نام نویسنده: سید محمد مهدی شهیدی
سخنگوي دولت از نهايي شدن ادغام بيست و هشت شوراي عالي دولت و تشكيل 4 شورا به جاي آنها خبر داد.
بدین تر تیب در حوزه IT کشور، «شورای عالي فناوري اطلاعات»، «شورای عالي اطلاع‌رساني»، «شورای عالي فضايي»، «شورای عالي امنيت فضاي تبادل اطلاعات كشور» و «شورای عالي انفورماتيك»، در شورایی باعنوان «شوراي عالي آموزش، پژوهش و فناوري» ادغام می شوند.
این درست که به دلایل ساختاری و انسانی وجود پنج شورای عالی برای IT در برخی موارد به انجام امور موازی و ناهماهنگی میان خود شوراها می انجامید، اما به رغم این، به دلیل وجود اختلاف نظرها که حکایت از یکدست نبودن درک و تکثر عقاید در این شوراها در مورد فناوری اطلاعات بود، سیاست گذاری در این حوزه توسط اشخاص متنوعی با دید گاه های سیاسی غیر همسویی نسبت بهIT از اعمال محدودیت پیش از اکنون جلوگیری می کردند و این امر با رفع ناهماهنگی توانست و می تواند ضمانتی از بابت حفظ و تامین منافع ملی باشد. ینک اما با امضای رییس دولت، ادغام پنج شورای عالی مرتبط با IT در شورایی که در خوشبینانه ترین حالت یک سوم وطایف اش به فناوری و نه فناوری اطلاعات اختصاص دارد.
نکته دیگر آن که تشکیل یک شورا به جای پنج شورا عملا خیال دولت را از بابت کنترل و نظارت بر روند توسعه IT یا کند و متوقف کردن آن راحت می کند.
در تمام دنیا برای توسعه IT نهادی فرا سازمانی تعبیه شده است، اما نه اینکه ما ایرانی ها همیشه باید با دیگران فرق داشته باشیم پنج شورای تخصصی را در یک شورای عالی با عنوان کشدار«شوراي عالي آموزش، پژوهش و فناوري» ادغام می کنیم تا فقط یک نفر نفس بکشد، ودر جلساتی با حضور چند عضو هم فکر که میثاق نامه را امضا کرده اند، بنشینند پشت درهای بست و سیاست های IT – که حتی اسمش در عنوان شورا نیامده- تصمیم بگیرند. سیاست مداری با راهبرد نطامی: مقر فرمان دهی یک چادر است.
حالا هی بگویید:”دخل آی تی ایرانی آمده است”، بدبینی است، تحلیل اشتباه است و …
وتازه این از نتایج سحر است / بمان تا صبح دولتت بدمد / ای آی تی ایرانی.
