موبنا- یک کارشناس بازار تلفن همراه ، خدمات نامناسب را از دلایل نارضایتی مردم و گرایش آنان به گوشی های قاچاق دانست و گفت: به دلیل بی میلی مشتریان به خرید گوشی های گارانتی دار، سود سرشار و تقاضای بالا به گوشی های قاچاق اختصاص یافته است.
“سجاد محبی” در گفت و گو با خبرنگار سازمان خبری موبنا اظهار داشت: گوشی هایی که فاقد گارانتی رسمی و خدمات پس از فروش هستند، توسط واردکنندگان عمده غیرقانونی وارد بازار تلفن همراه کشور می شوند. به همین دلیل قیمت این نوع گوشی ها ارزان تر از گوشی های گارانتی داری است که از طریق مجاری قانونی وارد بازار تلفن همراه می شود.
وی افزود: آمارها نشان می دهد در ایران اغلب مردم به گارانتی گوشی تلفن همراه چندان تمایلی ندارند و حتی در بسیاری مواقع، فروشندگان رسمی گوشی های تلفن همراه ، گوشی های بدون گارانتی عرضه می کنند. قچاقچیان گوشی برای فروش و سود بیشتر در عملی سودجویانه، کارت های جعلی و تقلبی گارانتی را که غالبا نام آنها مشابه نام شرکت های معتبر است و در برخی موارد فقط یک حرف آن تفاوت دارد، منتشر کرده و گوشی های خود را با عنوان گارانتی دار به فروش می رسانند.
وی ادامه داد: ارائه خدمات پس از فروش نامناسب گوشی از سوی شرکت های واردکننده قانونی ، نیز به رواج این امر دامن زده است. سود سرشار و تقاضای بالا در فروش گوشی تلفن همراه موجب شده سهم بیشتری از بازار ایران به گوشی های قاچاق اختصاص یابد. مشکل “نداشتن گارانتی”، همچنان از مشکلات اساسی مصرف کنندگان است.
این کارشناس حوزه بازا افزود: وضعیت نابهنجار ارائه گارانتی در کشور فقط به سود قاچاقچیانی است که با استفاده از این شرایط به افزایش عرضه گوشی های بدون گارانتی ادامه می دهند.
افزایش عرضه انواع گوشی با گارانتی های متفرقه و با قیمت های ارزان تر نسبت به گوشی های گارانتی دار باعث شده تقاضا برای این نوع گوشی ها (قاچاق) همچنان در بازار رو به افزایش باشد.
” گارانتی تلفن همراه تاکنون هیچگاه با آن مفهومی که در اکثر کشورهای جهان شناسانده شده در ایران وجود نداشته است. از این رو بسیاری از مردم تفاوتی میان گوشی بدون گارانتی و گارانتی دار احساس نمی کنند. در دیگر کشورها شرکت های توزیع کننده کالا یا تولیدکنندگان برای جلب مشتری و رضایت بیشتر آنان در ارائه «وارانتی» یا “گارانتی” برای جذب مشتری بیشتر با یکدیگر به رقابت می پردازند. اما این مفاهیم نه فقط در مورد گوشی تلفن همراه بلکه در مورد کالاهای دیگر نیز در ایران هنوزجایگاه خود را نیافته است.
