گزارش اينترنتى UCLA – بخش سوم

آثار اجتماعى وروانى
تحقيق اينترنتى UCLA طيف وسيعى از سئوالات را در مورد آثار اجتماعى و روانى اينترنت مطرح كرده است.

كودكان واينترنت
آيا كودكان وقت زيادى را براى اينترنت صرف مى كنند ؟ آيا استفاده از اينترنت تاثير منفى بر درس خواندن كودكان مى گذارد ؟ آيا كودكان بخاطر online ماندن هاى بلند مدت منزوى مى شوند؟
بزرگ سالان در خانواده هاى با فرزند ، به اين سئوال با يك ( نه ) بزرگ پاسخ مى دهند.

كود كان online
وقتى درمورد زمانى كه كودكان براى استفاده از اينترنت صرف مى كنند سئوال مى شود ، 8/88% از بزرگسالان مى گويند ، كودكان در خانواده ”تقريباّ زمان مناسبي” يا ”زمان خيلى كمي” را بصورت online صرف مى كنند . در مقام مقايسه وقتى كه در مورد بچه ها و تماشاى تلويزيون سئول مى شود ، 1/54% از بزرگسالان مى گويند بچه ها در خانه ”تقريباّ زمان مناسبي” يا ”زمان خيلى كمي” را صرف تماشاى تلويزيون مى كنند .
حدود 11% بزرگسالان مى گويند كه بچه ها در خانواده هايشان” زمان خيلى زيادي” را بصورت online صرف مى كنند . در مقام مقايسه 4/49% بزرگسالان معتقدند كه كودكان زمان بسيار زيادى را صرف تماشاى تلويزيون مى كنند .

كارآيى تحصيلى واستفاده از اينترنت
آيا اينترنت بر كارآيى تحصيلى بچه ها تاثير مى گذارد ؟ گروههاى بزرگى از بزرگسالان معتقدند كه از وقتى كه در خانه هايشان به اينترنت دسترسى يافته اند ، كارآيى تحصيلى كودكان تغييرى نكرده است (5/70%) . درهمين حال بيش از يك چهارم (2/26%) از آنان مى گوين كه كارآيى تحصيلى بهبود يافته است و 3/3% معتقد به كاهش يافتن كارآيى تحصيلى كودكان هستند .
كسانى مى توانند بگويند كه راى اكثريت بزرگى از پاسخگويان به اين كه كارآيى تحصيلى تغيييرى نيافته است ، در حقيقت ، انتقادى است كه بر اينترنت وارد مى شود . زيرا عده زيادى به تكنولوژى online بعنوان يك ابزار مهم كمك آموزشى مى نگرند . به هر حال براى آنان كه بدنبال ملاحظه تغيير دركارآيى تحصيلى هستند ، راى 8/88% از بزرگسالان ، مى تواند نشان دهنده بهبود باشد .

كودكان ، اينترنت وارتباط وتبادل با دوستان
پاسخگويان مى گويند كه اينترنت تاثير كمى بر كدكان و تعاملات آنها با دوستانشان داشته است . 93% از بزرگسالان در خانواده هاى با فرزند مى گويند از زمان دسترسى يافتن آنها به اينترنت ، بچه هاى خانواده آنها ، تقريباّ همان ميزان وقت قبلى يا بيشتر از آن را با دوستان خود گذرانده اند . فقط7% از بزرگسالان اعلام مى كنند كه از زمان دسترسى به اينترنت ، كودكان خانواده شان ، وقت كمترى را با دوستان خود گذرانده اند.

راهنمايى بزرگسالان به كودكان در مورد اينترنت
درهمان حال كه بزرگسالان اعلام مى كنند كه نوجوانان در خانواده هايشان مقدار زمان مناسبى را صرف استفاده از اينترنت مى كنند ، اظهار مى دارند كه دقيقاّ بر استفاده كودكن از اينترنت نظارت دارند و يا از نرم افزارهايى براى كمك به مديريت دسترسى كودكان به اطلاعات اينترنت بهره مى برند .
بيش از30% (8/32%) از بزرگسالان مى گويند آنها از نرم افزارهاى مراقب يا فيلتركننده براى مراقبت و حفاظت از بچه ها در مقابل مواد اطلاعاتى نامطلوب استفاده مى كنند .
حدود دوسوم(8/66%) از بزرگسالان ، از كودكانشان مى خواهند كه قبل از برقرارى ارتباط ، اجازه بگيرند . تقريباّ همين نسبت از بزرگسالان (3/66%) تعداد ساعاتى را كه كودكان مى تواند از اينترنت استفاده كنند، محدود مى كنند . علاوه براين حساب وكتاب ها ، 88% از بزرگسالان برچگونگى كاربرد اينترنت توسط كودكانشان ”شصاّ مراقبت ونظارت” مى كنند .

اينترنت وخانواده
دراولين 5 ساله كاربرد وسيع عمومى ، اينترنت به يك فعاليت مشترك خانوادگى تبديل شد . نزديك به نصف (1/47%) كاربران گزارش مى دهند كه هر هفته زمانى را همراه با سايراعضاى خانواده صرف اينترنت مى كنند . فقط5/27% از بزرگسالان مى گويند كه آنها هرگزبصورت مشترك وهمراه با خانواده خود از اينترنت استفاده نميكنند .

آيا شما گمان مى كنيد بخاطر استفاده از اينترنت ، از خانواده جدا افتاده ايد؟
وقتى كه سئوال مى شود آيا عضوى از خانواده احساس مى كنند كه بخاطر صرف وقت زياد براى اينترنت يا تماشاى تلويزيون ، ازعرصه خانواده جدا افتاده حذف شده است ، بيش از سه چهارم (3/75%) ازكاربران مى گويند كه آنها هرگز احساس حذف شدن توسط عضوى ديگر از خانواده را بخاطر online بودن به مدت طولانى ند ارند . در مقايسه 4/63% از افراد خانواده مى گويند كه آنها هرگز احساس فراموش شدن توسط يكى ديگر از اعضاى خانواده را بعلت تماشاى زياد تلويزيون نداشته اند .

اوقات مشترك خانواده
نگرانى هايى در اين مورد كه اينترنت صرف وقت هاى مشترك خانوادگى را كاهش خواهد داد ، بى پايه بنظر ميرسد . تقريباّ همه كاربران (8/91%) مى گويند كه از زمان مرتبط شدن به اينترنت از منزل ، همان ميزان وقت قبلى يا بيشتر از آن را با يكديگر مى گذارند .

تنبيه
درال حاضر اينترنت به حدى نزد كودكان مقبول افتاده است كه بعضى از بزرگسالان از قبول نكردن و جلوگيرى از دسترسى به آن ، هر چند نه به وسعت ممانعت از امتياز تماشاى تلويزيون ، بعنوان يك تنبيه استفاده ميكنند . نزديك به نيمى از بزرگسالان (7/48%) مى گويند كه كودكان در خانواده آنها از طريق منع از تماشاى تلويزيون تنبيه مى شوند . درهمان حال 6/30% از والدين مى گويند كه آنها بعنوان يك تنبيه دسترسى به اينترنت را منع ميكنند .

شناخت وضعيت سياسى
تفاوت اندكى بين وابستگى هاى سياسى كاربران وناكاربران اينترنت وجود دارد . بخش بزرگترى از كاربران يكديگر را بعنوان ليبرال مى شناسند . درميان ناكاربران ، عده زيادترى خود را محافظه كارمى دانند .

قدرت وتاثير سياسى
پاسخگويان مى گويند اينترنت مى تواند منبع مهمى براى جمع آورى اطلاعات در مورد مسائل سياسى باشد ولى بعنوان ابزارى كه مى تواند قدرت سياسى توليد كند يا برتصميمات سياسى ومقامات حكومتى اثرگذارباشد هنوز در حال بروز ظهور ودر ابتداى راه است .
وقتى سئوال مى شود آيا ”با استفاده از اينترنت افرادى مثل شما مى تواند مسائل سياسى را بهتر درك كنند “ ، 6/45% كاربران و 1/28% ناكاربران جواب مثبت مى دهند . در مقام مقايسه ، در مقابل همين سئوال 2/21% كاربران 9/33% ناكاربران با آن موافق نيستند .
درعين حال در مقابل ئوال در مورد تاثيرات بالفعل اينترنت برمسائل سياسى وحكومت ، درصد كسانى كه نظر موافق دارند به شكل قابل ملاحظه اى كاهش مى يابد .
وقتى پرسيده مى شود كه آيا” با استفاده از اينترنت افرادى مثل شما قدرت سياسى بيشترى خواهند داشت“ ، فقط 3/29% از كاربران و8/16% از ناكاربران با آن موافق هستند در حاليكه 3/37% از كاربران و 9/48% از ناكاربران نظر مخالف دارند .
درپاسخ به سئوال ”با استفاده از اينترنت مردمى مثل شما مى تواند بيشتر از قبل در مورد آنچه حكومت انجام مى دهد اظهار نظر كنند “ ، 9/23% از كاربران و 8/16% از ناكاربران با آن موافقند درحاليكه 42% از كاربران و4/50% از ناكاربران نظر موافق دارند .
درنهايت وقتى سئوال مى شود آيا ”با استفاده از اينترنت مقامات دولتى ، بيشتر از قبل به اينكه افرادى همانند شما چگونه فكر مى كنند اهميت مى دهند” ، 8/27% ازكاربران و9/20% از ناكاربران با آن اعلام موافقت ميكنند و در مقابل 4/36% از كاربران و 3/44% از ناكاربران مخالف آن هستند .

حفاظت ازحريم خصوصى
از بين همه مواردى كه دراين گزارش مورد بحث قرار گرفته است، مساله حريم خصوصى بعنوان موضوعى كه بزرگترين نگرانى ها را دربين كاربران وناكاربران پديد آورده است ، مطرح مى شود. در پاسخ به بسيارى ازسئوالات ، پاسخگويان برنگرانى قابل ملاحظه خود از اينكه كاربرد اينترنت مخاطراتى براى حريم خصوصى افراد ايجاد مى كند، تاكيد داشته اند .
وقتى سئوال مى شود ”آيا افرادى كه online مى شوند ، حريم خصوصى خود را مخاطره مى اندازند ؟“ تقريباّ دوسوم (6/63%) از كار بران اينترنت و بيش از سه چهارم ناكاربران (1/76%) موافق يا قوياّ موافق اين مطلب هستند . فقط 7/11% از كاربران اينترنت و 1/13% از ناكاربران با اين موضوع كه حريم خصوصى افراد بر روى اينترنت درمخاطره قرار دارد ، مخالف يا كاملاّ مخالفند .
بصورت دقيق تر ، پروژه دريافت كه نگرانى در مورد امنيت حريم خصوصى و اطلاعات شخصى ، موانعى را درمورد فروشهاى online بخصوص در مورد كسانى كه به ندرت بصورت online خريد مى كنند، ايجاد ميكد . 41% از خريداران از نگرانى عميق خود در مورد حفظ امنيت حريم خصوصى خبرمى دهند . اين نگرانى ها بصورت مانعى سر راه رشد فروش هاى online باقى مى مانند ( صفحه 43 را ببينيد) . همچنين 9/2% از ناكاربران ”نگرانى ها درمورد حفظ نشدن حريم خصوصى ”را بعنوان دليل عدم استفاده دائمى شان از اينترنت ذكر مى كنند و نه تنها در مورد خريد هاى online يا ساير فعاليت هايى كه مستلزم اعلام پار ه اى اطلاعات شخصى است ( صفحه24) . در يك مساله مرتبط ديگر در مورد خريدهاى online ، بيش از نه دهم كاربران اينترنت”تاحدي”يا”خيلي”درمورد امنيت كارت هاى اعتبارى نگرانى داشته اند .
درمراحل بعدى اين پروژه ، ما براى مشخص كردن علل دقيق اين نگرانى در مورد امنيت حريم خصوصى تلاش خواهيم كرد واين نكته را كه باگسترش استفاده از اينترنت ، اينگونه نگرانى ها كاهش پيدا مى كنند يا افزايش خواهند يافت ، مشخص مى كنيم .

منابع اطلاعات وتفريحات
اندكى بيشتر از5 سال پس ازتبديل شدن به يك ابزار ارتباطى ، اينترنت توسط اكثريت عظيمى از كسانى كه از تكنولوژى online استفاده مى كنند، بعنوان يك منبع مهم اطلاعات شناخته مى شود .
بيش از دوسوم كاربران اينترنت (3/67%) ، اين تكنولوژى را بعنوان يك منبع “مهم” يا ”بسيار مهم“ اطلاعات براى خود در نظر ى گيرند . درهمين حال 1/53% بررسى شوندگان ، تلويزيون و 8/46% از آنان ، رايو را درهمين رديف دانسته اند .
البته وقتى در مورد اهميت منابع اطلاعات قضاوت مى شود ، كاربران وناكاربران اينترنت مى گويند كه بعضى از منابع چاپى از نظر اهميت نسبت به منابع الكترونيك اطلاعات در درجه بالاترى قرار مى گيرد .
گروه تحقيق دريافته است كه درميان تمام منابع رسانه اى اطلاعات ، شامل منابع چاپى ومنابع الكترونيك ، ازنظر كاربران اينترنت كتابها با 1/73% آراى كاربران بعنوان مهم ترين منبع اطلاعات شناخته شده اند . روزنامه ها در درجه دوم قرار دارند(3/69%) . اينترنت در درجه بعدى است (3/67%) و در درجات بعدى ، تلويزيون (1/53%) ، ر اديو( 08/46%) ومجلات (3/44%) قرار دارند .
دربين كاربران فقط 3/8% به اينترنت رتبه ”تقريباّ بى اهميت” يا ”كاملاّ بى اهميت” داده اند .
بصورتى قابل پيش بينى ، در بين ناكاربران ، اينترنت كم اهميت ترين منبع اطلاعات تلقى مى شود . تعداد كسانى كه از بين ناكاربران ، اينترنت را بعنوان يك منبع ”مهم” يا ”كاملاّ مهم” اطلاعات درجه بندى نموده اند ، كمتر از سايرين است . براى ناكاربران ، بالاترين مكان درليست منابع مهم اطلاعات به كتابها اختصاص داشته است (4/67% از ناكاربران ، كتابها را منابع”مهم”يا”كاملاّ مهم”اطلاعات دانسته اند) . پس از آن ، روزنامه ها(4/66%) ، تلويزيون (1/66%) ، ر اديو (4/55%) ، مجلات (4/39%) واينترنت (9/25%) قرار داشته اند .

ديدگاهها درمورد تماس ها و دوستى هاى online
اينترنت مى تواند واسطه اى براى ايجاد استمرار روابط دوستانه باشد .
پاسخگويان مى گويند كه اينترنت آثار كم وبيش مثبتى در مورد افزايش ارتباط با سايرين ونيز برقرارى ارتباط بيشتر با اعضاى خانواده داشته است . وقتى سئوال شد آيا ”اينترنت تعداد افرادى را كه شما بصورت مرتب ودائمى با آنها درتماس هستند، افزايش داده است” ، در يك درجه بندى از1 ( بشدت كاهش داده است ) تا 3 (در همان حد قبلى است ) تا5 ( بشدت افزايش داده است ) ، متوسط پاسخ ها 3/3 بوده است . وقتى كه سئوال شد” از وقتى كه ازاينترنت استفاده ميكنيد ، با خانواده ودوستان ارتباط بيشرى داشته ايد“ ، متوسط پاسخ ها بازهم 3/3 بوده است .
وقتى سئوال شد ”آيا اينترنت ارتباط شما با گروههاى مورد نظر وعلاقه تان را افزايش يا كاهش داده است” در يك رتبه بندى بين1 ( بشدت كاهش داده ) تا3 ( درهمان حد قبلى باقى مانده ) ، تا5 ( بشدت افزايش داده ) ، پاسخ دهندگان اعلام كرده اند كه تماس با بعضى از گروهها افزايش يافته در حاليكه تماس با ساير گروهها درهمان حد قبلى باقى مانده يا مختصرى كاهش يافته است . اين گروهها شامل موارد زير هستند :
خانواده ودوستان : 7/3
همكاران حرفه اى : 4/3
افراد باعلاقمندى وتفريحات مشترك : 1/3
افراد با مذاهب مشترك : 8/2
افراد با اعتقاد سياسى مشترك : 7/2
وقتى سئوال شد آيا ”تماس با افراد بصورت online از انجام ملاقات هاى حضورى آسان تراست” در يك درجه بندى بين 1 (كاملاّ مخالف) تا5 (قويا موافق) ،معدل پاسخ ها5/2 بوده است .
وقتى سئوال شد آيا ”شما جزئياتى از اطلاعات خصوصى زندگى خود را در اينترنت به ديگران عرضه مى كنيد درحاليكه همين جزئيات را بصورت حضورى افشا نمى كنيد” در يك رتبه بندى بين 1 ( قوياّ مخالف) تا5 (قوياّ موافق) ، نمره متوسط پاسخ ها6/1 بوه است .

دوستان online
بعضى از كاربران اينترنت ، دوستانى دارند كه آنان را فقط بصورت online مى شناسند . در حاليكه تعدادى ديگر از آنها ، ارتباطات حضورى ايجاد كرده اند كه از ايترنت آغاز شده است . به اين ترتيب ، اينترنت به منبعى جديد براى تماس هاى اجتماعى تبديل مى شود .
بيش از يك چهارم (2/26%) كاربران مى گويند كه آنها دوستان onlineدارند كه هرگز بصورت حضورى ملاقات شان نكرده اند . اين كاربران بطور متوسط حدود يك دوجين دوست online دارند (9/12 نفر)
ازميان كاربران ، 4/12% آنها مى گويند با كسانى بصورت online آشناشده اند و بعداّ آنها را حضوراّ ملاقات كرده اند . اين كاربران بطور متوسط 6/5 مورد دوستى حضورى با افراد داشته اند كه مبداّ آشنايى ، اينترنت بوده است .
معاشرت ، ورزش وخواب
آيا اينترنت الگوهاى شخصى و اجتماعى رفتار را تغيير مى دهد ؟ در بسيارى از زمينه هاى اصلى ، پاسخ منفى است . درزمينه هايى كه ذيلاّ توضيح داده شده ، فقط تفاوت هاى جزئى بين الگوهاى رفتارى كاربران وناكاربران وجود دارد .
كاربران اينترنت درمقايسه با ناكاربران ، اندكى كمتر با اعضاى خانواده خود مى جوشند ومعاشرت مى كنند . ولى زمانى كمى بيشتر ازناكاربران را صرف شركت در كلوب ها وسازمان هاى داوطلبانه مى كنند . همچنين كاربران اندكى بيشتر از ناكاربران ورزش مى كنند . اين تفاوت ها اندكند . ضمناّ بين كاربران وناكاربران تفاوت خاصى در مورد تعداد ساعاتى كه مى خوابند يا با دوستان خود معاشرت مى كنند ، وجود ندارد .

كاربران و ناكاربران اينترنت درخارج از خاناده هاى خود ، تعداد دوستانى تقريباّ مساوى دارند . بطور متوسط 6/11 دوست براى ناكار بران و 8/11 نفر براى كار بران . ناكاربران اعلام مى كنند كه تعداد بيشترى ازهمسايگان خود را به نام مى شناسند . 10نفر براى ناكاربران و 9/8 نفر براى كاربران . ( اين واقعيت كه ناكاربران تعداد بيشترى ازهمسايگان خود را به نام مى شناسند ، ميتواند به ميزان زيادى مربوط به سن باشد . بطورمتوسط ناكاربران مسن تر ازكاربران هستند و احتمال بيشترى وجود دارد كه افراد مسن همسايگان را به نام بشناسند) .

روابط خانوادگى ، ارزش ها ، اعتماد به نهادها
پروژه اينترنتى UCLA سئوالاتى در مورد خانواده ، روابط افراد ، نهادهاى اجتماعى واعتقادات شخصى مطرح كرده است . اين سئوالات طيفى از عادت ها وارزش ها را دربين كار بران وناكاربران اينترنت مورد سنجش قرار مى دهد .
براى مثال وقتى كه در مورد اهميت تعدادى از ارزش هاى شخصى انتخابى سئوال شد :

وقتى در مورد مشاركت ومراودات خانوادگى سئوال شد:
وقتى در مورد اطمينان آنها به نهادهاى اجتماعى سئوال شد:

عدم رضايت اززندگى ، نگرانى و عصبيت درارتباطات متقابل ، احساس عجز و بى كفايتى ، احساس تنهايى
در مقايسه با كاربران اينترنت ، ناكاربران درجات بالاترى از عدم رضايت ، نگرانى ، احساس عجز و بى كفايتى و احساس تنهايى را گزارش مى كنند