا خواهد داد، ما را به جهانیان مرتبط می کند و امکان بهبود تلفن ها را فراهم می آورد .
منبع : مهر
