نام نویسنده: شهرام شریف
ابرار اقتصادی – ابراز نارضایتی وزیر ارتباطات از فرآیند کار در ایجاد مراکز IDC ( دیتا سنتر) را در واقع می توان نخستین واکنش به فعالیت بخش خصوصی در این بخش دانست. وزیر ارتباطات در مصاحبه خود تاکید کرده است که شرکت های خصوصی که دارای مجوز IDC هستند برای ایجاد دیتا سنتر از خود تلاشی نشان نمی دهند. این انتقاد تند به دارندگان مجوز دیتا سنتر در ایران در حالی صورت می گیرد که بحث تحریم های اینترنتی از یک سو و افزایش تقاضا برای بهره گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات در کشور از سوی دیگر عملا مدیریت ارتباطی کشور را به ایجاد زیرساخت های اینترنتی ملزم کرده است.
روزی نیست که خبری از مسدود کردن سای یا سرور ایرانی توسط شرکت های آمریکایی و اخیرا اروپایی به گوش نرسد و در این زمینه آمارهای نه چندان رسمی نشان دهنده این است که عملا 95 درصد از سایت های ایرانی در سرورهای خارجی میزبانی می شوند. ارایه مجوز دیتا سنتر در واقع تلاشی در جهت ایجاد ثبات در بازار هاستینگ در کشور است و بر همین اساس در هنگام ارایه این مجوز سخت گیری ها و محدودیت های زیادی در این زمینه قرار نهاده شد تا توسعه در این مسیر با کیفیت مطلوب و مورد نظر برای ارایه سرویس های مورد نیاز در این زمینه صورت گیرد. با این حال علی رغم حمایت های نسبتا گسترده از سه شرکت برنده در ایجاد دیتا سنتر و گذشت چندین ماه از آغاز به فعالیت آنان هنوز حتی نمی توان گفت ایران دارای یک دیتا سنتر واقعی است. دلیل این موضوع را می توان در سختی کار و شرایط بازار ایران و تعاملات بین المللی جست و جو کرد.
ایجاد یک دیتا سنتر با ایجاد یک شرکت ISP و یا نرم افزاری و سخت افزاری تفاوت دارد. شرایط و استانداردهای مورد نیاز برای یک دیتا سنتر بسیار فراتر از امکاناتی ا ست که مجموعه چندین شرکت اینترنتی ایرانی هم اکنون در اختیار دارند. همچنین سرمایه گذاری در این عرصه نیز بسیار سنگین و نیازمند تسهیلات مالی و بانکی هنگفتی است.
در شرایط فعلی که ظاهرا توسعه در مسیر ایجاد دیتا سنتر با وضعیت و سرعت رشد مطلوب پیش نمی رود به نظر می رسد باید شرایط ایجاد چنین مراکز مهم اینترنتی در ایران مورد بررسی مجدد قرار گیرد. با توجه به توان فنی و مالی شرکت های ایرانی ورود و مشارکت شرکت های خارجی در ایجاد دیتا سنتر نه تنها خدشه ای به ملی بودن این پروژه وارد نمی سازد بلکه موجب ورود تکنولوژی این عرصه کشور می شود. ورود و مشارکت سرمایه گذاری خارجی نیز تا اندازه زیادی می تواند به سرعت دهی ایجاد این پروژه ها کمک کند. در واقع هر چیز ملی لزوما محصول تکنولوژی داخلی نیست و در زمینه اینترنت و دیتا سنتر نیز ما چاره ای جز استفاده و بهره برداری از تکنولوژی دیگر کشورها در این زمینه نداریم.
نکته مهم دیگر این است که حتی در صورت ایجاد دیتا سنتر شرکت های خدمات دهنده در این عرصه وارد یک رقابت جهانی در این زمینه می شوند. هر چند در حال حاضر سایت های ایرانی دارای محدودیت هایی در سرورهای خارجی هستند اما در حال در آینده این شرایط ویژه پایدار نیست و مشکلات نیز به مرور حل و فصل می شود. با این وصف شرکت های IDC باید خود را برای یک رقابت که در آن شرکت های خارجی نیز حضور دارند شرکت کند. کاربران و صاحبان سایت های ایرانی قطعا در آینده نیز انتخاب های خارجی خود را خواهند داشت به همین دلیل آنچه تنها می تواند آنان را وادار به استفاده از توان داخلی در هاستینگ سایت های اینترنتی کند مزیت قیمت و امنیت اطلاعات است. آیا شرکت های IDC در این زمینه اندیشیده اند؟
