نام نویسنده: شهرام شريف
در همين زمينه:
وبلاگهاى ايرانى و قضاوتهاى مغرضانه
وبلاگ ايرانى ، نگاه غـربى
گزارش رويتر در مورداينترنت در ايران
گزارش cnn در مورد اينترنت در ايران
بخش مقاله ITiran – پديده هاى جديد در کشور ما همواره با برخوردهاى کاملا متفاوتى روبه رو شده اند برخوردهايى با طيف گوناگونى از قهر آميز گرفته تا شيفتگى بى حد و حصر. در طهران زمانى تلگراف هم ممنوع بود ، تلفن و راديو وتلويزيون نيز تا آن سوى مرز حرام و نهى پيش رفتند و بازگشتند. داشتن يک دستگاه فاکس تا همين چندى قبل مى توانست جرم تلقى شود و مجوز آن را تا همين چند سال قبل بايد وزارت پست صادر مى کرد. داشتن ماهواره هنوز هم ترس و لرز به همراه دارد ولى اينترنت اين مديومى که ما را اينچنين شيفته خود کرده هنوز آزادترين رسانه و منحصربه فردترين آنهاست .
اينترنت على رغم همه مخالفت هايى که با آن شده و مى شود هيچ گاه به طور رسمى سانسور نشد تا همين سه هفته قبل و على رغم همين سانسور نصفه و نيمه که بيشتر از تاثير فنى، تاثير تبليغاتى آن مد نظر است ، سانسورو دستگاه سانسور کننده ناخواسته به کمک آمدند تا مگر اين سايت هايى که بسيارى از آنها را کسى نمى شناخت به ليست سياه بيايند و حداقل جانى بگيرند، از گمنامى رهايى يابند و از اين کاربران بادآورده صفايى ببرند.
اينترنت به دليل ماهيت آزادمنشانه خود همواره مخالفان آزادى را هراسانده است. همواره در سخنرانى ها و تريبون ها و بولتن هاى مختلف عليه اينترنت بدو بيراه گفته مى شود و گاه آن را فاسد کننده روح نيز قلمداد مى کنند. با اين همه اين مخالفان نيز تا اندازه زيادى دانسته اند که نه مى توان با اين رسانه به سادگى درافتاد و نه آن را ناديده گرفت. از اين رو اگر تا يک سال قبل فقط يکى دو نشريه آن هم به صورت نسخه چاپى از طيف مخالفان آزادى اينترنت ، روى اين شبکه قرار داشتند ، امروز بسيارى از مخالفان سابق از اين گستره براى اطلاع رسانى در جهت اهداف خود استفاده مى کنند. بسيارى از اين افراد اکنون مى دانند تاثيرى که مولتى مدياى اينترنتى مى تواند بر يک جامعه داشته باشد تاثيرى به مراتب فراتر از يک يا چند شبکه تلويزيونى و راديويى و روزنامه و مجله است.
با اين وجود اين پديده ( خسته شديم از بس به اينترنت گفتيم پديده ) هنوز هم نتوانسته آنچنان استقرار يابد که خيال ما از بابت کنارنگذاشتن آن در مواقع خاص و محدود نمودن آن راحت شود. هرازچندگاهى که خبر از برخورد با برخى آى اس پى ها بسته شدن برخى سايت ها مى رسد تن مان مى لرزد که آيا دوباره بايد بازگرديم به چند سال قبل که با بدبختى اکانت التماس مى کرديم و يک ساعت با ولع به اينترنت حمله مى برديم و ناسيراب بازمى گشتيم و روز بعد…؟
اصلا چنين چيزى ممکن نيست؟ در مورد رسانه ماهواره حداقل که سانسور نتيجه داده و بسيارى از شبکه ها مسدود شده که هيچ يک موج ظاهرا سنگين پارازيت که هنوز معلوم نيست که چقدر ضرر دارد يا ندارد هم نصيبمان شده است.
براى اينترنت هم تا زمانى که اين شبکه وابسته به سيم هاى مخابراتى است وضع همين است حتى اگربه زودى ماهواره ها اينترنت را پخش کنند باز يک سرى موج پارازيت ديگر که اتفاقا همين الان بسيارى از ديش هاى اينترنتى آى اس پى ها را ازکار انداخته دست به کار مى شود و حداقل دسترسى سيارى از ما قطع و يا ايجاد دچاراشکال مى شود.
با چنين پيش فرضى براى من عجيب است که خبرنگارى ايرانى که حداقل حساسيت ها درک مى کند و با چشم و گوش وقايع را مى بيند و مى شنود مطلبى را تهيه مى کند که حساس ترين نقطه و اتفاقا نقطه ضعف گسترش اينترنت در داخل را با بزرگنمايى و با آمارهاى نادرست به هم مى آميزد و درست در زمانى که همگان مشغول به سروکله زدن با سانسورکنندگان اينترنت هستند تا دست از سر اين خيل کاربران بردارند ، بهانه لازم براى برخورد قاطع تر داده شود.
از اين گزارش چه کسى نفع مى برد: بى شک مخالفان اينترنت در داخل کشور آن ها خواهند گفت ديديد ما گفتيم که اين اينترن فقط براى فساد است و همه را به فساد فحشا مى کشاند. به راستى که از گزارش مثلا اينترنتى اين خبرنگار چيزى غير از اين بيرون نمى آمد که شايد کمى هم رنگ و لعاب سياسى پسند براى نشان دادن اين فضا.
خبرنگار رويتر براى من با خبرنگار ديگر شبکه ها هيچ فرقى ندارد ، او آنقدر آزادى دارد که مى تواند يک وبلاگ کم اهميت را که معلوم نيست توسط کدام نويسنده ناشناسى و با چه هدفى نوشته مى شود در آغاز گزارش خود بياورد تا به نوعى هم برجذابيت گزارش خود – به خيال خودش – بيفزايد و هم در نهايت بى انصافى چنين القا کند که ايرانى ها از اينترنت فقط سکس را ديده اند و دارند خود را در آن خفه مى کنند به طورى که پربيننده ترين سايت اينترنتى ايرانى وبلاگ يک فاحشه اى است که مى خواهد آزاد حرف بزند و همين سنت شکنى او را محبوب کرده است.!
شکى نيست مديران رويتر واقعا از چنين گزارش هايى لذت مى برند ، بى تعارف ما خودمان مثلا روزنامه نگاريم و مى دانيم کدام بخش هاى يک خبر واقعيت است و کدام بخش ها بزرگنمايى است. خبرنگار رويتر البته سعى کرده با انتخاب تيترى سياسى تقابل ميان محافظه کاران را به ميان بکشد اما سى ان ان اتفاقا خوب درک کرده و بلافاصله همان بخش اصلى گزارش خبرنگار رويتر را آورده و تيتر کرده است: سايت يک فاحشه پربيننده ترين سايت در ايران.
البته مديران سايت سرويس دهنه وبلاگ اين موضوع را تکذيب کرده اند و حتى اگر آنها هم تکذيب نمى کردند فکر مى کنيد در داخل و خارج ايران و روى اينترنت چه کسى اين موضوع را باور مى کند؟ واقعا اين سوال را بايد از اين خبرنگار پرسيد که چرا از ميان اين همه فعاليت اينترنتى ايرانيان روى اينترنت فقط دستنوشته هاى يک فاحشه مورد توجه واقع شده است؟!
به عنوان روزنامه نگارى که با اشتياق تحولات اين عرصه را دنبال مى کند و طى چند سال اخير با اين مديوم زندگى کرده است نمى توانم در تعرض مستقيم و توهين آميز يک همکار خبرنگار متاسفانه ايرانى به ايرانى ها و خود اينترنت ساکت باشم. من مطمئنم اگر اين دوست روزنامه نگار از روى ناآگاهى اين گزارش را تنظيم نکرده باشد ، اجيرشده کسانى است که عقيده دارند يک تريبون براى همه کافى است.
با توجه به اين که مشخص است نه من مى توانم براى اين همکار روزنامه نگار تعيين تکليف کنم و نه او براى من فقط مى توانم بگويم ماموريتت را خوب انجام دادى حالا منتظر نتايج آن باش.
