نام نویسنده: علی شمیرانی – محمد پورخصالیان
ماهنامه دنياى مخابرات و ارتباطات – على شميرانى – محمد پورخصاليان – مهندس نصرالله جهانگرد مرد پر مشغله اى است كه اين روزها حرف و حديث پشت سرش زياد است البته خودش در لابلاى گفته هايش تاكيد مى كند كه هيچ گاه نبايد IT را با مسايل سياسى، در آميخت. اگر چه شنيده مى شود كه به زودى بايد كرسى دبيرى شوراى عالى اطلاع رسانى را ترك كند ولى همچنان براى ايفاى نقش در اين پست اظهار آمادگى مى كند.
ليكن معتقد است: “اين پست و صندلى به تنهايى داراى پتانسيلى نبوده كه كارى پيش برود. جمع شرايط و حمايت اعضاى دولت و هماهنگى بين سازمان مديريت و برنامه ريزى و وزارت ارتباطات، زير ساختى به وجود آورده است كه من روى آن ايستادم و كار كردم.”
متنى كه در ادامه مى آيد حاصل گفتگويى است با مهندس نصرالله جهانگرد، دبير شوراى عالى اطلاع رسانى در خصوص آخرين تحولات راهبرى اينترنت، تكفا و وضعيت شورا.
آقاى جهانگرد بنا به تغييراتى كه انجام شده قصد نداريم زياد به مسايل تكفا بپردازيم، در اين گفتگو بيشتر راجع به مسئله حاكميت اينترنت صحبت خواهيم كرد. از كانادا شروع مى‌كنيم.
ICANN – (نهاد ثبت نام دامنه و اعداد اينترنتى) چهار ماه يكبار در نقاط مختلف دنيا نشست برگزار مى‌كند و تمام فعاليت هاى مربوط به خودش و شوراهاى وابسته را بررسى و مرور مى‌كند و با مرور اين‌ها به جمع بندى هاى جديدى مى‌رسند و آن جمع بندى‌ها را براى اجرا بكار مى‌گيرند.
آيكان در تقسيم بندى هايى كه دارد، چند گروه زير مجموعه خود دارد مثل GNSO ، كمسيون هاى بخشب منطقه اى و در اين يكى دو سال اخير هم كه گروه GAC (كميته مشورتى دولتى) تشكيل شده، ما از بعد از مذاكرات دور اول ژنو يعنى اجلاس WSIS ژنو به مذاكرات آنها دعوت شديم. اولين اجلاسى كه شركت كرديم در دوبى بود. تا قبل از آن (فكر مى‌كنم تا قبل از سال 82)، جلسات خود را در آمريكا برگزار مى‌كرد. از آن موقع تصميم گرفتند جلسات را بياورند و در جاهاى مختلف دنيا برگزار كنند. در اجلاس بين المللى دوبى ما يك هيئت 3 يا 4 نفرى را راهى كرديم. نشست بعدى در مالزى برگزار شد. در اين نشست ما تقاضا كرديم عضو GAC شويم. رئيس گروه GAC يك مالزيايى هست، كه ايشان موافقت اوليه را داشتند.
نشست سوم در آفريقاى جنوبى بود (سال 83) كه در اين مذاكرات نمايندگان ما شركت داشتند. در نشست بعدى كه در آرژانتين بود هب دليل مشكلاتى كه پيش آمد نتوانستيم شركت كنيم واى در همين نشست تقاضاى ما براى عضويت در GAC مورد بررسى و راى گيرى گذاشته شد و نهايتا تصويب شد و از آن تاريخ ما عضو رسمى GAC شديم.
چند كشور عضو GAC هستند؟
– چهل كشور. در نشست پنجم كه در لوكزامبورگ بود و حدود يك ماه قبل از Prepcom3 بود، اولين بار هم بود كه خو من هم شركت مى‌كردم، كاملا محسوس بود كه در اين مدت مذاكرات WGIG و Prepcom2 و3 در WSIS، سايه سنگينى بر مذاكات GAC آيكان انداخته بود و هر جلسه كه شركت مى‌كرديم مى‌فهميديم كه فعاليت ما در GAC كاملا موثر و محسوس است. در مذاكرات لوكزامبورگ به آيكان اشاره كرديم كه يك سرى مشكلات داريم در ارتباط با فضاى اينترنتى و مى‌خواهيم راجع به اين مشكلات مذاكره كنيم كه در آن اجلاس فرصت به اين كار نشد. در Prepcom3 در ژنو اين مذاكرات خيلى داغ شده بود و ايران يكى از كشورهاى اصلى مذاكره كننده بود. و چند جلسه خوب با آقاى پل تومى رئيس آيكان داشتيم.
در آن جا من طرح مسئله كردم و گفتم كه ما با توجه به سهم ام دامنه هاى IP هاى نسخه 4 هم در اين رابطه كه ما مى‌خواهيم يك كپى از root zone file جهانى در ايران داشته باشيم هم يك سلسله مسايل حقوقى است كه ما دنبال اين هستيم كه در فضاى حقوقى ايران، بتوانيم مرافعات آيكان و كمپانى هاى net. را در اين جا حل و فصل كنيم كه ايشان به من قول بررسى دادند كه اين مسايل ادامه پيدا كرد تا تونس. مى‌دانيد كه بخشى از فعاليت هاى آيكان با شركت هاى آمريكايى اجرا مى‌شود كه در اين شركت هاى آمريكايى به دليل تبعيت از شرايط حقوقى آمريكا اين مسئله را دارند كه نمى‌توانند به ما خدمات مستقيم بدهند. مثلا شركت Verisign، ثبت نام دامنه com . را به عهده دارد و از اين طريق نمى‌واند مستقيما به ما سرويس بدهد لذا ما از طريق شركت واسطه ثبت دامنه .com را انجام مى‌دهيم و وقتى يك مرافعه رخ مى‌دهد، وقتى يك دعواى حقوقى بوجود مى‌آيد، شركت‌ها بايد بروند و به دادگاه هاى بين المللى مراجعه كنند. در نشست كانادا هم اين مسايل بررسى شدند و در طى اين مدت هم از طريق رد و بدل كردن اى ميل و محيط اينترنت دنبال شد.
پس در تونس به نتيجه اى نرسيديد؟
– در تونس مذاكره طرح مسئله شد و كارشناسان حقوقى شان گفتند اين مسئله را بررسى مى‌كنند و آقاى ” پل تومى “هم به ما قول دادند و گفتند در نشست ونكووركانادا اين مسئله بررسى مى‌شود.
در نشست ونكوور با آقاى پل توم ، آقاى اكسل ، مديران رايپ و مديران آيكان مذاكره داشتيم و موارد درخواستى مورد پذيرش قرار گرفت.
اين مذاكرات شامل چه چيزهايى بود؟
– در مورد IP نسخه 4، گفتيم كه الآن حدود 700 تا 800 هزار آدرس IP دستمان است در صورتى كه تعداد كاربران ما حدود هفت ميليون است. آنها اعلام كردند كه هيچ مشكل تكنيكى وجود ندارد كه در IP نسخه 4 تعداد بيشترى آدرس به ما بدهند، اين مشكل از خود ماست كه شركت هايمان از پروتكل NAT استفاده مى‌كنند. پروتكل NAT پروتكلى است كه نام دامنه را به صورت مشترك فراهم مى‌كند و proxy هم دارد و اين باعث مى‌شود كه بسيارى از ارتباطات قابل تفكيك و آدرس دهى روشن نباشد كه به نوعى به ضرر كاربر ايرانى است و در واقع اين نوع سوء مديريت داخلى بوده. دوم اين كه گفتند شما كه تازه آغاز كننده هستيد و داريد سرمايه گذارى سخت افزارى مى‌كنيد، بهتر است روى IP نسخه 6 سرمايه گذارى كنيد. كه IP نسخه 6 از نظر ظرفيت آدرس دهى، بى انتها است.
مورد بعدى مذاكرات چه بود؟
– مورد بعدى اين بود كه ما گفتيم ايران بزرگترين بازار منطقه است و ما احتياج داريم حتما توانايى تكنيكى داشته باشيم براى Routing بهتر حوزه خودمان، تقاضا كرديم كه يك كپى از روت سرور اصلى بين المللى در ايران داشته باشيم. 13 روت سرور اصلى اينترنت در دنيا وجود دارد. براى اين 13 تا در جاهاى ديگر دنا تعدادى Mirror درست شده كه اين Mirror يك سرى استاندارد هاى فنى دارد. مثلا تجهيزاتى مى خواهد و تمام آدرس هاى بين المللى در آن‌جا Mirror شده در نتيجه وقتى ما مى‌خواهيم آدرس دهى كنيم مى‌توانيم سريع تر اين كار را انجام دهيم. كه وقتى ما اين مسئله را مطرح كرديم، آنها بررسى هايى انجام دادند و به ما اطلاع دادند كه با اين كار موافقت مى‌كنند منتها اين كار يك سرى هزينه دارد و يك مقدارى ضوابط فنى كه ما در اين مورد با امور ديتا صحبت مى‌كنيم.
در منطقه نمونه اين كار را داريم؟
– در منطقه فكر مى‌كنم در دوبى يك نسخه باشد منتها حجم بازار دوبى زياد بالا نيست. من براى آقاى اكسل در جلسه اى كه داشتيم – آقاى اكسل رئيس رايپ – است براى ايشان ظرفيت هاى مخابراتى ايران را توضيح دادم و وضعيت جغرافيايى فنى مان را تشريح كردم و به ايشان گفتم ايران به صورت طبيعى هاب منطقه است و آن شكل مشهورى كه هست، من كشيدم فيبر و مايكرو ويو و ماهواره هست. آن شكل را نشانشان دادم و خيلى برايشان جاذبه داشت.
به هر حال اين دو مورد الان مورد موافقت قرار گرفته و بايد ظرفيت هاى اجرايى آن بررسى شود.
در مورد دعاوى حقوقى چه کرديد؟
– ما گفتيم كه ما سه سال پيش با واى پو مذاكره كرده ايم و گفته ايم كه مركز داورى IP در ايران تاسيس مى‌كنيم، IP به معناى مالكيت معنوى، سازمان واى پ جهانى با اين كار موافقت كرده و ما آمده ايم در ايران با هماهنگى قوه قضائيه و عضويت مجموعه اى از بانك ها، شركت مخابرات، مركز تحقيقات، بخش خصوصى و دولتى، اساسنامه اين مركز را تنظيم و تصويب كرديم.
چه مدتى است كه اين كارها شده؟
– شش ماه است كه كار تمام شده در مجموع يك سال و نيم روى آن كار كرديم.
حدود سه سال با واى پو مذاكره كرديم كه ما مى‌خواهيم در ايران داشته باشيم، اساس نامه تمام شده و نزديك يك سال و نيم طول كشيد تا اساس نامه تصويب شد. اين مركز داورى در تهران تاسيس شده، هيئت امناى آن هم تصويب شده.
عنوان اين مركز دقيقا چيست ؟
– مركز داورى مالكيت معنوي. بعد گفتيم كه اين مركز را معرفى مى‌كنيم براى اين كه آيكان به اين مركز تائيد بدهد كه بتواند مرافعات حوزه نام دامنه را انجام بدهد. كه موافقت اصولى كرده اند چون آيكان با WIPO سازمان مالكيت معنوى قرار داد بسته و كل مسايل حقوقى ثبت دامنه را به واى پو تفويض كرده و بنابراين قرار است كه ما طبق يك نامه رسمى به واى پو معرفى شويم كه اين بخش حقوقى را هم از ما بپذيرند. به نظر من اين بخش حقوقى ارزش بالاترى نسبت به بقيه مسايل دارد.
اگر ممكن است كمى در مورد Mirror كردن و IP نسخه 6 بگوئيد.
IP – نسخه 6، نظام آدرس دهى با ظرفيت بسيار بالايى است. كه به ما امكان مى‌دهد كه تقريبا بى نهايت آدرس را تعريف كنيم و پديده اتوماسيون را براى بى نهايت شيئى، حالت و پديده اجرا كنيم. اين مسئله يك فضاى آدرس دهى تقريبا بى انتهايى را به ما مى‌دهد در قدرت برنامه ريزى براى كنترل و مديريت و اجرا به ما مى‌دهد. مثلا شما مى‌توانيد براى تمام درخت هاى ايران آدرس IP بدهيد و يك حسگر هم روى تمام آنها نصب كنيد و اين درخت‌ها را چك كنيد. تاسيسات سخت افزارى مربوط به IP نسخه 6 يك مقدارى با IP نسخه 4 متفاوت است يعنى اين كه كسانى كه روى IP نسخه 4 سرمايه گذارى كردند بايد براى گذر از نسخه 4 به 6 متحمل هزينه شوند.
پس بهتر است همين الان كسانى كه مى‌خواهند سرمايه گذارى كنند با ملاحظه يك چنين تحولى جلو بروند و سخت افزارها و نرم افزارهايى تهيه كنند كه IP نسخه 6 را پذيرش كند.
چند تا كشور دنيا از IP نسخه 6 استفاده مى‌كند؟ مثل اين كه زياد نيستند.
– نه ، اين پديده اى نيست كه بخواهيم بگوئيم من اين كار را نمى‌كنم مثل اين است كه به علت نياز شماره تلفن‌ها از 6 رقم به 7 رقم تغييرى مى‌كند.
آقاى “پل تومى” گفته كه اختلالى بين اين دو نسخه وجود ندارد.
– اختلالى نخواهد بود. ولى وقتى شما مى‌خواهيد از ظرفيت بالاترى استفاده كنيد، بايد اين توانايى را داشته باشيد كه استفاده كنيد. من مطمئن هستم كه وقتى خيلى فراگير شود، يك شاخه اى از خدمات درست مى‌شود كسانى كه Interface توليد مى‌كنند، مثلا تاسيسات IP نسخه 4 و 6 را با هم تطبيق دهد.
در مورد تاثيرات Mirror شدن سرور مى‌گوئيد؟
– ببينيد به هر حال ما يك بازار بزرگ هستيم، داريم به سرعت رشد مى‌كنيم، هم در سطح ملى هم در سطح بين المللى دسترسى داشتن به يك چنين امكاناتى هم از نظر فنى ما را ارتقاء مى‌دهد هم استانداردهاى ما را در سطح بين المللى مى‌آورد و هم از نظر نظام آدرس دهى براى ترافيك داخل ايران به ما اجازه مى‌دهد كه بهتر بتوانيم مديريت كنيم و جنبه ايجاد تسهيلات و اعمال مديريت هاى سطح بالاتر را براى ما فراهم مى‌كند.
مشخصا در مورد حاكميت اينترنت در كانادا چه گشت؟
– نكته مهم در نشست اخير اين بود كه كاملا سايه مذاكرات تونس در آن جا ديده مى‌شد. يعنى مى‌شود گفت كه ادامه اين داستان به آيكان آمده و مهمترين موضوع اين دوره از مذاكرات آيكان، چگونگى ارتقا سطح GAC در نظام تصميم گيرى آيكان بود و به همين خاطر در آن جا سه زير گروه تشكيل شد. يكى براى افزايش ظرفيت GAC، يكى براى بررسى افزايش تاثيرات GAC در مذاكرات آيكان و ديگرى در مورد منابع مالى براى ؟؟؟؟ و اين كميسيون براى نشست بعدى پيشنويش كارشان را ارائه كنند.
اين چه زمانى خواهد بود؟
– سه ماه و نيم ديگر در نيوزلند. به هر حال ما تلاش خواهيم كرد كه اعضايى را براى اين زير گروه‌ها معرفى كنيم و اعلام كرديم كه تمايل داريم عضو اين زير گروه‌ها بشويم. پيام بسيار مهمى كه بود اين كه كاملا محسوس بود كه اجلاس WSIS و سند تونس، نقطه آغاز تغيير و تحول دردنيا شده و اين مسايل در حوزه ادارى و اجرايى دارد خودش را نشان مى‌دهد.
يعنى دنيا پذيرفت كه راهبرى اينترنت را در قالب آيكان و اين زير گروه‌ها برود؟
– نه بحث اين نيست. آيكان دارد خودش را به اين فضا نزديك مى‌كند يعنى اين فضاى كاملا آمريكايى اش را دارد به فضاى بين المللى نزديك مى‌كند. به نظر من منابع ملى ما ايجاب مى‌كند كه ما در هر دو زمين بازى كنيم. يعنى هم در بحث حاكميت اينترنت و هم بحث GAC و از هر جايى كه مى‌توانيم بايد امتيازهاى بيشترى براى كشورمان فراهم كنيم.
آقاى جهانگرد، جنس خواسته كشورها در زمينه حاكميت اينترنت با هم فرق دارد، ايران از حاكميت اينترنت دنبال چه بود؟
– حاكميت اينترنت دو وجه دارد. يك وجه آن سياستگذارى است، وجه دوم فنى است.
در وجه فنى بحث اين است كه مديريت روستا سرورهاى اصلى انجام شود. البته پشت اين مسئله فنى منابع سياسى نهفته است يعنى دولتهاى دنيا از اروپايى، آسيايى و آفريقايى مسئله شان اين است كه مصالح ملى شان در فضايى ديجيتال كجا مديريت مى‌شود. پس در اينجا همه دنيا با هم وجه اشتراك دارند. وجه سياسى اين است كه كشورهاى مثل ما كه تحث فشار دنيا هستند، مى‌گويند كه ما محيط خصوصى آمريكا را قبول نداريم و موسسه آيكان بايد تحت نظارت سازمان ملل و رژيم بين المللى قرار گيرد. كه در اين خصوص طبيعتا كشورهاى اروپايى يا سازمان ملل مشكلى با آمريكا ندارند و خيلى علاقه نداشتند كه در اين بحث‌ها وارد شوند، كشورهاى در حال توسعه مثل چين، ايران و كوبا تا حدودى به اين مسئله توجه داشتند. اما در طول مذاكرات ما هم به اين نتيجه رسيده بوديم كه ما اگر تا همان حداقلى كه اروپا توافق نظر دارد، بتوانيم تغييرات ايجاد كنيم، آثار استراتژيكى خواهد داشت در جهت مباحث سياسى مورد نظرمان به همين خاطر اين بحث تداوم خواد داشت و ما الان در حوزه كارشناسى جزو قوى ترين هيئت هاى نمايندگى دنيا در اين مذاكرات بوديم و همين قدرت كارشناس و چانه زنى خيلى كمك كرد به اين كه در بقيه مراجع بين المللى فنى اينترنتى، مورد توجه قرار بگيريم و به تقاضاى ما توجه بشود.
پس تقاضاى سياسى نداشتند؟
– حداقل دغدغه سياسى شان را ابراز نمى‌كردند و در پشت بحث فنى ايستاده بودند و اين بحث فنى در صحنه اجرا ماهيت سياسى دارد.
يك سئوال تكرارى، در تونس در شب آخر چه اتفاق افتاد كه همه دنيا يك دفعه با مسئله حاكميت اينترنت موافقت كردند؟
– ببينيد، ممكن است كه از بيرون ، تلقى اين باشد كه در شب آخر اين اتفاق افتاد ولى مذاكرات در اواسط اجلاس تونس معلوم بود كه طولانى تر از اين خواهد شد كه در پى يك سند، نهايى بشود با رشد شبكه مخابرات در دنيا و شبكه هاى ديتاى داخل كشورها و ادغام فناورى كه بين مخابرات و اينترنت دارد در استانداردها شكل مى‌گيرد، بزودى فرصتهاى جديدى فراهم مى‌شود كه مسئله اداره جهانى اينترنت از حالت فعلى عبور خواهد كرد و راه حلهاى جايگزين متعددى در دنيا فراهم خواهد شد. ببينيد اينترنت از فضاى لايه فيزيكى عبور كرده، كشورهاى در حال توسعه و عقب مانده هنوز مشكل شبكه دارند و در اين لايه هستند. در كشور خودمان ، اگر طبق برنامه ريزى‌ها جلو برويم ، تا آخر برنامه چهارم ديگر مشكل مخابرات نخواهيم داشت. بازار ايران از نظر خدمات تغيير اساسى خواهد داد، ديگر پديده هايى مانند وديعه ، نوبت و … از بين مى‌رود و رقابت باعث بروز انواع خدمات دسترسى مى‌شود. در چنين شرايطى وزن اصلى مسائل فضاى سايبر به حوزه محتوا و نرم افزار و مديريت اطلاعات منتقل مى‌شود. در چنين شرايطى هر كشور كه پيشتازتر بوده و توانسته، حجم بالاترى از اطلاعات را توليد كند و ظرفيت سازى كند، قدرت اعمال حاكميت بيشترى خواهد داشت.
بحث حاكميت اينترنت كه الان تجلى آن در آدرس دهى است، در دهه آينده از اين مرحله عبور خواهد كرد و اصلا موضوع آدرس دهى اينترنتى از آدرس دهى مابراتى جدا نيست. در چنين شرايطى كه اين اتفاق هنوز نيفتاده آمريكا سعى خواهد كرد براى خودش زمان بخرد و از اين فرصت نهايت استفاده را بكند و الا با رشد چين و هند وزن اصلى تصميم گيرى دست اين دو كشور مى‌افتد.به همين خاطر رفتن به سمت اين فعاليت‌ها بايد با يك نوع آينده نگرى همراه باشد كه كجا چه تصميمى بگيريم. بهترين كار براى ايران اين است كه در مذاكرات بسيار قوى شركت كند و امتيازهاى نقد امروز را بگيرد. ما تقريبا نزديك دوسال تلاش كرديم كه اميدوارم در مرحله اجرايى به خوبى اجرا شود. نكته ديگرى كه دوست دارم به آن اشاره شود اين است كه كسب سهم مناسب ايران در دنيا در هر حوزه و بويه در حوزه IT مستلزم همفكرى و هماهنگى بين دستگاه هاى مرتبط است يعنى هر گونه جدال و برخوردهاى منفى و داخلى تاثير خارجى منفى مى‌گذارد. ما بايد بتوانيم مثلا در حوزه ثبت نام دامنه بين شركت‌ها و حوزه‌ها و نهادهاى درگير در بازار ايران در سطح كلان ارتقا منافع ملى ، هماهنگى بوجود بياوريم. در سطح بازار كه رقابت است كه هيچ اشكالى ندارد.
آقاى جهانگرد، تونس اوج و قله فعاليت هاى شوراى عالى اطلاع رسانى است يا قصد داريد قله هاى ديگر را هم فتح كنيد؟
– عرض كنم كه فعاليت هاى شورا، اوج و فرودش بيشتر در عرصه توسعه ايران است. در عرصه بين المللى شورا بخشى از توسعه ملى است و اميدواريم هميشه براى پيكره ملى ما، مسير اوج تداوم داشته باشد. در اجلاس WSIS فكر مى‌كنم جزو معدود كشورهايى بوديم كه بيشترين تاثير را داشتيم. بسيارى از موادى كه در سند بين المللى تصويب شده يا بطور كامل پيشنهاد ايران بوده يا ايران نظرات خيلى موثرى را در مورد آنها اعمال كرده و خوشبختانه اغلب اهدافى كه در سند بين المللى تصويب شده در برنامه توسعه ايران مشابه آن را داريم و اميدوارم با اجراى درست ما شايد جزو كشورهايى باشيم كه در 5 سال آينده به بسيارى از آن اهداف برسيم. ولى در عرصه داخلى، شوراى عالى اطلاع رسانى موفق شد برنامه تكفا را بعنوان اولين برنامه ملى توسعه فناورى اطاعات در ايران با همكارى همه دستگاه هاى كشور و حمايت مستقيم مسئولان نظام و سازمان برنامه،به حوزه اجرايى كشور وارد كند و موجب بوجود آمدن يك رويكرد و بينش هوشمندانه ترى در عرصه توسعه ايران فراهم بشود و در تداوم آن مى‌توان گفت كه بيشتر اهداف استراتژيك به صورت مواد قانونى در برنامه چهارم آمده با شرايط كنونى و تاسيس شوراى جديد من تصور مى‌كنم كه بايد مسئولين كار ، خيلى مواظب باشند كه ما به قهقرا برنگرديم. ما تجربه دو دهه مشاجره و چالش بين دستگاه تامين كننده شبكه دسترسى و دستگاه مديريت توسعه كشور و ديگردستگاه‌ها را داشته ايم.
تنها وقتى توانستيم موفقيت نسبى را ب دست بياوريم كه هماهنگ و همدل و هم جهت شديم. هر گونه رويكرد بخشى و غيبت سازمان مديريت و برنامه ريزى از برنامه توسعه IT كشور ، به ضرر كشور و سير قهقرايى است. من براساس تجربه و كارشناسى خودم توصيه مى‌كنم ما بايد برنامه توسعه كشور را با مشاركت سازمان مديريت و برنامه و حمايت بخش هاى اصلى اجرايى، به اجرا برسانم.
آيا تكفاى دو داريم يا نداريم؟
– اگر منظور مان مرحله دوم برنامه توسعه فناورى اطلاعات باشد ، ما در قالب برنامه چهارم اين را نهادينه كرديم يعنى شروع شده ولى اگر منظور از قراردادى است كه ما براى كسب مشاوره هستيم، تصور ما اين بود كه اجراى برنامه هاى توسعه نيازمند دستيابى به تجربيات بين المللى است براى جلوگيرى از اتلاف سرمايه و وقت. چون دنيا در اجراى برنامه هاى توسعه IT جلوتر از ما است، ما در تعريف، حرف هايمان شبيه آنها است ولى در اجرا تجربيات آنها را نداريم. بهترين كار اين است كه از تجربيات آنها استفاده كنيم.
با توجه به اين كه برخى از وزارت خانه‌ها تا سال 88 بودجه تكفا دارند. و با تغييراتى كه در شوراى عالى اطلاع رسانى انجام گرفته نحوه عملكرد تكفايى وزارتخانه‌ها چگونه خواهد بود؟
{سكوت مى‌كند و به چهره هاى ما نگاه مى‌كند.}
جوابش براى خودتان روشن نيست؟
– چرا روشن است و تكليف اين موضوع در دولت شخص شده است .
موفق ترين نقطه در كارنامه عملكرد خود را كجا مى‌بينيد؟
رفاقت با شما خبرنگاران …(مى خندد) . به طور كلى مسير اكنون ما مسير جامع نگر بود. و همه بخش‌ها را با هم جلو برديم. من امروز احساس راحتى و اطمينان دارم كه در بسيارى از حوزه‌ها سازو كار نهادينه شده است. در بخش خصوصى رسيديم به اين كه اتحاديه نظام صنفى رايانه اى را بوجود بياوريم. تمام! ديگر كارى با ما ندارد. خودش مى‌رود جلو و راهش را پيدا مى‌كند. در حوزه قانون گذارى آنچه كه حداكثر دانش فنى بوده در قالب قوانين ايران پياده شده. الان بار بردوش بعدى‌ها است كه كار را در مرحله اجرايى چگونه پياده كند. امروز در تمام كشور تفكر استفاده از اين فناورى براى ارتقاى بهره ورى و كار آمدى يك امر مسلم است.
در چه موردى مشخصا فكر مى‌كنيد به آن چيزى كه مى‌خواستيد نرسيديد؟
– نهادسازى درست مديريت و راهبردي. كه بدليل بخشى نگرى تصميمات كامل براى نهاد سازى درست انجام اين كار ناقص مانده.
اگر آقاى جهانگرد، شوراى عالى اطلاع رسانى نباشد كجا مى‌رود؟
خانه…(مى خندد)……. من هم به قوه قضاييه، هم به دولت هم به شهردارى قول همكارى دادم ولى مايل نيستم كه مسئوليت اجرايى مستقيم بپذيريم چون براى تطابق با آن مجموعه‌ها زمان لازم است و اين اتلاف وقت هم براى آنها ست هم براى من.
* اگر دعوت به همكارى بشويد حاضر هستيد همين پست را داشته باشيد.
– اين پست و صندلى به تنهايى داراى پتانسيل نبوده كه كارى پيش برود. جمع شرايط و حمايت اعضاى دولت و هماهنگى بين سازمان مديريت و برنامه ريزى و وزارت ارتباطات اين ها همه زير ساختى به وجود آورده است كه من روى آن ايستاده ام و كار كرده ام. تركيب قابليت هاى فردى، هماهنگ سازى، بينش، توان مديريتى، البته نه اين كه در اين ها من بهترين هستم به علاوه زير ساختى خدمتتان گفتم.
يك سئوال كليشه اى ، آقاى جهانگرد به خودش چه نمره اى مى‌دهد؟
– من خيلى به خودم نمره نمى‌دهم.
75/19 خوب است؟
– …(مى خندد)… نه كمتر به خودم مى‌دهم.
