نام نویسنده: اكونوميست
بخش کامپيوتر دنياى اقتصاد – آيا خيلى ناراحت كننده و زجر آور است كه كارلى فيورينا، رييس كمپانى (HP) Helwett-Packard را وقتى هنور در حال توضيح و تشريح به مخاطبان خود در يك كنفرانس درباره چشم‌انداز باشكوه تنولوژى ارتباطى «انطباق پذير» تماشا كنيد. او معتقد است كه بايد درباره بناهاى ارجاعى داروينى‌ها و نيز با «بخش بندى كردن» و «يكپارچه‌سازى» كارهايى انجام داد، همچنانكه درباره بسيارى از تواناسازى‌ها و فرآيندها بايد كارى كرد. IBM ديگر رقيب سرسخت HP، با ريخت و پاش حسابى در بازاريابى براى آنچه اين كمپانى آن را On-demand Computing مى نامد. بيل گيتس رييس و صاحب كمپانى مايكروسافت نيز سخن از كامپيوترى كردن مداوم و بى‌وقفه مى‌گويد.
ديگر فروشندگان كامپيوترى كردن عبارت‌هاى «هميشه حاضر» «مستقل» و مفيد را ترجيح مى‌دهند.
رى سرچ فورتر، يك مشاور، كامپيوترى كردن «ارگانيك را دوست دارد. گارتنر،يك رقيب «كامپيوترى كردن زنده» Real-time را انتخاب كرده است.
ظاهرا، بايد اتفاقات به ياد ماندنى و مهم در دنياى كامپيوترى كردن به طور همزمان براى اين غول‌هاى تكنولوژى اتفاق بيفتد تا اين كمپانى‌ها بعضى مسائل مهم‌تر و ژرف‌تر را كشف كنند، مسائل مهمى كه مشكل بتوان نامى براى آنها يافت. پيپ كو بورن، يكى از تحليلگران UBS معتقد است، آنچه كه قطعاً خيلى به ياد ماندنى و مهم است، هوچيگرى و جاروجنجال است كه نگران كننده است چيزى كه تا به حال روى آن كار نشده است. فرانك جن، يكى از مشاوران تكنولوژى از مؤسسه IDC معتقد است كه در سال 2004 كامپيوترى كردن «مفيد و سودمند» تبديل به كامپيوترى كردن بى‌ثمر و بى‌فايد مى‌شود.
اما به عنوان چشم‌انداز درازمدتى براى كامپيوترى كردن چگونه شايعه پراكنى، كمپانى‌هايى مثل مايكروسافت، آي. بي. ام و HP و … قابل فهم است؟ سئوال اين است كه اين موضوع چقدر زمان خواهد برد؟
روزى، سرانجام اين كمپانى‌ها، سيستم‌هاى كامپيوترى گران، پيچيده و عظيم خود را كه اغلب عاطل و باطل نشسته و نمى‌توانند با كامپيوترهاى عرضه‌كنندگان و يا مشتريان ارتباط برقرار كنند را تعطيل خواهند كرد.
در عوض آنها مى‌توانند خدمات كامپيوترى را براى عده خاصى (IBM, HP) عرضه كنند و براى آن خدمات، به اندازه زمانى كه آنها استفاده مى‌كنند، ول پرداخت كنند، درست مانند استفاده ما از برق، گاز و آب كه به اندازه استفاده‌اى كه از آنها مى‌كنيم، پول مى‌دهيم. بنابراين وقتى استفاده و كاركردهاى سنتى آن رواج پيدا كند، پيچيدگى سيستم عرضه براى كاربران كاملا از بين خواهد رفت.
Matrix, ER را ملاقات مى كند
ظرفيت براى بنيادهاى كامپيوترى كه بهره‌ورى و كارآيى را بالا ببرد، بسيار زياد است. ايروينك ولادوسكى – برگر كه در آي. بي. ام كار مى‌كند يك آمبولانس را مجسم مى‌كند كه بيمار بى‌هوش را به يك بيمارستان اتفاقى تحويل مى‌دهند.
پزشكان آن‌لاين مى‌شوند تا اطلاعات بيمار را از روى شبكه بگيرند (تاريخ بيمارى، آلرژيهاى او نسبت به دارو و …) كه ممكن است اتفاقا در كامپيوتر يك بيمارستان در آن سوى دنيا قرار داشته باشد. آنها اسكن‌هاى بيمار را روى شبكه مى‌فرستند و داده‌ها و اطلاعات بيمار را با قدرت پردازش صدها كامپيوتر با كنترل از راه دور پردازش مى‌كنند.
اين ديدگاه براى پيچ و مهره‌هايش به دو تكنولوژى بى فروغ متكى هستند. اولين آنها «خدمات وب» است، نرم‌افزارى كه در يك «سرور» مشترك و بزرگ قرار دارد و مى‌تواند مورد استفاده كاربران ديگر سرورها هم قرار گيرد، حتى اشخاصى كه خيلى دور و متعلق به سازمانهاى مختلف هستند. بيمارستان آقاى ولادوسكى – برگر مى‌تواند اطلاعات بيمار را از كلينيك اصلى او از طريق چنين سرورى دريافت كند.
دومين تكنولوژى شبكه‌اى «تورى» است. اين مسأله قدرت پردازش مشترك را در برمى‌گيرد. نمونه معروف و شناخته شده اين تكنولوژى «جست وجو براى هوش و ذكاوت فوق زمينى» است، پروژه‌اى كه Seti@home ناميده شده بود و به وسيله دانشگاه كاليفرنيا در بركلى ارائه شده بود. نزديك به 5 ميليون نفر در 226 كشور يك Screen Saver را كه كامپيوترهايشان را در دسترس قرار مى‌دهد، دان لود كردند، هر وقت بيمار نشسته بود، علائم راديويى كه از فضاى خارجى و بيرونى گرفته بود را پردازش مى‌كرد. هدف آن پيدا كردن الگو و چيزى بود كه ممكن بود بيگانه و غريبه باشد. بيمارستان ولادوسكى – برگر به همين گونه داده‌ها و اطلاعات بيمار كه در اينترنت استفاده مى‌شد و يا شبكه مى‌شد، پردازش كردند، گويى كه آن يك مايكرو پردازشگر مجازى و مجرد اما براى اهدافى كه به زمين محدود مى‌شود است.
هر دوى اين تكنولوژيها اخيرا پيشرفت‌هاى زيادى كرده‌اند، براى مثال، سرويس‌هاى وب به پروتكل‌ها و استانداردهاى مشتركى احتياج دارند. برخى از استانداردهاى اساسى و بنيادين كه در حال حاضر وجود دارند، اختصارات نامناسبى هستند مثل XMI، Soap و يا WSDL كه قوانين ناچيز و جزئى ارائه مى‌دهد و به كامپيوترها اجازه مى‌دهد كه با يكديگر سخن بگويند. اما به قول فيليپ سري، رييس Web Method يكى از پيشگامان اين عرصه، معتقد است نكته مهم كه از بسيارى از مسائل و مشكلات ديگر با اهميت‌تر است، لزوم پروتكل‌هاى امنيتى درباره نقل و انتقال اعتبارات و … است.
گام اول دراين ارتباط در ماه اكتبر برداشته شد، وقتى دو ابرقدرت دنياى تكنولوژى ارتباطات يعنى مايكروسافت و IBM به يك توافق رسيدند و پروتكل‌هاى مورد استفاده خود را اعلام كردند. اين مسأله كه WS Splat نام گرفته بايد مورد پذيرش و استفاده سرويس‌هاى Web قرار گيرد و به سرعت گسترش يابد.
سرويس‌هاى وب كه در حال حاضر در مدل تجارى به اصطلاح ارائه‌دهندگان سرويس اجرايى قابل رويت هستند. اينها كمپانى‌هايى ستند كه نرم‌افزارهاى اجرايى ميزبان و نيز پايگاه داده براى مشتريان با قيمت ثابت ماهيانه عرضه مى‌كنند، يك نمونه آن مى‌تواند كمپانى‌هايى باشد كه اى‌ميل‌هايشان را از طريق ياهو و خريدهايشان را از طريق Ebay انجام مى‌دهند. يك نمونه موفق‌تر آن Sales foree.com كمپانى در سانفرانسيسكو مى‌باشد و همچنان كه از نام آن پيداست، در توليد نرم‌افزارهايى، دادن اطلاعات به مشتريان و بازاريابى متخصص است. اعتقاد بر اين است كه توليد نرم‌افزارهايى از اين دست، تجارت را از دست فروشنده سنتى نرم‌افزار Customer-relations يعنى Siebel System خارج ساخته بود، شركتى كه مدل خود را در طراحى نرم‌افزارها داشت د ماه اكتبر Siebel با آي. بي. ام همكارى كرد و حالا نرم‌افزارهاى خود را در سراسر شبكه اينترنت عرضه مى‌كند.
با اين وجود، رائول سوود، مشاور يك بنگاه تكنولوژى مى‌گويد، اين شكل خاص از سرويس‌هاى وب بسيار پرهياهو و جنجالى هستند. چنين سرويس‌هايى عمدتا براى بنگاه‌ها و كمپانى‌هاى كوچك كه نيازى ندارند كه فرم‌هاى درخواست خود را خيلى با آداب و تشريفات جديد هماهنگ كنند، مناسب است. در چشم‌انداز وسيعترى بايد تغييرات زيادى در اين حوزه رخ دهد.
در چشم‌انداز كامپيوترى كردن كارها و خدمات، مسأله اصلى «انعطاف» است، يك كمپانى بايد بتواند هزينه‌هاى عملياتى و اطلاعاتى آن ر پرداخت كند، هزينه‌هايى كه به‌طور كلى متغير است و در بازار بالا و پائين مى‌رود. كمپانى‌هايى مى‌توانند اين كار را بكنند، يعنى نسبت به هزينه‌ها منعطف باشند كه درگير فروش يك نوع كالا هستند، مثل IBM يا اينكه آنها يكى از كاركردهاى كامپيوترى را عرضه كنند، مثل انبار و ذخيره داده‌ها وگرنه سالهاى زيادى طول خواهد كشيد تا كمپانى‌هايى كه كامپيوترى كردن را به منظور بهره‌ورى و سود انجام مى‌دهند، به سود حاصل از اين خدمات دست يابند.
IBM در حال حاضر عملا هر يك از حراج‌هاى كمپانى‌هاى بزرگ را توصيف مى‌كند، خواه از سرورهاى ملال‌آور و كسل‌كننده باشد و خواه سرورهاى مشاره‌اى جامع كه با ديدگاه (on-demand) كار مى‌كنند.
اين موضوع به كمپانى HP رقيب سرسخت آي. بي. ام فشار آورده است كه تلاش‌هايش را براى ارائه راه‌حل دو چندان كند.
توليد كنندگان و عرضه‌كنندگان نرم‌افزار در حال حاضر آماده هستند تا مدل درآمدى متفاوتى را بپذيرند: به جاى پول حق نظارت آنها از حق استفاده ماهانه كاربران پول بگيرند.
با اين وجود، برخى وسوسه مى‌شوند كه اين نتيجه را بگيرند كه هياهوى بازاريابى متعارف كمپانى‌هاى بزرگ كامپيوتر، اساسا براى سرپوش گذاشتن بر اين حقيقت تلخ است كه هزينه تكنولوژى دوباره به دوره شكوفايى و رونق باز نمى‌گردد. بلكه در عوص به قول تحليلگران مدل جديد استفاده از كامپيوتر يعنى استفاده ماهانه و پرداخت به اندازه ميزان استفاده، اجتناب ناپذير و مهم است، البته خيلى «كسل كننده و ملال‌آور» است.
