سخاروش – مبادله اطلاعات بر روى اينترنت با استفاده از پروتکل TCP/IP انجام مى شود . با اين که پروتکل فوق يک راه حل مناسب در شبکه هاى محلى و جهانى را ارائه مى نمايد ، ولى به منظور ارتباطات از نوع Dial-up طراحى نشده است .
ارتباط Dail-up ، يک لينک نقطه به نقطه ( Point-To-Point ) با استفاده از تلفن است . در چنين مواردى يک روتر و يا سرويس دهنده، نقطه ارتباطى شما به شبکه با استفاده از يک مودم خواهد بود. سرويس دهنده دستيابى راه دور موجود در مراکز ISP ، مسئوليت ايجاد يک ارتباط نقطه به نقطه با سريس گيرندگان Dial-up را برعهده دارد . در ارتباطات فوق ، مى بايست از امکانات خاصى به منظور ارسال IP و ساير پروتکل ها استفاده گردد . با توجه به اين که لينک ايجاد شده بين دو نقطه برقرار مى گردد ، آدرس دهى مشکل خاصى را نخواهد داشت.
SLIP ( اقتباس شده از Serial Line Internet Protocol ) و PPP ( اقتباس شده از Point-To-Point ) پروتکل هائى مى باشند که امکان استفاده از TCP/IP بر روى کابل هاى سريال نظير خطوط تلفن را فراهم مى نمايند ( SLIP و PPP : دو روش متفاوت به منظور اتصال به اينترنت ). با استفاده از پروتکل هاى فوق ، کاربران مى توانند توسط يک کامپيوتر و مودم به اينترنت متصل شوند . از پروتکل SLIP در ابتدا در سيستم عامل يونيکس استفاده مى گرديد ولى امروزه تعداد بيشترى از سيستم هاى عامل نظير لينوکس و ويندوز نيز از آن حمايت مى نمايند . در حال حاضر استفاده از پروتکل SLIP نسبت به PPP بمراتب کمتر است .
PPP نسبت به SLIP داراى مزاياى متعددى است :
امکان مبادله اطلاعات به صورت همزمان و غير همزمان . در پروتکل SLIP صرفا” امکان مبادله اطلاعات به صورت همزمان وجود دارد .
ارائه امکانات لازم به منظور تصحيح خطاء . تصحيح خطاء در پروتکل SLIP عموما” مبتنى بر سخت افزار استفاده شده به منظور برقرارى ارتباط ( نظير مودم ) و يا استفاده از قابليت هى پروتکل TCP/IP است .
ارائه امکانات لازم براى فشرده سازى .پروتکل SLIP در اغلب بخش هاى آن چنين ويژگى را دارا نمى باشد . در اين رابطه نسخه هائى از SLIP به منظور فشرده سازى نظير Compressed SLIP و يا CSLIP طراحى شده است ولى متداول نمى باشند .
ارائه امکانات لازم به منظور نسبت دهى آدرس ها به صورت پويا و اتوماتيک .پروتکل SLIP مى بايست به صورت دستى پيکربندى گردد ( در زمان Dial-up و يا تنظيم اوليه Session ) .
امکان استفاده از چندين پروتکل بر روى لينک هاى PPP وجود دارد ( نظير IP و يا IPX ) . در پروتکل SLIP صرفا” امکان استفاده از پروتکل IP وجود خواهد داشت .
وجه اشتراک پروتکل هاى PPP و SLIP
هر دو پروتکل قابل روتنيگ نمى باشند . با توجه به نوع ارتباط ايجاد شده که به صورت نقطه به نقطه است و صرفا” دو نقطه در ارتباط درگير مى شوند ،ضرورتى به استفاده از روتينگ وجود نخواهد داشت .
هر دو پروتکل قادر به کپسوله نمودن ساير پروتکل هائى مى باشند که در ادامه براى روتر و ساير دستگاه ها ارسال مى گردند . در مقصد، اطلاعات مربوط به پروتکل هاى SLIP و يا PPP برداشته شده و پروتکل هاى ارسالى توسط لينک سريال نظير IP ، در طول شبکه فرستاده مى گردد .
يک کامپيوتر با استفاده از يک ارتباط SLIP و يا PPP قادر به شبيه سازى يک اتصال مستقيم به اينترنت است . در اين رابطه به امکانات زير نياز مى باشد :
يک کامپيوتر و مودم
يک account از نوع SLIP و يا PPP از ISP مربوطه
نصب نرم افزارهاى TCP/IP و SLIP/PPP بر روى کامپيوتر کاربر ( نرم افزارهاى فوق معمولا” در زمان استقرار سيستم عامل بر روى کامپيوتر نصب خواهند شد ).
يک آدرس IP . آدرس فوق ممکن است به صورت دائم و يا پويا ( استفاده از سرويس دهنده DHCP ) به کامپيوتر کاربر نسبت داده شود.
نحوه عملکرد يک اتصال SLIP و يا PPP
مودم موجود بر روى کامپيوتر اقدام به شماره گيرى يک کامپيوتر از راه دور در يک ISP مى نمايد .
نرم افزار SLIP/PPP درخواست يک اتصال SLIP/PPP را مى نمايد .
پس از برقرارى ارتباط ، ISP مربوطه به کامپيوتر کاربر يک آدرس IP را اختصاص خواهد داد ( در مواردى که از يک سرويس دهنده DHCP استفاده مى گردد ) .
نرم افزار TCP/IP بر روى کامپيوتر کاربر ، کنترل و مديريت مبادله اطلاعات بين کامپيوتر کاربر و اينترنت را برعهده خواهد گرفت .
