سخاروش – امروزه از کابل هاى مختلفى در شبکه ها استفده مى گردد .نوع و سيستم کابل کشى استفاده شده در يک شبکه بسيار حائز اهميت است . در صورتى که قصد داشتن شبکه اى را داريم که داراى حداقل مشکلات باشد و بتواند با استفاده مفيد از پهناى باند به درستى خدمات خود را در اختيار کاربران قرار دهد ، مى بايست از يک سيستم کابلينگ مناسب ، استفاده گردد . در زمان طراحى يک شبکه مى بايست با رعايت مجموعه قوانين موجود در خصوص سيستم کابلينگ، شبکه اى با حداقل مشکلات را طراحى نمود .با اين که استفاده از شبکه هاى بدون کابل نيز در ابعاد وسيعى گسترش يافته است ، ولى هنوز بيش از 95 درصد سازمان ها و موسسات از سيستم هاى شبکه اى مبتنى بر کابل، استفاده مى نمايند .
ايده هاى اوليه
ايده مبادله اطلاعات به صورت ديجيتال ، تفکرى جديد در عصر حاضر محسوب مى گردد. درسال 1844 فردى با نام “ساموئل مورس” ، يک پيام را از Washington D.C به Baltimore و با استفاده از اختراع جديد خود (تلگراف)، ارسال نمود . با اين که از آن موقع زمانى زيادى گذشته است و ما امروزه شاهد شبکه هاى کامپيوترى بزرگ و در عين حال پيچيده اى مى باشيم ولى مى توان ادعا نمود که اصول کار ، همان اصول و مفاهيم گذشته است .
کدهاى مورس ، نوع خاصى از سيستم باينرى مى باشند که از نقطه و خط فاصله با ترکيبات متفاوت به منظور ارائه حروف و اعداد ، استفاده مى نمايد . شبکه هاى مدرن داده از يک و صفر ، استفاده مى نمايند . بزگترين تفاوت موجود بين سيستم هاى مدرن مبادله اطلاعات و سيستم پيشنهادى “مورس ” ، سرعت مبادله اطلاعات در آنان است.تلگراف هاى اواسط قرن 19 ، قادر به ارسال چهار تا پنج نقطه و يا خط فاصله در هر ثانيه بودند ، در حالى که هم اينک کامپيوترها با سرعتى معادل يک گيگابيت در ثانيه با يکديگر ارتباط برقرار مى نمايند (ارسال 1،000،000،000 صفر و يا يک در هر ثانيه).
تلگراف و تله تايپ رايتر ، پيشگام مبادله داده مى باشند . در طى سى و پنج سال اخير همه چيز با سرعت بالا و غيرقابل تصورى تغيير نموده است. ضرورت ارتباط کامپيوترها با يکديگر و با سرعت بالا ، مهمرين علل پياده سازى تجهيزات شبکه اى سريع ، کابل هائى با مشخصات بالا و سخت افزارهاى ارتباطى پيشرفته است .
