به نظر می‌رسد که دیگر حفاظت از حریم شخصی کاربران و ناشناس بودن در عصر حاضر، معنا و مفهوم خود را از دست داده است. در همین رابطه، اخیرا نشریه گاردین با انتشار گزارشی نوشت که پلیس لندن قصد دارد تا از سیستم دوربین‌های تشخیص چهره زنده در خیابان‌های این شهر استفاده کند.
این اقدام به منظور کمک به نیروهای پلیس برای شناسایی و دستگیری مجرمان و مظنونان عملی خواهد شد. گفته می‌شود که اطلاعات گردآوری‌شده توسط این دوربین‌ها، صرفا برای ردیابی خلافکاران مورد استفاده قرار می‌گیرد و چهره‌های اسکن‌شده از سایر افراد ظرف چند ثانیه از سیستم، پاک خواهند شد.
طبق آنچه در گاردین آمده، این دوربین‌ها می‌توانند بین 70 درصد در شناسایی افراد تحت تعقیب موفق عمل کنند. پلیس لندن در این رابطه اعلام کرد که سیستم‌های آن‌ها در آزمایش‌هایی که پشت سر گذاشت، تنها یک مورد را از میان هزار فرد مظنون به اشتباه تشخیص داد.
اگرچه فعلا نمی‌توان در خصوص درستی ادعاهای پلیس لندن و قدرت تشخیص درست این سیستم، اظهارنظر کرد اما تجربه نشان داده که مواردی این‌چنینی همانند سیستم تشخیص چهره Rekognition آمازون، آن‌چنان که باید و شاید نتوانست موفق عمل کند و تشخیص اشتباه آن زیاد بود.
حتی اگر این دوربین‌ها کار خود را با 100 درصد صحت و دقت انجام دهند، بازهم واکنش‌های زیادی را از سوی حامیان حفاظت از حریم خصوصی افراد به دنبال خواهد داشت. در واقع، این سوال بر ذهن کاربران نقش بسته که آیا دستاورد این دوربین‌های امنیتی، ارزش آن را دارد که کاربران هویت و ناشناس بودن خود را در ازای آن بپردازند.
