در پی بررسی‌های تخصصی انجام شده توسط كارشناسان مركز مديريت امداد و هماهنگي عمليات رخدادهاي راينه‌يي و در ادامه تحقیقات صورت گرفته درباره حملات هدفمند استاكس نت و دیوكیو، مركز ماهر برای نخستین بار به انتشار اطلاعات آخرین نمونه از حملات این خانواده اقدام كرد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، این حمله توسط بدافزاری كه از این پس با نام Flame (شعله آتش) معرفی خواهد شد صورت می‌گیرد. این نام برگرفته از محتویات رمزگشایی شده فایل‌های اصلی بدافزار است.
این بدافزار در واقع پلتفرمی است كه قابلیت دریافت و نصب ابزارهای گوناگون جهت فعالیت‌های مختلف را داراست. در حال حاضر هیچ كدام از اجزای پرشمار تشكیل دهنده این بدافزار توسط بیش از 43 نرم‌افزار آنتی‌وروس در دسترس مورد شناسایی قرار نمی‌گیرند. با این وجود ابزار شناسایی و پاكسازی این بدافزار در مركز ماهر تهیه شده و از امروز در اختیار سازمان‌ها و شركتهای متقاضی قرار خواهد گرفت.
شماری از قابلیت‌های مهم این بدافزار عبارتند از: • انتشار از طریق حافظه های فلش • انتشار در سطح شبكه • پویش شبكه و جمع آوری و ثبت اطلاعات منابع شبكه و رمز عبور سیستمهای مختلف • پویش دیسك كامپیوتر آلوده و جستجو برای فایل‌هایی با پسوندها و محتوای مشخص • تهیه تصویر از فعالیت‌های خاص كاربر سیستم آلوده با ذخیره سازی تصاویر نمایش داده شده بر روی مانیتور كاربر • ذخیره سازی صوت دریافتی از طریق میكروفن سیستم در صورت وجود • ارسال اطلاعات ذخیره شده به سرورهای كنترل خارج از كشور • دارا بودن بیش از 10 دامنه مورد استفاده به عنوان سرور C&C • برقراری ارتباط امن با سرورهای C&C از طریق پروتكل های SSH و HTTPS • شناسایی و از كار انداختن بیش از 100 نرم افزار آنتی ویروس، ضد بدافزار، فایروال و … • قابلیت آلوده سازی سیستمهای ویندوز XP، ویستا و ویندوز 7 • قابلیت آلوده سازی سیستمهای یك شبكه در مقیاس بالا
به احتمال قریب به یقین و با در نظر گرفتن پیچیدگی و كیفیت بالای عملكرد و همچنین اهداف مشابه این بدافزار، میتوان آن را محصولی از خانواده استاكس نت و دیوكیو دانست. نشانه‌های یافت شده حاكی از آن است كه رویدادهای رخ داده اخیر درخصوص از بین رفتن همزمان اطلاعات سیستمهای كامپیوتری نتیجه فعالیت یكی از اجزای این بدافزار است.
بر اساس اعلام سايت مركز ماهر، با تحلیل انجام شده فهرستی از اجزای تشكیل دهنده این بدافزار شناسایی شده و در زير ارائه شده است. این اطلاعات قابل ارائه به تولیدكنندگان عمده آنتی ویروس بوده و از این پس اجزای این بدافزار می‌تواند مورد شناسایی آنتی ویروس‌ها قرار بگیرد.
