رویای IDC داخلی
نام نویسنده: علی مولوی
سیتنا – شورای عالی فناوری اطلاعات در واپسین روزهای سال گذشته تصویب کرد که تمامی سایتهای اینترنتی دولتی ظرف شش ماه نخست سال 85 میبایست در داخل کشور هاست شوند.
در این میان دو شرکت از سه شرکت دارای مجوز IDC و شارع دو جزو گزینه های میزبانی در داخل کشور بودد. پیش از این در سال 83 مجوز ایجاد مراکز میزبانی به سه شرکت فنآوا، پارس آنلاین و داده پردازی اعطا شد. مطابق این مجوز سه شرکت خصوصی موظف به راهاندازی طرح پایلوت خود بودند و در صورت تایید طرح پایلوت، امکان استفاده از وام یک ونیم میلیارد تومانی و پهنای باند رایگان به مدت دو سال را داشتند. از میان این سه شرکت تا کنون دو شرکت طرح پایلوت خود را راه اندازی کرده اند و در حال سرویسدهی به برخی سایتهای دولتی هستند.
از سویی طرح شارع دو با هزینه های فراوان توسط شرکت فناوری اطلاعات، بدون اخذ مجوزهای لازم از سوی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و یا وزارت ارتباطات راه اندازی شده است، در حال حاضر شارع دو به برخی از سایتهای دولتی سرویسدهی میکند.
اما موضوع اساسی عدم توجه سازمانهای دولتی به استفاده از خدمات IDC های داخلی و عدم انتقال سایتهای به این IDC هاست.
IDC های خصوصی داخلی بر خلاف شرکتهای خارجی ارایه کننده پهنای باند، مشکلات بزرگی دارند. مهمترین مشکل IDC های داخلی، قیمت بالای پهنای باند در ایران است. لینک STM1 در ایران حدود 150 میلیون تومان قیمت دارد که به طور متوسط با این پهنای باند می توان حدود 150 سرور با بار متعارف را سرویس دهی کرد که متوسط قیمت پهنای باند برای هر سرور بیش از یک میلیون تومان خواهد شد که در مقایسه با قیمت 50 دلاری در IDC های امریکایی غیر قابل رقابت است.
در حال حاضر خریداری پهنای باند برای ارایه سرویس هاستینگ به هیچ وجه توجیه اقتصادی ندارد و به نظر می رسد در صورت ادامه وضعیت موجود، انتقال سایتهای خارجی به داخل کشور در حد یک رویا باقی بماند.
با توجه نقش پررنگ وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات از یک سو و اهمیت انتقال سایتهای دولتی به داخل کشور از سوی دیگر، به نظر می رسد می بایست راهکار مناسب و عملی برای این مشکل در نظر گرفته شود تا امنیت اطلاعات دولتی و مردم تامین شود.