نام نویسنده: جواد زارعی
کم نیستند خریدارانی که کیفیت محصول مورد نظر خود را از منابع مکتوب و الکترونیکی معتبری چون CNET.com ، PCMagazine ، PCWorld و… جویا می شوند. اگر این حضرات صحه بر کارایی مطلوب محصولات گذاشته باشند، عملیات ابتیاع آغاز خواهد شد. بارها و بارها در برابر این پرسش مهم قرار گرفته ام که چقدر می توان به نظرات تخصصی این منابع اتکا و اعتماد کرد. در این نشست قصد آن دارم پاسخی موجز و مختصر در برابر این پرسش ارائه کنم.
چه کسی تست می کند
ماجرای بررسی و مقایسه فنی (Benchmarking) محولات دیجیتالی در میان مطبوعات داخلی حدود سه، چهار سالی می شود که داغ شده است. بسیاری از نشریات داخلی همان نتایج منتشر شده در وب سایت های آن وری را اغلب ترجمه کرده و رنگ و لعابی وطنی داده و چاپ می کنند. البته چند صباحی می شود برخی از محصولات مانند مادربورد، کارت گرافیک، اسپیکر، نمایشگر و… در داخل ایران هم تست می شود و حتی به برخی از نتایج آنها می توان اعتماد کرد. نکته اینجاست نظراتی که در قالب امتیاز به محصولات اعطا می شود، نیازمند بررسی همه جانبه و رعایت استانداردهای مختلفی است که در اختیار هیچ یک از نشریات داخلی نیست بنابراین باید مشخص شود چه کسی اقدام به تست می کند.
سایت Tomshardware.com جزء وب سایت ها به شمار می رود که ارزیابی فنی محصولات را در حوزه قطعات به صورت جدی دنبال می کند و دریافت نشان کیفیت آن آرزوی بسیاری از بزرگان این وادی است و حاضرند برای دریافت این نشان سر کیسه را نیز شل کنند اما اینگونه منابع معتبر حاضر نمی شوند اعتبار خود را خرید و فروش کنند از این رو منبعی که اقدام به ارزیابی فنی محصولات اعطای امتیاز می کند در درجه اول اهمیت قرار دارد که منابع وطنی فاقد این ویژگی هستند چراکه گاهی برای دریافت آگهی فلان شرکت مجبور می شوند مطالبی را منتشر سازند که عاری از واقعیت است.
از سوی دیگر باید گفت ترجمه ماهنامه انگلیسی PCWorld برای سالیان سال در قالب ماهنامه علم الکترونیک و کامپیوتر در دسترس علاقه مندان بود. این نشریه در انگلستان منتشر می شد و محصولاتی که مورد آزمون قرار می داد را از توزیع کنندگان اروپایی دریافت می کرد که در بسیاری از اوقات تفاوت هایی با محصولاتی که در ایران توزیع می شدند، داشت. در حال حاضر همین ماجرا درباره برخی نشریات دیگر صدق می کند.
جهت اطلاع عرض می کنم سازندگان بزرگ به طرق مختلف مانند کاهش فاصله محل تولید تا محل مصرف و حذف هزینه حمل بار و کاهش قیمت بیمه و… سعی در کاهش قیمت نهایی محصول دارند لذا تولید در کشور کمونیست چین برای هر سازنده ای مقرون به صرفه نیست. ا توجه به تحریم ها واردکنندگان بینوا از هر منطقه ای که بتوانند اقدام به وارد کردن قطعات و دستگاه ها می کنند. بدون شک تفاوت هایی بین محصولی که در لهستان تولید شده با محصولی که در استرالیا مورد بررسی فنی قرار گرفته، وجود دارد.
و اما یک نکته
در این باره خیلی بیشتر از اینها می توان صحبت کرد اما برای خرید بهتر بد نیست مبداء تولید کالا را دانسته و در منابع نزدیک با آن اقدام به جست وجو کنیم هر چند خوب می دانم کار سختی را پیشنهاد داده ام که در مواقعی شدنی نیست.
منبع : سرمایه
