الکامپ و چراغهای خاموش صنعت نمایشگاهی
نام نویسنده: شهرام شریف
آی تی ایران – نمایشگاههای الکامپ (الکترونیک، کامپیوتر و تجارت الکترونیکی) و تلکام (مخابرات) این روزها در محل نمایشگاههای بینالمللی در حال برگزاری است.
گفته ميشود این دو نمایشگاه به نوعی بضاعت بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات ایران را به نمایش گذاشتهاند. اما آیا چند غرفه تزیین شده، هدایای تبلیغاتی و محصولات وارداتی تمام بضاعت صنعت ICT ایران است؟
برای بررسی هر رویداد نمایشگاهی ميتوان دو نگاه را در نظر گرفت. نخست آنکه هر نمایشگاه در واقع ویترینی از همان صنعت است و هر چند بتوان چینش این ویترین را به شکل مطلوب و جذابی انجام داد، اما فحوای رویداد را نميتوان تغییر داد.
نکته دوم در زمینه نوع اجرای نمایشگاه است. نحوه برگزاری، برنامهریزی، هماهنگی و بسیاری از مسائل مربوط به حضور شرکتکنندگان در این بخش جای ميگیرند. بدون هیچ شکی الکامپ و تلکام از هر دو موضوع رنج ميبرند. نخست آنکه بازار فناوری اطلاعات و ارتباطات به گفته بسیاری از فعالان این عرصه وضع چندان مطلوبی ندارد. از فروش برخی تجهیزات مشهور کامپیوتری و مخابراتی (لپ تاپ، قطعات کامپیوتری و تلفنهای همراه) که بگذریم، بسیاری از فعالان این صنعت از بیرونقی و کسادی کار یا ورشکسته شدهاند یا سرمایه به جای دیگری سپردهاند. کمتر تولیدکننده داخلی را ميتوان پیدا کرد که زیر فشار سنگین تولید کمر خم نکرده باشد. در حالی که نمایندگان محصولات خارجی (حتی نمایندگان دسته چندم یک محصول) از وضعیت به مراتب بهتری برخوردارند.
از سوی دیگر، همین بضاعت اندک هم به خوبی به نمایش در نميآید و هنگامی که همین توان در نمایشگاهی مثل الکامپ به روی پرده ميرود، گویی باویترینی به هم ریخته و سردرگم روبهرو هستیم. برنامهریزی برای این نمایشگاه عمدتا طی روزهای آخر حالت جدی به خود ميگیرد و کیفیت ارائه سرویس به شرکتکنندگان و بازدیدکنندگان در حداقل خود قرار دارد.
همین ميشود که هیچ کدام از این نمایشگاهها در تقویم هیچ کدام از شرکتهای بزرگ خارجی قرار نميگیرند. شرکتهای بزرگ داخلی هم به دلیل مشکلاتی که سالها قبل در حافظه شان باقی مانده عطای این حضور پر دردسر را به لقای آن ميبخشند. بسیاری از داخلیها که توان مالی دارند به سمت نمایشگاههایی چون جیتکس و سبیت سرازیر ميشوند و دهها برابر هزینه الکامپ را به خاطر برنامهریزی دقیق و مناسب به خارجیها ميدهند.
حل مشکلات صنعت ICT بیشک نیازمند باز شدن گرههای دیگر است اما ایران توان آن را دارد تا در کوتاهترین مدت بزرگترین رویداد نمایشگاهی آیسیتی را در داخل خود برگزار کند. این مهم نیازمند برنامهریزی طولانی مدت، دقیق و سرمایهگذاری روی زیرساختهای نمایشگاهی است.
تجربه کشورهای همسایه نشان میدهد نیروی حاصل از فراهم کردن جایگاه ارائه و ایجاد یک ویترینی با چینش خوب ميتواند حتی خمودهترین صنایع را نیز به انفجار اقتصادی رهنمون سازد.