ايسنا – گزارش كميسيون صنايع و معادن در مورد بررسى عملكرد وزارت پست و تلگراف و تلفن در سال 1380و شش ماه اول سال 1381، در جلسه‌ى علنى روز گذشته‌ى مجلس شوراى اسلامى قرائت شد.
به گزارش سرويس IT خبرگزارى دانشجويان ايران(ايسنا)، متن كامل اين گزارش به شرح زير است.
گزارش عملكرد وزارت پست و تلگراف و تلفن در سال 1380 و شش ماهه اول سال 1381
مقدمه:
همان‌گونه كه استحضار داريد طبق بندهاى (5) و (6) آيين‌نامه داخلى مجلس و در ارتباط با عملكرد دستگاههاى ذى‌ربط، به ويژه در بعد نظارتى، وظايفى به عهده كميسيون‌هاى تخصصى محول شده است. براساس ماده مذكور و در راستاى عمل به وظايف قانونى، كميسيون صنايع و معادن نسبت به تهيه گزارش از عملكرد دستگاههاى تحت نظارت اقدام نموده كه گزارش حاضر اختصاص به وزارت پست و تلگراف و تلفن دارد.
بايد گفت كه اين گزارش با سه هدف زير تنظيم شده است:
1- بررسى عملكرد كمى و كيفى شركتهاى مخابراتى در سال 1380 و شش ماهه اول سال جاري.
2- بررسى و تحليل بودجه سالانه.
3- بررسى عملكرد وزارت پست و تلگراف و تلفن در اجراى الزامات قانونى برنامه سوم توسعه و قانون تاسيس و يا اساسنامه شركتهاى تابعه.
همچنين اين بررسى‌ها با توجه به آمارهاى رسم وزارتخانه و نيز گزارش‌هاى داخلى شركت مخابرات و در دوره زمانى فوق تهيه شده است.
1- بررسى عملكرد كمى و كيفى شركتهاى مخابراتى كشور در سال 1380 و شش ماهه اول سال 1381
براساس مصوبه شماره 195 مجمع عمومى صاحبان سهام شركت مخابرات ايران، هدف كلان برنامه جهت دايرى تلفن ثابت توسط شركتهاى مخابرات استانها براى سالهاى 1380 و 1381 به ترتيب001/293/1 شماره و381/322/1 شماره منظور شده است ولى وزارت پست و تلگراف و تلفن در يك اقدام داخلى سقف برنامه را براى سالهاى مذكور به ترتيب تا 632/450/1 شماره و 742/553/2 شماره افزايش داده است.
همچنين در برنامه كلان فوق‌الذكر، دايرى تلفن سيار براى سالهاى مورد بحث به ترتيب000/350 شماره و 000/550 شماره بوده كه در اين مورد نيز دستگاه اجراى سقف برنامه سال 1380 را به 579/058/1 شماره افزايش داده و براى سال 1381 هنوز عملكرد دايرى تلفن سيار به كميسيون گزارش نشده است. هدف برنامه داخلى را تعريف نكرده است كما اين كه در گزارش عملكرد وزارتخانه به كميسيون صنايع و معادن، هيچ‌گونه رقمى براى دايرى تلفن سيار درج نشده است. البته افزايش اهداف برنامه سوم با برنامه‌ريزى انجام شده و توافق سازمان مديريت و دولت به عمل آمده است و بلاتكليفى در تلفن همراه به دليل 6 يا 7 ماه تاخير در خريد تجهيزات تلفن همراه بوده كه ساير ارگانها براى مخابرات ايجاد كردند لذا ميزان و تعداد فيش‌هاى واگذارى در سال جارى و سال آينده در 18 آذر ماه سال جار مشخص گرديد.
براساس جداول شماره (1) و (2) كه عملكرد كلان دستگاه را در توسعه مخابرات كشور براى سال 1380 و پنج ماهه اول سال 1381 نشان مى‌دهد.
عملكرد دستگاه در دايرى تلفن ثابت و سيار نسبت به برنامه مصوب در سال 1380 به ترتيب 109 درصد و 321 درصد و براى برنامه پنج ماهه اول سال 1381 در عملكرد دايرى تلفن ثابت 130 درصد و براى تلفن سيار به دليل مشخص نشدن سقف برنامه سال مذكور، درصدى اعلام نشده است و عملكرد چشمگيرى نداشته است.
در حالى كه توسعه خطوط تلفن ثابت و سيار و تامين ارتباط دفاتر روستايى بيش از برنامه، اجرا شده است، عملكرد دستگاه در توسعه خطوط انتقال (اصلى و فرعى) كشور در سال 1380 51 درصد و براى پنج ماهه اول سال 1381، 56 درصد بوده است (آن هم در مقايسه با برنامه مصوب، در حالى كه نسبت به برنامه داخلى بايد از سقف پيش‌بينى شده برنامه مصوب فراتر رود) نتيجه اين عملكرد، توسعه نامتوازن شبكه مخابراتى كشور است كه بخش‌هايى از شبكه مخابراتى كه مى‌بايد به صورت متوازن توسعه يابند، بيش از برنامه و بخش اصلى شبكه (شبكه انتقال) كشور كه وظيفه ارتباط ساير مجموعه‌ها را دارد با عقب‌ماندگى چشمگيرى روبه‌رو است.
عقب‌ماندگى توسعه شبكه انتقال از زمان تاسيس مخابرات كشور، به شبكه مخابراتى تحميل شده است و در بهره‌بردارى بهينه از سرمايه‌گذارى‌ها، اخلال زيادى اياد كرده است. هم اكنون كه نيمه دوم برنامه سوم توسعه آغاز شده است، شبكه‌اى كه از نظر تعداد تلفن ثابت و سيار و ديتا، برنامه را پشت سرگذارده است، با شبكه انتقالى كه براى برنامه پنج ساله اول پيش‌بينى شده بود به علاوه بخش كمى از توسعه برنامه دوم، در حال سرويس است و نتيجه چنين شبكه نامتوازن در كيفيت ارتباطات روزمره به خصوص در تلفن سيار مشاهده مى‌شود ولى با اقدام‌هاى انجام شده در سال جارى (81) در صورت تكميل شبكه فيبر نورى و رفع مشكلات مسيرهايى مانند تهران مشهد و تهران تبريز و در صورت انجام موفقيت‌آميز مراحل آزمايش و تحويل و راه‌اندازى آنها باقيمانده برنامه اول، دوم و سوم خاتمه پيدا مى‌كند كه اميد است مشكل مذكور حل گردد. دستگاه اجرايى براى اصلاح شبكه تلفن همراه، تصميم به نصب يك مركز سوئيچ جديد با ظرفيت 200 هزار شماره در مركز شهيد عاطف تهران، نصب و راه‌اندازى يك مركز سوئيچ 200 هزار شماره در شهر كرج (در حال حاضر ظرفيت سوئيچ كرج 60 هزار شماره است) و افزايش ظرفيت مركز شهيد كاظميان از 100 هزار شماره به 200 هزار شماره گرفته است يعنى براى اصلاح شبكه و پوشش متقاضيان جديد مى‌خواهد ظرفيت سوئيچ تهران از 000/965/1 شماره به000/405/2 شماره افزايش دهد كه اين مقدار، براى سرويس‌دهى به 775/194/1 شماره مشتركان موجود استانهاى تهران، سمنان و قزوين و 000/251 شماره متقاضان جديد، 100 هزار شماره رزرو و 30 درصد تلفن‌هاى سيارى كه به صورت مهمان در استانهاى فوق خواهند بود، در نظر گرفته شده است كه در صورت تحقق اين تصميم ظرفيت سوئيچ پيش‌بينى شده كفاف مشتركين و متقاضيان فعلى ثبت‌نام كرده را خواهد داد.
از طرف ديگر با وجود 469 ايستگاه BTS و تعداد TRXهاى آنها و متوسط مكالمه دو دقيقه‌اى براى هر مشترك امكان مكالمه بيش از يك ميليون مشترك و متوسط مكالمه 4 دقيقه براى هر مشترك امكان مكالمه نيم ميليون مشترك و متوسط 5 دقيقه براى هر مشترك امكان مكالمه براى چهارصد هزار مشترك در هر لحظه وجود دارد كه مطلوب نمى‌باشد، لذا دستگاه اجرايى براى اصلاح شبكه توسعه آينده نصب و راه‌اندازى 97 ايستگاه جديد با 235 دستگاه BTS و با ظرفيت 1439 TRX و توسعه ظرفيت تعدادى از ايستگاههاى BTS موجود از سيستم‌هاى نوكيا و اريكسون را به ترتيب و در مجموع 222، 464 TRX در برنامه خود قرار داده كه بدين ترتيب تعداد ايستگاههاى BTS از 469 به 566 ايستگاه و تعداد TRXها بيش از 35 درصد افزايش خواهد يافت.
بايد توجه داشت كه ممكن است در بعضى از ايستگاههاى تهران، به علت تجمع مشتركان تلفن سيار در مناطق تحت پوشش آنها مشكل ترافيك ارتباطى وجود داشته و نياز به افزايش امكانات بعضى از دستگاههاى BTS باشد، ولى در مجموع ظرفيت تجهيزات شبكه تلفن سيار تهران در صورت تحقق برنامه مذكور به سمت مطلوبيت ميل مى‌كند ولى بعضى از ايستگاههاى BTS را بايد تقويت كرد.
جداول شماره (3) و (4) برنامه‌هاى مصوب داخلى و عملكرد دستگاه را در دوره‌هاى زمانى گزارش براى شركت مخابرات استانها نشان داده است.
با بررسى جداول مذكور مشهود است كه استانهاى خوزستان، زنجان، سيستان و بلوچستان، فارس، كردستان، كرمانشاه، كهكيلويه و بويراحمد، لرستان، مركزى، هرمزگان و همدان در دايرى تلفن ثابت، نسبت به برنامه مصوب سال 1380 ناموفق و بقيه استانها موفق بوده‌اند، ولى نسبت به برنامه داخلى دستگاه، استانهاى سيستان و بلوچستان، فارس، كردستان، كرمانشاه، كهكيلويه و بويراحمد، مركزى و هرمزگان به علت كاهش سقف برنامه‌شان موفق شده اما درصد موفقيت بقيه استانها با كاهش روبه‌رو شده است و استانهاى ايلام و كرمان، جزء استانهاى ناموفق (نسبت به برنامه داخلى) شده‌اند.
با توجه به جدول شماره چهار، در پنج ماهه اول سال 1381 بجز استانهاى آذربايجان شرقى، آذربايجان غربى، اردبيل، اصفهان، ايلام، سمنان و سيستان و بلوچستان بقيه استانها نسبت به اجراى برنامه داخلى براى دايرى تلفن ثابت ناموفق بوده‌اند. بايد در نظر داشت ملاك ارزيابى اصلى دستگاه، برنامه مصوب است كه طبق جداول مذكور، عملكرد، غالبا فراتر از برنامه مصوب بوده است. على‌ايحال بايد تاكيد كرد كه اساسى‌ترين مشكل شبكه مخابرات كشور، در اجراى برنامه توسعه شبكه انتقال (مايكروويو و شبكه كابل نورى بين شهرى خطوط اصلى و فرعى كشور) بوده است كه بايد با رفع مزاحمت معارضان اجراى شبكه كابل بين شهرى كشور در سرعت بخشيدن به اجراى اين بخش از شبكه، همت گمارد.
2- بررسى بودجه سالانه:
الف ـ بودجه سال 1380: براى محاسبه هزينه‌هاى تمام شده براى يك خط تلفن كه از اركان مهم بودجه دستگاه است عوامل متعددى از جمله ارزش زمين و ساختمان، ارزش هر مدار تلفنى، تجهيزات P.C.M ، تغذيه نيرو و كابل و… در نظر گرفته مى‌شوند كه هر كدام داراى بخش‌هاى ارزى و ريالى مى‌باشند. با ملاحظه جدول شماره 5 معوم مى‌گردد كه 10 عامل به اضافه 25% هزينه سربار متوسط قيمت تمام شده يك خط تلفن منصوبه را تعيين مى‌كنند (در برنامه پنج ساله سوم) كه مجموع آنها در بخش ارزى 247 دلار و در بخش ريالى 736/447/2 ريال محاسبه شده و با جمع بخش ارزى (دلار 800 تومان) و ريالى، هزينه ميانگين يك خط تلفن براى كل كشور حدود 736/407/4 ريال خواهد بود.
نوسانات اين هزينه‌ها در استانهاى كشور متاثر از گستردگى، مساحت استان، پراكندگى دفاتر مخابراتى، تركيبات جغرافيايى و بافت (تراكم) اماكن مسكونى مى‌باشد.
ب ـ بودجه سال 1381: على‌رغم تغيير برنامه مصوب توسط دستگاه، هزينه تمام شده باز هم داراى نوسان بوده و با نگاهى به جدول شماره 6 مشاهده مى‌شود كه مثلا متوسط هزينه پيش‌بينى شده براى هر خط با توجه به برنامه داخلى دستگاه در استان فارس بيش از 3/5 استان كهكيلويه و بويراحمد و نزديك 5 برابر هزينه در استان گلستان و … است. البته در زمينه هزينه تمام شده يك خط تلفن مى‌بايست بررسى‌هاى دقيق‌ترى به عمل آيد. همچنين ملاحظه برخى از تنگناهاى اين دستگاه حائز اهميت است از جمله پايين بودن بازده سرمايه‌گذارى در بخش ناشى از:
– طولانى بودن زمان اجراى پروژه به دليل عدم تدارك به موقع تجهيزات داخلى و خارجي.
– عدم تناسب تعرفه با ميزان سرمايه‌گذارى خصوصى در تلفن‌هاى ثابت.
– هزينه بالاى ارتباط‌ده به روستاها به علت پراكندگى و دور از دسترس بودن و ضرردهى و نياز به استفاده از بودجه عمومي.
– سطح پايين درآمد سرانه در استانهاى محروم كه موجب پايين بودن تقاضا و ضريب نفوذ تلفن ثابت، تلفن همراه و ديتا در آنها شده است.
به علت عدم وجود گزارش تفريغ بودجه سال 1380 تحليل و عملكرد بودجه شركتها ممكن نيست و اين بررسى به بعد از گزارش مذكور از طرف ديوان محاسبات كشور احاله مى‌شود.
3- بررسى عملكرد وزارت پست و تلگراف و تلفن در اجراى الزامات قانونى برنامه سوم توسعه و قانون تاسيس و اساسنامه‌ها
الف ـ خصوصى‌سازى:
از مهمترين الزامات قانونى برنامه سوم توسعه كه در ماده (28) و بند (الف) ماده (129) و بندهاى (الف) و (ب) ماده (124) به آن تاكيد شده است، اجراى سياست خصوصى‌سازى و كاهش تصدى‌گرى دولت و تحقق حاكميت دولت و صدور مجوز به بخش غيردولتى در راستاى تاسيس شبكه‌هاى مستقل و موازى پستى و مخابراتى است.
ضمن اين كه در بند (د) ماده (1) اساسنامه شركت سهامى خدمات هوايى (پيام) و ماده (8) قانون تاسيس شركت مخابرات ايران نيز مجوز سرمايه‌گذارى و مشاركت بخش خصوصى صادر شده است. ولى تا پايان پنج ماهه سال 1381 اقدامى كه به شروع فعاليت بخش غيردولتى كه منظور قانون برنامه سوم است، انجام نگرفته است. مسلم است كه در جهت پياده‌سازى سياست برنامه، گام اول را بايد وزارتخنه مربوط برداشته و ديگر مسوولان، كار را به سمت اجراى قانون هدايت كنند. آنچه كه در حال حاضر در عرصه پست و مخابرات كشور، توسط بخش غيردولتى، انجام مى‌شود امورى است كه از سالهاى قبل از برنامه سوم نيز، توسط بخش غيردولتى به عنوان كارگزار بخش دولتى انجام مى‌شده است. از جمله فعاليت‌هايى كه سالهاى قبل از برنامه سوم توسعه به بخش غيردولتى واگذار شده است عبارتند از: نصب و راه‌اندازى سيستم‌هاى سوئيچ و انتقال، كابل و كابل‌كشى شبكه شهرى و بين شهرى (كابل مسى و كابل نورى)، دفاتر قبول مرسولات پستى، نگهدارى كيوسك تلفن‌هاى همگانى، دفاتر بهره‌بردارى تلفن راه دور بين شهرى و ين‌الملل، نگهدارى شبكه كابل شهرى، نگهدارى و نظافت بخشى از ساختمان‌ها و تاسيسات حرارتى و برودتى و بخشى از وظايف دفاتر امور مشتركين، اپراتورى خدمات اطلاعات 118 و 126، بخشى از امور ترابرى سبك و سنگين، بخش اعظم تعمير وسايط نقليه، نگهدارى فضاى سبز محوطه ساختمان‌هاى اداري.
ولى همان‌طور كه مشاهده مى‌شود هيچ يك از فعاليت‌هاى بخش خصوصى، شكل مستقل و موازى نداشته و فقط شكل كارگزار بخش دولتى را دارد.
آنچه كه تا به حال براى اجراى سياست فعال كردن بخش خصوصى و تعاونى انجام گرفته است به اعلام فراخوان‌هايى جهت دعوت بخش غيردولتى، منتهى شده است ولى تا به حال نتيجه آن اعلام نشده است.
ب ـ اصلاح ساختار و واگذارى سهام و مديريت شركتهاى دولتى به بخش غيردولتى:
ساختار وزارت پست و تلگراف شامل بخش‌هاى زير است:
حوزه وزارتي.
شركت مخابرات ايران.
28 شركت سهامى مخابرات استانها.
شركت پست جمهورى اسلامى ايران.
شركت پست بانك.
شركت طرح و توسعه تلفن ايران.
شركت (مركز) سنجش از دور.
شركت سهامى كابل‌هاى مخابراتى شهيد قندي.
شركت توليد فيبر نوري.
شركت خدمات هوايى پست و مخابرات (پيام).
و حدود 45 درصد از سهام دو شركت به نام‌هاى صنايع ارتباطى راه دور ايران (ITI) و كارخانجات مخابراتى ايران (ITMC).
طبق مواد (9)، (10) و (11) (فصل وم) قانون برنامه سوم توسعه، بايد سهام و مديريت شركتهاى دولتى به بخش غيردولتى واگذار شود ولى تا به حال كه شروع نيمه دوم برنامه سوم توسعه است به جز فروش بخش بسيار محدودى از سهام صنايع ارتباطى راه دور ايران، هيچ اقدامى عملى در جهت اجراى الزامات قانونى فوق انجام نشده است.
از طرف ديگر ساختار شركتهاى مخابراتى تابعه وزارت مذكور، ساختارى حجيم است كه در هيچ كشور ديگرى ديده نشده است. يعنى وجود 29 شركت مخابراتى در ايران با كمتر از 14 ميليون امكانات مختلف ارتباطى در مقايسه با كشورهايى كه داراى ده‌ها ميليون امكان ارتباطى اعم از تلفن ثابت، تلفن سيار، CATV (تلويزيون كابلى) و كاربران اينترنت هستند و فقط يك شركت دولتى در آنها فعاليت دارد، متناقض با سياست فعال سازى بخش خصوصى و تعاونى به معناى مورد نظر قانونگذار است.
جدول شماره (7) حجم نيروى انسانى شركتهاى مخابراتى استانى را در ارتباط با تعداد تلفن‌هاى ثابت و دفاتر روستايى در حال سرويس (كه وظيفه شركتهاى مخابرات استانى است) نشان مى‌دهد.
با وجود نيروى انسانى مازاد در بخش‌هايى از مخابراتى كشور، لازم بود براساس توصيه قانون برنامه سوم توسعه در بند (ب) ماده (3)، نسبت به جابجايى واصلاح توزيع نيروى انسانى بين شركتها اقدام مى‌شد، ولى عملكرد دستگاه در اجراى اين بند از قانون كه نتيجه آن هره‌ورى بهينه نيروى انسانى است، چشمگير نبوده و على رغم تاكيد قانون مبنى بر خوددارى از استخدام نيروى انسانى جديد و جلوگيرى از گسترش تشكيلات اجرايى دولت، در شركتهاى مخابراتى و شركت پست جمهورى اسلامى ايران، نيروى انسانى جديد استخدام كرده است.
4- وضعيت شبكه تلفن سيار
گزارش عملكرد منتشر شده؛ در داخل دستگاه اجرايى توسط دفتر برنامه‌ريزى و كنترل پروژه‌هاى شركت مخابرات ايران، نشان مى‌دهد كه تا تاريخ 20/7/1381 تعداد 2165815 شماره تلفن سيار در سطح كشور مشغول به كار بوده است كه از اين تعداد 1161644 شماره (6/54 درصد) در استان تهران و 1004171 شماره (4/46 درصد) در ساير استانهاى كشور، در حال فعاليت است.
جدول تلفن‌هاى سيار در حال فعاليت در استانهاى مختلف كشور
(نام استان، تعداد تلفن در حال كار)
آذربايجان شرقى 72953 ، قزوين 15492 ،آذربايجان غربى 43225 ، قم 22626 ، اردبيل 14920 ،كردستان 16547 اصفهان 163976 ،كرمان 49236 ،ايلام 7137 ،كرمانشاه 16454 ، بوشهر 23566 ،كهكيلويه و بويراحمد 11103 تهران 1161644 ،گلستان 19091 ،چهارمحال و بختيارى 9837 ،گيلان 34385 خراسان 118155 ،لرستان 9054 خوزستان 56600 ،مازندران 48903 ،زنجان 8315 ،مركزى 24164 ،سمنان 17639 ،هرمزگان 23164 سيستان و بلوچستان 21912 ،همدان 13370 ،فارس 110975 ، يزد 31372
جمع 2165815 شهرهاى تحت پوشش شبكه تلفن سيار كشور 528 شهر بوده و تعداد 1444 دستگاه (Base Transiever Station)BTS با ظرفيت‌هاى مختلف، تلفن سيار كشور را سرويس مى‌دهد. از تعداد BTSهاى فوق. تعداد 469 دستگاه آن در شهر تهران نصب و راه‌اندازى شده است كه با ظرفيت‌هاى مختلف در حال كار هستند. با توجه به مجموع (Transmitter Receiver Carrier)TRX ايستگاههاى BTS شهر تهران و با فرض متوسط دو دقيقه مكالمه هر تماس تلفنى، شبكه تلفن سيار تهران مى‌تواند پاسخگوى بيش از يك ميليون تماس تلفنى همزمان در هر لحظه باشد.
ظرفيت MSC ها (Mobile Switching Center) (مراكز سوئيچ تلفن سيار) تهران حدود 1965000 شماره است كه متشكل از پنج مركز 200 هزار شماره‌اى و يك مركز 100 هزار شماره‌اى از سيستم‌هاى شركت نوكياى فنلاند، دو مركز 200 هزار شماره‌اى از سيستم‌هاى شركت اريكسون سوئد و سه مركز 135 هزار شماره‌اى سيستم‌هاى شركت زيمنس آلمان در شهر تهران و يك مركز 60 هزار شماره‌اى در شهر كرج است. ظرفيت (Home Local “Location” Register)HLR منصوبه در تهران نيز پاسخگوى 285000 مشترك بوده و ظرفيت (Visitor Local ” Location” Register)VLR اين شبكه نيز ظرفيتى معادل HLR در حال سرويس است.
كمبودها و مشكلات شبكه تلفنى سيار تهران:
همان طور كه در بالا گفته شد، تعداد تلفن‌هاى سيار در حال كار تهران 1161644 شماره است (تجهيزات منصوبه در تهران و كرج، به جز BTSها، مجموعا 33131 شماره تلفن سيار استانهاى قزوين و سمنان را نيز سرويس مى‌دهد)، در حالى كه ظرفيت سيستم‌هاى منصوبه براى آن، حتى با افزايش 30 درصد براى پذيرش مشتركان ساير نقاط كشور كه در تهران به صورت مهمان خواهند بود (Roaming)، بيش از نياز است. وزارتخانه مذكور پيش بينى كرده بود كه متقاضيان جديد براى اشتراك تلفن سيار در تهران، حدود يك ميليون باشد ولى با اعلام فروش فيش، در مهر ماه سال 1381 فقط 251 هزار شماره به فروش رسيد.
دستگاه اجرايى براى اصلاح شبكه، تصميم به نصب يك مركز سوئيچ جديد با ظرفيت 200 هزار شماره در مركز شهيد عاطف تهران، نصب و راه‌اندازى يك مركز سوئيچ 200 هزار شماره در شهر كرج (در حال حاضر ظرفيت سوئيچ كرج 60 هزار شماره گرفته است، يعنى براى اصلاح شبكه و پوشش متقاضيان ديد مى‌خواهد، ظرفيت سوئيچ تهران را از 1965000 شماره به 2405000 شماره افزايش دهد. كه اين مقدار، براى سرويس دهى به 1194775 شماره مشتركان موجود استانهاى تهران، سمنان و قزوين و 251000 شماره متقاضيان جديد، 100 هزار شماره رزرو، و 30 درصد تلفن‌هاى سيارى كه به صورت مهمان در استانهاى فوق خواهند بود، در نظر گرفته است. با اين حساب، ظرفيت سوئيچ پيش بينى شده، مازاد بر نياز خواهد بود. از طرف ديگر با وجود 469 ايستگاه BTS و تعداد TRXهاى آنها، و متوسط مكالمه دو دقيقه‌اى براى هر مشترك، امكان مكالمه بيش از يك ميليون مشترك در هر لحظه وجود دارد، ولى دستگاه اجرايى براى اصلاح شبكه و توسعه آينده نصب و اه‌اندازى 97 ايستگاه جديد با 235 دستگاه BTS و با ظرفيت 1439، TRX و توسعه ظرفيت تعدادى از ايستگاههاى BTS موجود از سيستم‌هاى نوكيا و اريكسون را به ترتيب و در مجموع 222، 464، TRX در برنامه خود قرار داده‌اند كه بدين ترتيب تعداد ايستگاههاى BTS از 469 به 566 ايستگاه و تعداد TRXها بيش از 35 درصد افزايش خواهد يافت.
بايد توجه داشت كه ممكن است در بعضى از ايستگاههاى تهران، به علت تجمع مشتركان تلفن سيار در مناطق تحت پوشش آنها، مشكل ترافيك ارتباطى وجود داشته و نياز به افزايش امكانات بعضى از دستگاههاى BTS باشد، ولى در مجموع ظرفيت تجهيزات شبكه تلفن سيار تهران پاسخگوى نياز ارتباطى را داته و فقط بعضى از ايستگاههاى BTS را بايد تقويت كرد.
اساسى‌ترين و اصلى‌ترين مشكل شبكه تلفن سيار كشور و از جمله شبكه تلفن سيار تهران و همچنين شبكه‌هاى تلفنى ثابت و ديتاى كشور، كمبود خطوط انتقال شهرى و بين شهرى (در مسيرهاى اصلى و فرعى) است بايد توجه داشت كه برنامه توسعه شبكه انتقال كشور (خطوط فرعى و اصلى مايكروويو و كابل نورى) بايد متناسب با توسعه شبكه‌هاى تلفن سيار، ثابت، ديتا و نيازهاى ديگر دستگاههاى اجرايى (مثل وزارت نفت، نيروهاى مسلح، صدا و سيما، وزارت نيرو …) و با اولويت، انجام پذيرد.
برنامه مصوب توسعه شبكه‌هاى تلفن سيار، تلفن سيار، تلفن ثابت و ديتاى كشور در پايان برنامه سوم توسعه، به ترتيب دايرى 3 ميليون شماره تلفن سيار و 15004997 شماره تلفن ثابت و ظرفيت 5000 مگابيت انتقال داده‌ها بوده است. در حالى كه تا 1381/7/20، از اهداف فوق به ترتيب 2165815 شماره (بيش از 72 درصد) تلفن سيار، 11712945 (بيش از 78 درصد)، تلفن ثابت و تا انتهاى شهريور سال جارى 10578 مگابيت شبكه انتقال داده‌ها (بيش از 211 درصد) تحقق يافته است، در حالى كه در توسعه بخش خطوط انتقال هر ساله حدود 50 درصد عقب ماندگى از برنامه نشان داده شده است. يعنى اين كه شبكه‌هايى كه در ارتباط با مشتركان است، توسعه يافته‌اند ولى شبكه انتقال كشور كه اصلى‌ترين زيرساخت شبكه‌هاى مخابراتى است ارتباط بين اجزاء شبكه را برقرار مى‌كند، با كمبودهاى شديدى روبه روست. به عبارت ديگر توسعه‌هاى پيش‌بينى شده براى هر سال از برنامه سوم توسعه جهت دايرى تلفن ثابت و سيار و ديتاى كشور، بيش از برنامه انجام گرفته است، در صورتى كه در شروع نيمه دوم برنامه پنجساله سوم هنوز هيچ يك از پروژه‌هاى مربوط به اين برنامه براى توسعه شبكه انتقال كشور كه بايد جلوتر از توسعه ساير بخش‌هاى شبكه مخابراتى انجام بگيرد، به بهره‌بردارى نرسيده و پيش‌بينى مى‌شود كه در سال جارى كه سال سوم برنامه و سال 1382 كه سال چهارم برنامه است، اين مهم تحقق نيابد، ضمن اينكه هنوز، توسعه پنجساله دوم شبكه اتقال كشور هم به پايان نرسيده است و به خصوص كه از بخش شبكه كابل نورى، خطوط اصلى و فرعى، برنامه پنجساله دوم فقط قسمت محدودى به بهره‌بردارى رسيده است. پيشنهاد‌ها: به جهت مشكلاتى كه در شبكه مخابراتى كشور وجود دارد، پيشنهاد مى‌شود كه سريعا، توسعه زيرساخت‌هاى شبكه انتقال كشور (در خطوط اصلى و فرعى بين شهرى و خطوط شهرى) انجام شود تا گره‌هاى ترافيكى كه در اثر كمبود خطوط انتقال تحميل مى‌شود بازشده و آن وقت كمبودهاى تجهيزات شبكه‌هاى سه‌گان
