ایسنا – به اعتقاد رييس دانشكده‌هاي علوم اجتماعي و ارتباطات دانشگاه علامه طباطبايي، عدم هماهنگي و برنامه ريزي‌هاي لازم راي حضور موثر در اجلاس WSIS در حقيقت يك نوع فرصت سوزي براي كشورمان محسوب مي‌شود .
دكتر«محمد مهدي فرقاني» درگفت‌وگو با خبرنگار سرويس جامعه‌ي اطلاعاتي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در ارزيابي فعاليت‌هاي ايران براي حضور در اولين مرحله‌ي اجلاس جهاني سران درباره‌ي جامعه‌ي اطلاعاتي اظهار داشت: اين كه چرا ، تنها چند هفته باقي مانده به اجلاس WSIS هنوز هماهنگي‌ها و برنامه‌ريزي‌هاي لازم انجام نشده است را بايد از مسوولان اجرايي كشور جويا شد.
وي افزود: اجلاس WSIS ژنو دو سال پيش برگزار شد و نمايندگان كشور‌ها متعهد شدند در اين فاصله گزارش ملي از فعاليت‌ها، برنامه‌ها و عملكردشان در طول اين مدت براي پيشبرد جامعه‌ي اطلاعاتي وتوسعه‌ي كاربرد فناوري‌هاي اطلاعاتي و ارتباطي در كشورشان ارايه كنند، ايران نيز به عنوان يكي از نمايندگان كشورهاي شركت كننده در اجلاس ژنو، متعهد شده اين گزارش را تهيه كند اما متاسفانه هنوز برنامه‌ا‌ي منسجم و يكپارچه براي حركت ايران به سوي جامعه‌ي اطلاعاتي تدوين نشده است .
اين استاد ارتباطات، با اشاره به اين‌كه اجلاس WSIS در صدد است يك همكاري و همفكري جهاني براي پيشبرد جامعه‌ي اطلاعاتي در تمامي‌كشورها به ويژه كشورهاي در حال توسعه، شكل گيرد، تصريح كرد: سازمان ملل متحد، يونسكو وITU، جامعه‌ي اطلاعاتي را به عنوان الگوي توسعه‌ي آينده‌ي كشورهاي جهان معرفي كرده‌اند به عبارت ديگر نقشي را كه در اواخر دهه‌ي پنجاه، الگوي جهان شمول توسعه‌ي دانيل لريز، سعي داشت ايفا كند، امروزه الگوي جامعه‌ي اطلاعاتي جايگزين آن شده است ، اما با اين تفاوت كه اكثر سازمان‌هاي جهاني و دولت آن را تاييد كرده‌اند .
به عقيده‌ي وي، حركت به سوي جامعه‌ي اطلاعاتي ، مستلزم آن است كه ما بدانيم بر روي چه سكويي ايستاده‌ايم و تا چه اندازه از زيرساخت‌ها و امكانات تكنولوژيكي برخوردار هستيم چرا كه تحقق جامعه‌ي اطلاعاتي نيازمند توسعه‌ي زيرساخت‌ها و امكانات سخت افزاري در كنار تغير نگرش فرهنگي و سياسي هر جامعه‌اي به نقش اطلاعات و ارتباطات در توسعه‌ي ملي است.
فرقاني با اشاره به اين كه بايد اطلاعات و دانش در هر جامعه محور توسعه به شمار آيند يادآور شد: در فاصله‌ي برگزاري اجلاس WSIS ژنو، بايد فعاليت‌هاي انجام شده در پيشبرد جامعه‌ي اطلاعاتي را ترسيم مي‌كرديم و در حقيقت برنامه‌ي آينده‌ي ايران در اين حوزه ، مشخص مي‌شد ، اما به نظر مي‌رسد در شرايط فعلي اين تصوير شفاف روشن نيست وتدارك لازم براي ارايه به اجلاس تونس صورت نگرفته است، بنابراين حضور ضعيف در اين اجلاس‌ها سبب مي‌شود، ديگران به نحوي الگوي توسعه‌ي ما را طراحي كنند و در واقع بيد از الگوي توسعه‌ي آمرانه تبعيت كنيم نه خلاق و گزينشي كه خودمان طراحي كرده ايم.
