“دهلی نو” پایتخت هند و مقر اصلی سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و قضایی این کشور محسوب می‌شود و درکل دولت هند در این شهر مستقر شده است. دهلی نو منطقه‌ای در کلان‌شهر دهلی محسوب می‌شود و بنیاد آن در تاریخ 1911 گذاشته شده است. نقشه شهرسازی دهلی نو توسط دو معمار انگلیسی با نام‌های “ادوین لوتینس” و “هربرت بیکر” بنا نهاده شد. اما هم‌اکنون که حدود یک قرن از آن زمان می‌گذرد، مهندسان هندی معماری جدیدی برای دهلی نو ارایه کرده‌اند تا برپایه آن یک شهر مجازی به صورت 24 ساعته در 7 روز هفته دراختیار شهروندان قرار گیرد.
“دهلی نو مجازی” به صورت کامل مبتنی بر اینترنت طراحی شده است و کاربران می‌توانند همه خدمات آن را در طول شبانه‌روز در اختیار داشته باشند و به‌صورت سه‌بعدی در این شهر حضور یابند. برای سیستم سه‌بعدی این شهر الکترونیکی از فناوری ویژه‌ای موسوم به Cortona3D Viewer استفاده شده است که طی آن هر شهروند مجازی می‌تواند مبتنی بر ابزار Web3D مدل سه‌بعدی شهر را در اختیار بگیرد. فضای سه‌بعدی در دهلی نو مجازی به‌گونه‌ای طراحی شده است که کاربر می‌تواند روی انواع رایانه‌های شخصی با سیستم‌های عامل مختلف این قابلیت را در اختیار داشته باشد و حتی در انواع دستگاه‌های موبایلی همراه نیز این خدمات را در اختیار بگیرد. در توضیح این سیستم گفته شده است که انواع مرورگرهای اینترنتی از جمله Internet Explorer، فایرفاکس و … می‌توانند قابلیت‌های سه‌بعدی شهر مجازی یاد شده را در اختیار داشته باشند و در آن از ابزارهای مختلف از جمله PowerPoint، Word و … استفاده کنند.
برای ساخت شهر مجازی دهلی نو طراحان صاحب‌نام و مهندسان زبده گردهم جمع شدند و در نهایت مدل مفهومی از دهلی نو ارایه کردند که کاملا شبیه به مدل حقیقی طراحی شده است. این شهر یک شبکه اجتماعی گسترده را در خود جا داده است که امکان برقراری ارتباط بین سازمان‌ها، شرکت‌های تجاری و شهروندان را فراهم می‌کند و فضای لازم برای عضوت افراد حقیقی و حقوقی، شرکت‌ها، انجمن‌ها و … در آن به وجود آمده است.
پیش‌بینی شده است که پروژه ساخت این شهر مجازی در سال 2020 به پایان برسد و در آن زمان تمامی سازمان‌ها و شرکت‌های فعال در دهلی نو حقیقی، در نسخه مجازی شهر حضور داشتنه باشند. متولیان این شهر پیش‌بینی می‌کنند که تا زمان راه‌اندازی دهلی نو مجازی بیش از 2 میلیون فرصت شغلی مستقیم و غیرمستقیم در رابطه با این پروژه ایجاد خواهد شد و در نهایت 1377 نفر به صورت فعال کنترل و مدیریت شهر را به عهده خواهند گرفت.
در ساخت این شهر مجازی سه شرکت بزرگ IBM، سیسکو و PriceWaterhouseCoopers نیز حضور داشته‌اند که هر کدام بخشی از سیستم‌های مرتبط با شهر مجازی را راه‌اندازی و پشتیبانی کرده‌اند.
از آنجایی که ساکنان یک شهر حقیقی به‌طور روزانه با انواع آگهی‌های تبلیغاتی مواجه میشوند، برای نسخه مجازی شهر دهلی نو نیز یک پلتفورم تبلیغاتی تعاملی در نظر گرفته شده است. در این سیستم تبلیغاتی همه شرکت‌ها می‌توانند کالا و خدمات خود را معرفی کنند و در مقابل آن هزینه‌های مربوطه را بپردازند. با این وجود گفته می‌شود که آگهی‌های این دنیای مجازی با آنچه که کاربران در دنیای حقیقی می‌بینند اندکی متفاوت است. زیرا آگهی‌های تبلیغاتی دهلی نو بسته به سلیقه و نیاز شهروند مجازی متشر می‌شود و بر این اساس، اگر یک فرد به‌طور مثال در فروشگاه مجازی حضور یابد تا یک دستگاه تلفن‌همراه خریداری کند، انواع آگهی‌های تبلیغاتی مربوط به کالاهای الکترونیکی برای او منتشر می‌شود تا پیش از خرید محصول مورد نظر آگاهی بیشتری از قیمت‌ها به‌دست آورد.
شهر مجازی دهلی نو تمام خیابان‌ها با آدرس پستی دقیق، مراکز خرید، مراکز قضایی، دانشگاه، مدرسه، برج‌ها، پارک‌ها، اتومبیل، چراغ راهنمایی، فروشگاه محلی، ویلا، زمین‌های خالی و هرآنچه در شهر حقیقی وجود دارد را شامل می‌شود و احساس یک زندگی واقعی را برای شهروند مجازی به ارمغان می‌آورد.
منبع : ايران
