تبلیغات برای شرکتهای آمریکائی با هزینه بیت المال
نام نویسنده: محمد تشکری
ایستنا – در بسیاری از کشورها سازمانهایی جهت ارائه آموزشهای فنی و حرفـــه ای و تربیت تکنسین متخصــص امور فنی از قبیل جوشکاری ، تراشکاری، نجاری ،گلدوزی، خیاطی و غیره وجود دارد و این به پیشرفت و استانداردسازی و افزایش توان عملیاتی آن افراد کمک بسیاری می کند .
در کشور ما ایران نیز سازمان محترم آموزش فنی و حرفه ای این مهم را به دوش می کشد و الحق که با تمام کاستی ها به نحو احسن از عهده این کاربر می آید . اما موضوع بسیار مهم و دقیــق که از دیــــد دوستان در سازمان فنی و حرفه ای ( وابسته به وزارت کار و امور اجتماعی ) پنهان مانده است مسألـــه آموزش رایانه می باشد .
متأسفانه بر خلف آموزشهای دیگر این سازمان آموزش های مبتنی بر رایـانه با سطح بسیار ضعیفی برگزار می شوند و گذشته از این آنچه که مهم است این است که در اینجا حرفـه و فنی آموزش داده نمی شوند و فقط محصول یک شرکت ( مثل Adobeو Microsoftو … )آموزش داده می شود افرادیکه این آموزشهـا را دیده اند به دنبال تهیه آن محصول می روند و این سازمان دانسته یا ندانسته آب به آسیاب شرکتهای آمریکائی می ریزد .
به این نکته تأکـــید می کنم که آموزش تایپ یـا نقشه کشی با آموزش نرم افزار Microsoft wordو Autodesk Autocadکاملً متفـاوت می باشد . در نهایت پس از پیوستن به سازمان تجارت جهانی این سازمان باید هزینه های مترتب بر آموزش محصول آن شرکتهای آمریکائی را پرداخت کند . کلیه هزینه هایی که برای آموزش فنـــی و حرفه ای رایانه در این سازمان انجام می شود از قبیل نیروی انسانی ،ساختمان ،تجهیزات و غیره ،همچنین پرداخت هزینه های مجوز ( یا ) Licenseمربوط به آن نرم افزارها و در واقع محصولت آمریکائی که سالنه میلیاردهـا تومان و شاید میلیاردها دلر می شود ،باید از بودجه عمومی دولت و بیت المــــال پرداخت گردد . آیامسئولین به این موضوع فکر کرده اند ؟
آیا می دانند با فراگیر شدن آموزش محصولت نرم افـــــــزاری آمریکائی وابستگی ایران به فناوری امریکایی چندین برابر گردیده و چه بسا هزینه های پنهـــان و آشکار دیگری جهت رفع این وابستگی ،به دولت و در نهایت مردم تحمیل می شود ؟ براستی نهــــــاد نظارتی سازمان فنی و حرفه ای در آموزش رایانه کیست؟
هر کس با نگاهی اندک و کوتاه به درآمد و هزینه های شرکت های نرم افزاری آمریکائی به راحتـــــی خواهد فهمید که ما در آستانه چه بدهکاری بزرگی هستیم که با ادامه این وضعیت هر چه بیشتر در آن فرو میرویم .