نام نویسنده: بابک نيک فال*
بخش مقاله آی تی ایران – در مورد مطالبى که در سمينارهاى IT ردوبدل ميشود چشم بسته همه آگاهيم. مطالبى است تکرارى که شايد روزى چندين بار در مراکز مختلف کشور با آن روبرو هستيم، به بهانه هاى مختلف سمينار برگزار ميگردد، از شخصيتهاى علمى و فنى کشور دعوت مى شود که در اين سمينارها شرکت کنند، ولى آيا قدم موثرى در امر IT و مسائل ديگر صورت پذيرفته است يا نه ؟ واقعيت اين است که در کشور ما بحث IT هنوز به مراحل ابتدايى اجرايى نرسيده کهنه شده راستش بهتر است بگوييم از مد افتاده. تاکنون از اين دو حرف، کشورهاى بيگانه در جهت خارج نمودن سرمايه هاى ملت ما بيش از خود ما استفاده نموده اند.
کشور ما بازار بسيار ايده آلى است جهت سرکيسه نمودن شرکتهاى بزرگ و کوچک داخلى توسط شرکتهاى خارجى دسته دوم و سوم. هر چه مسئولين ما در هنگام سمينار متعجب تر به بلوفهاى صاحب سمينار نگاه کنند، اميد بيشترى جهت سرکيسه شدنشان توسط شرکت خارجى وجود دارد. همه اينها را مرهون سرويس دهى و طراحى بخشهاى مختلف ديتاى کشور هستيم. داشتن پهناى باند سالم ديتا و اينترنت چيزى است که بعد از گذشت 8 سال از عمر ديتا و اينترنت در کشور هنوز به يک آرزو مى ماند.
کشور در اين برهه بايد مانند کشورهاى توسعه يافته با صرف چنين بودجه عظيمى ديگر دغدغه نحوه ارتباط به شبکه را نداشته باشد دغدغه فکرى کشور در اين مرحله فقط بايد در کاربرد اين تکنولوژى باشد. به عنوان مثال زمانى که جريان الکتريسيته کشف شد، اوايل کار مشکل همه در نحوه اتصال به اين شبکه و ميزان و ساعت اتصال بود اما ديرى نپاييد که تمام شرکتها و اشخاص، هم و غم خود را براۡی ايجاد کاربرد اين انرژى مفيد در جهت سهولت در زندگى قرار دادند و همين بود که ناگهان جهشى در زندگى بشر رخ داد.
حال اگر کشورى در اين زمان همپاى بقيه حرکت نمى کرد يا بايد بکلى قيد پيشرفت و يا قيد استقلال را مى زد. دقيقا همين مسئله در بخش ديتا و IT در حال رخ دادن است. سرويس دهى بد و محوديتهاى بدون برنامه و سليقه اى باعث به زير سوال رفتن غرور ملى و استقلال مملکت ما در اين بخش شده است. اينکه يک شخص از يک کشور عربى کل پهناى باند اينترنت ماهواره W5 را در بخش خاور ميانه خريده و بعد با غرور، قراردادى ترکمانچاى به شرکتهاى ايرانى مى فرستد حاکى از عدم توانايى ارگانهاى مرتبط داخلى در نحوه سرويس دهى است.
اينکه اين واسطه عرب رو به مدير عامل شرکت ايرانى ميکند و با غرور مى گويد \” ما با عجم اينگونه قرارداد مى بنديم\” و شرکت ايرانى ناگزير به پذيرفتن شرايط مى شود، باعث لکه دا! ر شدن غرور ملى هر شخص ايرانى مى شود.
راستش را بخواهيد بدون غلو بايد بگوييم اين \”گلى\” که بخش ديتاى نابسامان و شرکت مخابرات کشور به صنعت ICT و غرور ملى ما زده بى سابقه مى باشد. جالب اينکه در اين بازار شلوغ هر از چند گاهى صحبت از سمينارها و جلسات مختلف بين المللى در مورد صنعت IT مى شود. قصد ما اين نيست که ايگونه سمينار و جلسات را به زير سوال ببريم ولى ما هنوز در مملکت به اينکه واقعا در بخش IT به چه پيشنيازهايى احتياج داريم وقوف کامل نداريم. ولى هر از چند گاهى شرکتهاى مختلف خارجى با برقرارى يک سرى سمينار با کمک شرکتهاى کوچک و بى نام داخلى که احتياج به آوازه و شهرت دارند وارد معرکه شده و از اين آب گل آلود به نفع خود بهره بردارى مالى مى نمايند.
جالب ينکه هنوز بحث IT در مخيله ما هضم نشده ناگهان بحث فرزندان اين تکنولوژى يعنى E-Business و E-Commerce و دولت الکترونيک به ميان ميايد. راستش واقعيت طور ديگرى است. ما در اين مملکت حتى سايه اى از IT هم نديده ايم. شرکتهايى نظير شرکت مخابرات ايران در حال \”گل\” زدن به ICT ما هستند، ليکن آنقدر اسم IT را تکرار کرده اند که نام IT از مد افتاده و ديگر نمى شود به بهانه هاى مختلف و با نام IT ارگانهاى دولتى و غير دولتى سرکيسه شوند ولى به نام مبحث تجارت الکترونيک و جديدا دولت الکترونيک و ارائه سمينارهاى خارجى و داخلى مى توان برخى مسئولين را براى ريختن پول به جيب شرکتهاى خارجى با کمک شرکتهاى کوچک و ب نام داخلى ترغيب کرد. يک تعامل دوطرفه، يکى نام ميخواهد يکى نان. حکايت هزينه هاى آنچنانى براى دولت الکترونيک و تجارت الکترونيک به اين مى ماند که کشورى هنوز داراى برق نشده و احتياج به هزينه هاى زيادى براى زير ساخت اين مسئله دارد،ولى يک شرکت خارجى به اين کشور پيشنهاد هزينه هاى بالا براى خريد اجاق برقى ميدهد و تازه مسئله وقتى جالب مى شود که که بعد از سالها هزينه براى ايجاد زيرساخت برق ديگر اجاقهاى خريدارى شده به روز نبوده و داراى استاندارهاى خاص آن تاريخ نمى باشند و دوباره سمينارى جديدتر بلوفى بزرگتر و هزينه اى بيشتر.
