نام نویسنده: شهرام شریف
با دیدن هر نوآوری یا هر تکنولوژی جدید پرسشی را با خودم تکرار میکنم : جهان مدرن چقدرما را به خلق ایده‌های خود نزدیک کرده‌است؟
۱ – روزهایی را به خاطر میآورم که با تعدادی از دوستانم در حال ساخت فیلمی با تکنولوژی منسوخ شده سوپر هشت بودیم. نتیجه تلاش طاقت فرسا و در عین حال دوست‌داشتنی آن روزها با دستگاه آپارات زپرتی چیزی جز یکسری تصاویر رنگ و رو رفته و پرخط و خال نبود. تصورم این بود که فاصله کیفیت ابزار تا تازگی ایده آنقدر زیاد است که با چنین ابزاری هیچ گاه راه برای یک ارایه‌ی خوب باز نخواهد شد.
چند روز قبل که به کلیپ پشت صحنه‌ی فیلم زیتون نگاه میکردم که در همین وبلاگ قرار داده شده و ساخت یک فیلم حرفه‌ای با استفاده از نوکیا N8 به این فکر میکردم کیفیت تصویربرداری دستگاه‌های تلفن همراه حالا از حد و اندازه‌های ایده‌های ما هم بسیار فراتر رفته و حتی کار به جاهای ترسناکی رسیده است. ابزارحرفه‌ای دیگر نه پنهان در استودیوهای گران قیمت و نیازمند سرمایه‌های کلان که در همین نزدیکی است. نزدیک‌ترین فاصله به ما.
۲- وبایل محصول مدرن جهان امروزی است و آنچنان پیش رفته که بخش‌های دیگر را کشان کشان دنبال خود روان کرده است. در سایت شرکت Delloite که از جمله چهارشرکت برتر در زمینه مشاوره در آمریکاست به گپ و گفتی درزمینه موبایل بانکینگ برخوردم که اشاره داشت طی سه تا چهارسال اخیر ۳۰۰ درصد رشد داشته است و پیش‌بینی شده این بازار تا سال ۲۰۱۵ به ۴۰۰ میلیارد دلار می‌رسد. در همین پادکست اشاره شده که بانک‌های آمریکایی در استفاده از موبایل بانکینگ تا چه اندازه عقبتر از رقبای آسیایی خود هستند و این صرفاً محصول توسعه بیش از پیش گوشی‌های هوشمند در آسیاست.
همین موضوع به خوبی نشان میدهد که توسعه در زمینه موبایل لزوماً همپای توسعه‌ی اقتصادی نبوده است چه بسیار کشورهای توسعه یافته که در توسعه موبایل و سیستم‌های هوشمند عقب‌ماندگی‌های قابل توجهی دارند.
۳-گاهی سری به بازارهای موبایل می‌زنم برایم جذاب است بدانم که دلیل واقعی انتخاب یک محصول توسط مشتریان چیست؟ چگونه در یک دوره یک گوشی یا یک برند به اوج موفقیت می‌روند و گروهی دیگر به قعر ورشکستگی سقوط می‌کنند. دوربین؟ مگاپیکسل؟ آنتن‌دهی؟ حرف فروشنده؟ تبلیغات؟ فروشگاه نرم افزار؟ اکوسیستم؟ گارانتی؟ کدام تعیین کننده‌اند؟
به وضوح مشخص است که بخش عمده مردم در طول مدت استفاده از گوشی از نیی از قابلیت‌های آن هم بهره نمی‌برند با این حال طی سالهای اخیر میزان کاربرد موبایل بسیار بیش از پیش شده است. رشد نرم‌افزار و اتصال راحت‌تر موبایل به کامپیوتر و اینترنت حالا بخش عمده‌ی کارهای ما را روی موبایل آورده است. حالا نه گوشی های رنگ و وارنگ که نرم‌افزارها و سرویسها هستند که ما را هر روز به هیجان می آورند. من روزانه با این هیجان‌های کوچک زندگی میکنم و لذت می‌برم. از Flipboard که حالا روی موبایل هم آمده و تمام شبکه‌های اجتماعی و سایتهای مورد علاقه‌‌ام را یک‌جا و در یک بسته کنار هم قرار میدهد به هیجان می آیم. از foursquare و هربار check – in کردنش تا به دوستان و نزدیکانم بگویم که کجا هستم و چه میکنم و آن‌ها را ببینم که کجایند و چه می‌کنند. از instagram که دوربین موبایل را معنا کرده است و عکسها را در یک فرآیند اجتماعی در معرض دید دیگران قرار میدهد وامکان اشتراک گذاری آن‌ها در همه جای اینترنت را فراهم میکند. جهان بی هیجان جای بی روحی است و موبایل ها امیدواری به زندگی است در دنیایی که خبرها در آن همواره تلخ تر از روز قبل است.
۴- به فیلم زیتون فکر میکنم. به ایده‌هایی که هنگام ساخت وتماشای فیلم‌های سوپر ۸ داشتم. در ترازوی ابزارها وایده ها حالا اعتقاد بیشتری به ایده‌ها پیدا کرده‌ام. در جهانی که ابزارها کم و بیش به سطح قابل قبولی از کیفیت رسیده‌اند تفاوت‌ها در استفاده و ایده‌هایی است که به کار می‌بریم. جهان ما را این ایده‌ها ساخته‌اند. گوشی‌ها و نرم‌افزارهای دوست‌داشتنی نیز ساخته‌ی همین ایده‌ها هستند.
منبع : وبلاگ نوکیا – goftogoo.nokia.ir
