نام نویسنده: علي شميرانی
فناوران – طي مدت يك سال و نيم بحث‌هاي زيادي در مورد توليد گوشي ايراني در محافل مختلف دولتي و رسانه‌اي صورت گرفته و بنابر اظهارات معاون امور صنايع وزارت صنايع هم‌اكنون به ظرفيت اسمي توليد 6 ميليون گوشي در سال رسيده‌ايم.
اما در مقابل واقعيت‌ها نشان مي‌دهد كه در شرايط فعلي، اين طرح شكست خورده و تنها راه موفقيت اين توليدكنندگان اندك، رقابتي‌كردن بازار با استفاده از اهرم تعرفه است. به طور حتم تجربه گذشته صاايران نشان داد كه اين نهاد در آن زمان با كمتر از يك ميليون كاربر تلفن‌همراه و آن بازار كوچك كه هنوز انواع و اقسام برندها آن را اشغال نكرده بود، نتوانست به موفقيت دست يابد. در عين حال در طرح توليد جديد باتوجه به درخواست وزارت صنايع نيز حاضر به ورود به اين عرصه نشد. دليل آن هم روشن و آشكار است. در بازار امروز، با بيش از 18ميليون مشترك و همچنين شركت‌هاي توليدكننده‌اي كه همانند غول‌هايي اين صنعت را اشغال كرده‌اند و باتوجه به كمترين قيمت و بيش‌ترين كارآيي در حال ارايه محصولات به كاربران، نبايد انتظار موفقيت شركت‌هاي داخلي را داشت. مساله بعدي كه مورد توجه بسياري از كشورهاي جهان قرار گرفته، موضوع تلفيق شركت‌ها است، به نحوي كه براي حضور قدرتمد و دايم در بازار دو شركت عظيم اريكسون و سوني با هم ادغام شدند؛ به‌گونه‌اي كه زيمنس به تنهايي در بازار موبايل شكست خورد و با بنكيو ادغام شد؛ بنابراين براي پيشرفت در اين عرصه بايد دقت كرد كه شركت‌هاي ديگر در جهان چه مي‌كنند و از تجربه‌هاي آنها بهره جست. از طرفي بايد مدنظر داشت كه شركت نوكيا روزانه 4 تا 5 مدل جديد وارد بازار مي‌كند؛ آن وقت چطور مي‌توان افتخار كرد كه توان توليد 6 ميليون گوشي را ظرف مدت يك‌سال داريم. به اعتقاد مسوولان وزارت صنايع، بازار موبايل گسترده است ولي بايد ببينيم كه ما در مقابل شركت‌هاي بزرگ دنيا در حوزه صنعت توليد گوشي تلفن‌همراه از چه جاگاهي برخوردار هستيم.
خوانديم كه در سال گذشته فقط 20 هزار گوشي داخلي وارد بازار شد، اين در حالي است كه بازار گوشي به 10 ميليون گوشي نياز دارد با اين وجود توليدكنندگان چگونه مي‌توانند نياز بازار را تامين كنند؟
بنابراين وقتي هم توليدكننده و هم دولت از تعرفه 54درصدي آسيب مي‌بينند پس منطقي به نظر مي‌آيد كه تعرفه به 10 يا 20 درصد كاهش يابد.
