مهر- دانشمندان IBM اعلام کردند با حضور در پروژه تحقیقاتی بزرگی قصد دارند ابررایانه ای به اندازه یک حبه قند بسازند.
برای ساخت چنین ابزاری تعداد زیادی پردازشگر بر روی یکدیگر قرار گرفته و جریان آب از میان هر یک از دو پردازشگر وظیفه خنک کردن آنها را به عهده دارد هدف از اجرای این پروژه، کاهش دادن مصرف انرژی در رایانه ها است تا تلاش برای کوچکتر ساختن آنها.
در حدود دو درصد از انرژ کل جهان به واسطه ساخته شدن و استفاده از تجهیزات رایانه ای مصرف می شود به گفته برونو میشل در لابراتوار زوریخ شرکت IBM، هزینه های رایانه های آینده بیشتر از اینکه به میزان سرعت پردازش ارتباط داشته باشند، با پاک بودن و کم مصرف بودن آنها در ارتباط خواهد بود.
وی تاکنون نمونه ای آزمایشی از طرح اولیه حبه قندهای پردازشگر خود را ساخته تا بتواند توانایی جریان آب را در میان پردازشگرها به نمایش بگذارد، البته این ابررایانه فضایی برابر یک یخچال را اشغال کرده است. به گفته میشل ابررایانه ابداعی وی که “آکواسار” نام دارد نسبت به برترین ابررایانه های جهان 50 درصد کم مصرف تر و بسیر کم هزینه تر است.
در حال حاضر هزینه ساخت نسل جدید ابررایانه ها مشکل اصلی نیست، بلکه آنچه برای مهندسان از اهمیت ویژه ای برخوردار است هزینه ای است که برای فعال سازی و استفاده از رایانه ها صرف خواهند شد. زیرا به گفته آنها در آینده قیمت رایانه ها تحت تاثیر هزینه انرژی قرار خواهد داشت و هزینه فعالیت یک مرکز داده ها بسیار بیشتر از ساختن آن خواهد شد و بیشترین بخش این هزینه نیز به واسطه هزینه تامین انرژی مورد نیاز برای خنک سازی رایانه ها به وجود می آید، زیرا حرارت یکی از محصولات جانبی در رایانه ها به شمار می رود.
به گفته دانشمندان در گذشته 500 ابررایانه برتر جهان بر اساس قدرت و سرعت محاسباتی آنها دسته بندی می شدند اما این لیست در آینده به 500 ابررایانه سبز جهان تغییر وضعیت خواهد داد. در حال حاضر برترین ابررایانه جهان از قدرت محاسباتی 770 میلیون فعالیت رایانه ای در یک وات انرژی برخوردارند. این در حالی است که قدرت محاسباتی آکواسار با نیمی از این میزان مصرف در حدود 1.1 میلیارد است.
مهندسان IBM امیدوارند طی 10 تا 15 سال آینده بتوانند آکواسار را در ابعادی به اندازه یک حبه قند بگنجانند و برای خنک سازی آن به جای فن های الکتریکی از جریان آب استفاده کنند. به گفته مهندسان جریان آب می تواند نسبت به فن های الکتریکی گرما را تا چهار هزار بار بیشر از هوا جذب کند.
با این همه ابعاد تجهیزات هنوز بسیار بزرگ است و با توجه به تکنولوژی های موجود، یک تراشه معمولی حاوی یک ترانزیستور یک میلی گرمی، به ابزاری یک کیلوگرمی نیاز دارد تا به دمای حرارت مورد نیاز دست پیدا کند. استفاده از جریان آب یکی از راه حلهایی است که برای خنک تر شدن و کوچک تر شدن تراشه های رایانه ای و ابررایانه ها مطرح شده است.
