نام نویسنده: مینو مومنی
دولت تدبیر و امید از ابتدای شروع به کار خود به دنبال جبران عقب ماندگی در یک حوزه پر اهمیت همچون فناوری اطلاعات و ارتباطات است این هدف را میتوان از انتخاب وزیر تا معاونان آن به راحتی تشخیص داد. یکی از این مدیران که با کوله باری از تجربه قادر خواهد بود که قطار سرگردان آی تی سی را به ریل خود بازگرداند “نصرالله جهانگرد” است، کسی که این روز ها نام او با شبکه ملی اطلاعات عجین شده است معاونی که همچون وزیر به دور از حاشیه تنها به دنبال اجرای پروژه¬هایی است که سالها با صرف بودجه های هنگفت تنها نامی از آنها شنیده میشد و اینک دولت یازدهم مسئول است که این طرح ها را به سرانجام برساند. با رئیس سازمان فناوری اطلاعات و معاون وز یر فناوری اطلاعات و ارتباطات که در هفته دولت میهمان روزنامه ایران بود به گفت و گو نشستیم اگر شما نیز تمایل به دانستن فعالیت های دو ساله این مدیر و سازمان تحت نظارت او دارید از شما دعوت می کنیم با این گفت و گو همراه ما باشید.
آقای روحانی در نشست خبری اخیر خود اعلام کردند یکی از راه های جلوگیری از فساد، ایجاد دولت الکترونیک است،سوالم از جنابعالی این است که در حال حاضر دولت الکترونیک در چه مرحله ای قرار دارد؟
از آغاز دولت جدید، رئیس جمهوری بر لزوم شفافیت عملکرد و فعالیت های دولت در بخش های اقتصادی تأکید داشته و یکی از راه های جلوگیری از فساد را نیز برپایی خدمات الکترونیکی دولت می داند تا بتوان به طور همزمان شاهد شفافیت، سهولت و بهبود روند ارائه خدمات به مردم بود. به همین دلیل هم با حمایت ایشان، سال قبل برنامه اجرایی دولت الکترونیک در شورای عالی فناوری اطلاعات تصویب شد و براساس این برنامه اجرایی، برای کل دستگاه های اجرایی کشور، تکالیفی تعیین و برای اجرا، ابلاغ شده است. برای مدیریت و هماهنگی این کار نیز دستگاه های اجرایی کشور از نظر فعالیت، همگن یابی و در قالب 14گروه یا خوشه ساماندهی شدند تا بتوانند فعالیت هایی را که از نظر فنی به هم نزدیک است با کاهش هزینه ها و بهینه شدن فرآیندها زودتر انجام دهند. به همین منظور دولت در بودجه سال 94 ، برای کل دستگاه ها یک ردیف اختصاصی گذاشت و به طور متمرکز هم اختیاراتی داده شد تا این کار به سرانجام برسد. تاکنون هم تعدادی از این خوشه ها برپا شده و برای بخشی از طرح ها مثل حوزه سلامت نیز تصمیم گیری شده است. حوزه سلامت برای مردم بسیار مهم است و از نظر اقتصادی هم برای دولت هزینه زیادی دارد به صورتی که اگر دقت در این حوزه کم باشد می تواند هزینه مضاعفی ایجاد کرده و حتی سیاست های دولت را نیز تهدید کند از این رو هم وزیر بهداشت و هم وزارت ارتباطات همکاری لازم را در این زمینه داشته اند. در همین راستا نیز کارگروه مربوطه تشکیل شده و همه داروخانه ها، پاراکلینیک ها، بیمارستان ها و بیمه ها در حال اتوماسیون و الکترونیکی کردن خدمات خود هستند تا در شبکه ای خاص، با یکدیگر ارتباط داشته باشند. به این ترتیب ما به سمتی می رویم که پرونده سلامت شهروندان در اختیار نظام درمان قرار داشته باشد که در نتیجه آن، مصرف دارو در کشور مدیریت می شود و هرگونه اسراف و سوء استفاده، قابل کشف و پیگیری است، همچنین آثار تحلیلی اطلاعات این حوزه به تدوین سیاست های بهتر سلامت و بهداشت در مناطق مختلف کمک می کند.
پیشرفت دولت الکترونیک در سایر حوزه ها به چه صورتی است؟
در سایر حوزه ها نیز به دنبال تحقق اجرای دولت الکترونیک هستیم و در حوزه مالی و اقتصادی، با وزارت امور اقتصاد و دارایی، کار را دنبال می کنیم و بتازگی هم اجرای دولت الکترونیک در حوزه سیاسی – امنیتی را با وزارت کشور آغاز کرده ایم. البته باید گفت که پروژه محوری ما، انتخابات الکترونیک است که در قانون مورد تصویب قرار گرفته و ما هم در حال تلاش هستیم تا زمینه های فنی و اجرایی آن فراهم شود و امیدواریم بزودی مردم آثارش را در جریان انتخابات شاهد باشند از پروژه دیگری که آن را در دولت الکترونیک دنبال کرده ایم، می توان به بهینه سازی نظام صدور ویزای الکترونیک اشاره کرد که درنتیجه همکاری بین چند دستگاه بوده و هماهنگی هایش نیز انجام شده است. در زمینه نظام پرداخت الکترونیک در کشور هم می توان گفت که درحال حاضر با کمک بانک مرکزی، تمام وجوه مختلف پرداخت در کشور، الکترونیکی است و قابلیت دریافت و پرداخت الکترونیکی وجود دارد. در عین حال با کمک دولت الکترونیک، طرح های مهمی در خصوص ارز و همچنین انتقال وجوه توسط بانک مرکزی در حال اجراست تا دسترسی به خدمات برای کسب و کارها بهینه شود و از سوی دیگر زمینه ساز شفافیت نظام های پولی و مالی برای دستگاه های نظارتی باشد.
در حال حاضر چند درصد از دولت الکترونیک محقق شده است؟
دولت الکترونیک، پدیده ای فیزیکی نیست که مثلا تلاش کنیم طبق زمان بندی، 6ماه دیگربه نقطه ای مشخص برسیم؛ دولت الکترونیک یک امر تکاملی است و ما کم کم و بتدریج در حال رسیدن به سرویس ها و خدمات مختلف هستیم بنابراین تعدادی از فعالیت ها مثل شبکه دسترسی، زیرساختی است و باید این شبکه در سراسر کشور موجود باشد تا ما بتوانیم روی آن، خدمات ارائه دهیم که خوشبختانه اکنون این شبکه، به صورت نسبی برقرار است و با توجه به برنامه ریزی های انجام شده، اگر بتوانیم امکانات بیشتری ایجاد کرده و ظرفیت و سرعت آن افزایش یابد، آینده کامل تر و بهتری را پیش رو خواهیم داشت. اما به هرحال موضوع مهم این است که بر بستر آنچه که در شرایط فعلی وجود دارد، می توان هرنوع مبادله ای را انجام داد. بخش دیگر هم پروژه های زیرساختی است که وقتی دستگاه ها می خواهند با هم کار کنند باید از آن اصول و معیارها تبعیت کنند. آن پروژه ها هم به عنوان پروژه زیرساختی کشور در حوزه الکترونیک است که بخشی از آن، انجام شده و دستگاه ها در حال کار هستند و بخشی دیگر هم در دست اقدام است. هرچند در مورد پیشرفت طرح دولت الکترونیک، به دلیل این که کل این موجودیت در حال حرکت است نمی توانیم درصدی ارائه دهیم، ولی می توان به خدمات دولت الکترونیک اشاره کرد و آنها را نام برد. به جرأت می توان گفت که پرداخت حساب های دولت کاملا مکانیزه شده و تعامل با دستگاه های دولتی نیز در حال حاضر کاملا الکترونیکی است.
امروز شما در کشور هیچ نوع مراجعه عموم مردم را دیگر به صورت فیزیکی نمی بینید و لازم نیست مردم برای گرفتن خدمات، حتما مراجعه حضوری داشته باشند. بعد از ثبت نام یارانه، دیگر هیچ نوع ثبت نام یا فراخوان عمومی مردم از طریق حضوری انجام نشده است به عنوان مثال فراخوان نظام وظیفه، ثبت نام سازمان حج و زیارت، بیمه ها، انواع ثبت نام های کنکور و و حتی در سطوح پایین تر به عنون مثال انتخابات نظام پزشکی، روی محیط اینترنتی و الکترونیکی انجام می شود. پس، در این شرایط وضعیت کشور به صورتی است که بالاترین میزان مراجعه در فضای اینترنتی انجام می شود و نیاز به مراجعه حضوری به اداره ها نیست پس می توان گفت که بستر شبکه ملی اطلاعات وجود دارد. البته در مواردی همچون صدور پاسپورت و خدمات متنوع پلیس+10 ، نیاز است که مردم به لحاظ شناسایی، حداقل یک بار دیده شوند و این کار نیز در دفاتر پیشخوان انجام می شود.
آیا امکان دارد که درآینده، ضرورت این یک بار حضور مردم هم از بین برود؟
ضرورت حضور مردم در چنین مواردی، ناشی از 2 دلیل مبادله اسناد و پرداخت بها و همچنین شناسایی هویت فرد است که با تلاش های انجام شده، الان در زمینه حضور برای پرداخت و مبادله اسناد، تقریبا در حال رسیدن به مرحله ای هستیم که از منزل هم می توان پرداخت را انجام داد و اسناد و مدارک را ارسال کرد. ما این خدمات را مرحله به مرحله پیگیری می کنیم تا الکترونیکی شوند و نیازی به حضور مردم حتی برای یک بار هم نباشد. ولی با این حال برای این که تشخیص هویت انجام شود مثلا برای پایه شناسایی در پاسپورت، حتما حضور اولیه اشخاص ضروری است در حالی که در سایر خدمات، احتیاجی به حضور اولیه هم نیست وهمان کد ملی کفایت می کند. البته برای دستگاه هایی که به دلیل نوع خدماتشان به لحاظ بها یا پیچیدگی، باید این شناسایی، در جایی تأیید شود، از امضای الکترونیکی هم استفاده می شود تا مشکلی پیش نیاید. مصداق این نمونه، نظام مالیاتی کشور است که امسال همه اظهارنامه ها را به صورت الکترونیکی گرفته شد به صورتی که دیگر نیاز به حضور مردم و شرکت ها به دفاتر مالیاتی نبود و این خود نشان دهنده پیشرفت در کارهای ماست.
شبکه ملی اطلاعات که مسئولیت آن به شما واگذار شده است یکی از پرمناقشه ترین پروژه های سال های اخیر به شمار می رود و در دولت گذشته تلاش داشتندکه تفکیک پهنای باند داخلی و خارجی صورت بگیرد به نظر شما این بی توجهی به توسعه پهنای باند عامل عقب ماندگی شبکه ملی اطلاعات را رقم زد و در حال حاضر این شبکه در چه مرحله ای قرار دارد؟
لغت شبکه ملی اطلاعات یا شبکه اینترنت ملی یا اینترانت ملی که طی دهه گذشته استفاده شده، همه اینها معطوف به یک خواست است که این خواست، حد بالا و پایین یا افراط و تفریط داشته است. خواست برخی دوستان، این بوده که ما دارای شبکه ای شویم که پهنای باند داخل و بین الملل آن، قابلیت جداسازی داشته باشد ولی به اعتقاد ما لازم نیست که چیزی به نام اینترنت ملی یا اینترانت، بگوییم چون در همه جای دنیا شبکه ، شبکه است. به هرکشوری که وارد شوید، هم ارتباطات داخلی دارد و هم یکسری نقاط تماس بین المللی، که لازم نیست دو معنی و 2مجرا داشته باشند. همه کشورها روی مکاتبات و مبادلات ترافیکی خود به بعد اقصادی و امنیت ملی توجه دارند. ما می گوییم وقتی مبدأ و مقصد در داخل کشور است چرا باید مسیریابی از بیرون شود که هم پول ترافیک بدهیم و هم دیتا به خارج از کشور برود؟ پس نخستین هدف ما این بوده که مبادله دیتا بین مبدأ و مقصدی که در داخل ایران است به خارج نرود. دوم این که این شبکه، دارای ظرفیت و کیفیت لازم برای تامین نیازها باشد و سوم این که این شبکه اگر بر فرض محال تئوریک، رقبا و دشمنان، ما را در محاصره اقتصادی قطع ارتباط می کردند تا با خارج از ایران ارتباط نداشته باشیم، آیا این شبکه به طور مستقل قابل کارکردن در ایران هست؟ مثل تلفن که اگر دوصفر هم نگیرد حداقل یک صفر بین شهرستان ها را می گیرد بنابراین حرف این بود که آیا ما در ترافیک دیتا و اینترنت نیز همین طور هستیم؟ این، سوال درستی بود و ما روی طراحی آن کار کردیم و دیدیم بخش های زیادی اتفاق افتاده و وجود دارد ولی در قسمت هایی هنوز ضعف داریم که خوشبختانه با طراحی مجددی که در این موضوع شده، الان در موقعیتی هستیم که با افزودن تجهیزات جدید و آوردن یک نسخه از کپی اطلاعات سرورهای جهانی به ایران، مسیریابی تمام ترافیک داخل ایران، زیرمجموعه نظام مدیریت ایران است و ما می توانیم کاملا خودمان مدیریت کنیم، دیگر ترافیکمان به خارج نمی رود و از نظر امنیت ملی هم تامین می شویم.
آیا این طراحی مجدد در دولت یازدهم انجام شده است؟
بله. از آغاز به کار دولت، مذاکرات را آغاز کردیم و در بهمن و اسفند به توافق هایی دست یافتیم، در آخر فروردین سوئیچ کی روت را تست و نصب کردند که الان در نقطه بین الملل ما وجود دارد. اینترنت در دنیا 13 سرور دارد که 10 مورد آن در امریکا و 3 سرور دیگر در هلند، سوئد و ژاپن قرار دارند و همه دنیا بجز قاره امریکا از این 3 سرور سرویس می گیرند. ما و کل خاورمیانه و اروپا از مسیر هلند سرویس می گیریم که با هماهنگی های انجام شده، یک نسخه از کپی آن سوئیچ را به ایران آوردیم .
با نصب این سوئیچ در ایران،چه اتفاقی می افتد؟
با نصب این سوئیچ، دیگر مسیریابی در ایران انجام می شود و دیتا بیرون نمی رود که این موضوع سبب می شود بتوانیم از نظر مدیریت و آدرس دهی، کار را خوب انجام دهیم و ازسوی دیگر از نظر امنیت هم برای ما ظرفیت خوبی را به وجود آورده است به صورتی که می توان گفت بخش زیادی از شبکه ملی اطلاعات اتفاق افتاده است. آنچه که هنوز ما روی آن حرف داریم، موضوع ظرفیت بالاتر در مبادله داخل کشور و همچنین سرعت است که در دنیا بسیاری از کشورها تحت عنوان شبکه ملی پرظرفیت national broadband network (NBN) به آن توجه می کنند و ما هم با رعایت اصولی که ذکر شد، روی آن کار می کنیم و خوشبختانه در حال وقوع است. بعد از ورود نسل3 تلفن همراه، حجم زیادی از این ترافیک به تلفن های همراه منتقل شد و خطوط پرظرفیت ثابت ADSL نیز از ابتدای دولت تا حالا که 2سال می گذرد بیش از 3برابر شده است. عرض باند داخل کشور نیز تقریبا 4برابر شده ولی چون بشدت دسترسی گسترش پیدا کرده است، هنوز مشترکین احساس می کنند نسبت سرعتشان کافی نیست. تعداد کاربران 3G از 200 هزار نفر به حدود 5/8میلیون نفر رسیده که رقم قابل توجهی است پس الان بزرگ ترین مساله ما در ارتباطات، کیفیت و سرعت اینترنت است.
با وجود اقداماتی که در شبکه ملی اطلاعات انجام داده اید دبیر شورای عالی فضای مجازی، از پیشنهاد تغییر مسئول اجرایی این طرح ملی و ارائه این پیشنهاد به رئیس جمهور خبر داده است. شما در این خصوص چه نظری دارید؟
من خبر را ندیده ام ولی گله مندی دوستان، بیشتر کمبود اطلاعات است و ما هم چند بار اعلام کرده ایم که وقت بگذارند تا گزارش آنچه که انجام شده است را به شورای عالی فضای مجازی ارائه کنیم. ما طراحی و مدیریت کلان شبکه را به عهده داریم و پیاده سازی آن به عهده ترکیبی از زیرساخت، شرکت های اپراتوری، شرکت های پیمانکار خصوصی و.. است. این موضوع در کشور در حال وقوع است و تعریف و مستندات هم وجود دارد . البته توزیع خبر و اطلاعات در این حوزه، با جزئیات فنی همراه است و موضوعیت عمومی ندارد و فقط وقتی به صوت سرویس و خدمت درآمد، عام جامعه متوجه می شوند. این شبکه، الان در مرحله ای قرار دارد که محصول آن را می توانید ببینید ولی قطعا باید خبررسانی بیشتری بکنیم و امیدواریم بزودی بتوانیم در مطبوعات و رسانه های عمومی به صورت کامل تری این خبرها را منتشر کنیم
در زمینه توسعه پهنای باند برخی اعتقاد دارند حضور دولت در مسیر انتقال پهنای باند موجب گران شدن قیمت تمام شده اینترنت می شود و در این مسیر باید آزادسازی هایی صورت گیرد(درست مانند کاری که در دولت آقای خاتمی در زمینه اینترنت صورت گرفت و شرکت های خصوصی اینترنتPAP شکل گرفتند)یعنی شرکت های دیگر اجازه داشته باشند خود پهنای باند را داخل بیاورند آیا وزارتخانه در این خصوص برنامه ای دارد؟
این سوال را من به دو بخش تقسیم می کنم درمورد پهنای باند داخلی که هیچ محدودیتی وجود ندارد و برای کاربر مهم است که یک سرعت خوب وجود داشته باشد، همه شرکت های خصوصی هم حضور دارند و دغدغه ما به عنوان نماینده مردم و مدعی العموم نیز این است که جلو بی کیفیتی سرویس را بگیریم. ازنگاه ما یکی از دلایل بی کیفیتی سرویس، این است که شرکت ها به صورتی نامتناسب روی ظرفیتشان مشترک می پذیرند وگرنه شرکت زیرساخت موظف به تأمین ارتباطات داخل ایران بین استان ها و در سطح بین الملل است و ما در سطح داخلی محدودیتی نداریم. در قسمت بین الملل هم مثل همه جای دنیا ترافیک بین الملل، تحت نظارت دولت هاست. ما در هیچ کجای دنیا خبر نداریم که ترافیک بین الملل نظارت نشود اما بحث تجارت باقی می ماند که عده ای معتقدند باید آزادسازی انجام شود. مثلا شرکت زیرساخت، خوب سرویس نمی دهد و باید چند شرکت دیگر سرویس دهند ولی حقیقت این است که در کشور ما مشکل و محدودیتی برای خرید در زیرساخت وجود ندارد. ما اگر ترافیک بین الملل را تا 10 برابر هم بکنیم هم فروشنده و هم خریدار وجود دارد ولی وقتی این ترافیک می خواهد در شبکه توزیع شود، مشکلاتی وجود دارد و این، شبکه دسترسی است که باید خودش را به این نقطه برساند و در اینجا کمی عقب هستیم. مثلا در شبکه ثابت مخابرات، تجهیزات ما مبتنی بر voice است نه آی پی که محدودیت ما اینجاست و باید به توسعه آن کمک کنیم. از سوی دیگر گلایه ها بیشتر روی قیمت است و شرکت های خصوصی می گویند بهای پهنای باند از لب مرز تا زمانی که به دست ما برسد، چند برابر می شود. البته ما معتقدیم با وجود مجموعه اقداماتی که انجام می شود و هزینه کارهایی همچون کنترل کیفیت هنوز هم می توان تا حدودی قیمت را کمتر کرد همان طور که وزیر هم در ابتدای دولت یازدهم، بهای اینترنت را 25درصد کم کرد ولی متاسفانه این، تجربه ناموفقی شد. چون شرکت های خصوصی بهانه آوردند که اینترنت، تنها یک چهارم (25درصد )هزینه یک لینک ADSLاست و بقیه به بهای دستمزد کارگر، مکان، برق و… مربوط می شود به همین دلیل این کاهش قیمت برای کاربر چندان ملموس نبود و حتی گاه بر کیفیت اینترنت هم تاثیر گذاشت. اما باید گفت که استراتژی امسال وزیر، تمرکز بر محتوا و سرویس است پس ما وقت بیشتری روی این موضوع می گذاریم و فکر می کنم بتوانیم کاری کنیم که بتدریج، کیفیت برای کاربر نهایی قابل قبول شود. با همه این حرف ها ادعا داریم که امروز اینترنت در ایران، ارزان ترین قیمت را دارد و ایراد ما تنها به کیفت است که ما به شدت به دنبال بهبود آن هستیم.
جنابعالی در زمان ریاست جمهوری آقای خاتمی تعاملات خوبی با نهادهای خارجی مانند آیکان برقرار کردید و متاسفانه در دو دولت گذشته، فاصله ای ایجاد شد. در حال حاضر تعاملات ایران با نهادهای خارجی مانند آیکان در چه وضعیتی قرار دارد؟
ما در آن دوره توانسته بودیم با یک ارتباط منسجم همراه با دیپلماسی فنی که در مذاکرات درون سرویس بود امتیازات خوبی برای کشور بگیریم که متاسفانه در 8سال گذشته از بین رفت. یکی از مهم ترین مطالب توافق، روی آوردن سوئیچ بین الملل به ایران بود که در دولت قبل لغو شد در حالی که آثاری بسیار وسیع در کیفیت، استقلال و امنیت ارتباطات ما داشت. خوشبختانه در دور جدید ما وارد مذاکرات دوم شدیم و الان مناسباتمان با مجموعه ارکان آنجا بسیار خوب است و همه نوع حمایتی هم از ایران می کنند. با نقطه تماس رایپ در هلند ارتباط خوبی داریم و سال گذشته کنفرانس منطقه ای در ایران داشتند و بزودی هم مهم ترین کنفرانس منطقه ای رایپ در ایران برگزار خواهد شد (رایپ مسئول توزیع آی‌پی آدرس‌های اروپا، خاورمیانه و شمال افریقا است) . همچنین در یک سال و نیم گذشته در تمام اجلاس های آیکان شرکت کردیم. موضوع آوردن سوئیچ بین الملل به ایران هم با توافق آنها بوده و با مذاکراتی که انجام شده، قرار است سوئیچ های دوم و سوم را هم در ایران نصب کنیم. در اجلاس نمایندگان دولت ها هم شرکت داریم و در اجلاس های بعدی هم امیدواریم بتوانیم نمایندگان بیشتری از بخش خصوصی ایران را به اجلاس ببریم که تفاهمات و ارتباطات وسیع تر و بهتری برای ارتقای کیفیت خدمات اینترنت در ایران فراهم شود.
این روزها بحث حکمرانی آمریکا به اینترنت بسیار داغ است شما در این خصوص چه نظری دارید؟
دقیقا مساله مهم موجود در دنیا موضوع حکمرانی دنیای اینترنت است که ما بشدت دنبال افزایش مشارکت دولت ها در این کار هستیم از مدل امریکایی تبدیل به مدل غیرامریکایی شویم. چیزی که همین روزها روس ها هم ضربه خوردند و شاکی هستند ما از اول می گفتیم این موضوع بین المللی است و باید در یک میز تعامل جهانی تصمیم گیری شود بنابراین ما نیز به شدت دنبال این بحث هستیم و سعی داریم در آن به جدیت مشارکت داشته باشیم
این روزها استفاده از شبکه های اجتماعی به شدت میان کاربران ایرانی رواج دارد و از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید شاهد آن هستیم که دولت و شخص وزیر به شدت به دنبال آن هستند که این شبکه ها مسدود نشوند شما به عنوان شخصی که سالها در حوزه آی سی تی فعالیت داشته و دارید نگاهتان به این شبکه ها چیست؟
ارتباطات دنیا در حال تحول است. این تحول در 2بعد جلو می رود یکی بعد زبان مفاهمه است که در حال تصویری شدن است می شود یعنی اصطلاحا زبان گفت و گو دارد visualized می شود یعنی گاه یک تیزر 10ثانیه ای به اندازه یک کتاب به مخاطب انتقال مطلب می دهد. شما می بینید در شبکه های اجتماعی استیکرهایی مد شده چون مبین یک جمله و حالت است پس بنابراین، تصویری و گرافیکی شدن زبان مفاهمه و محیط اجتماعی مبادله است که اهمیت دارد. ارتباطات دنیا دارد چندوجهی می شود و شبکه های اجتماعی محیط تعامل و محیط افزونگی دانش و روابط می شوند به همین خاطر معتقدم که همه باید محیط های اجتماعی را بشناسند یاد بگیرند چطور با آن کار کنند و با آن تعامل داشته باشند. فرض کنید همکاران نشریه، یک صفحه اجتماعی نیز برای هم داشته باشند می توانند با یکدیگر کارهای حرفه ای انجام بدهند و هم افزایی کنند و طبیعتا دراین صفحه اجتماعی دامنه طرح موضوع های خصوصی دوستان و همکاران یک حدی دارد و کسی دیگر خیلی از موضوع های حریم خصوصی را نمی گذارد ولی همین افراد اگر در شبکه اجتماعی با دوستان شخصی شان باشند ممکن است اطلاعات حرفه ای نگذارند و بیشتر اطلاعات شخصی آنها را ببینیم پس زبان حضور در شبکه های اجتماعی هم آداب خودش را دارد. چون شبکه های اجتماعی در کشور ما یک موضوع وارداتی بوده و زودتر نساختیم افراد وقتی وارد این شبکه ها شدند با فرض این که با دنیایی بی بعد طرف هستند بسیاری از تعاملاتشان، دقیق نبود و مراقب نوع حضور در این شبکه ها نبودند. آمار نشان می دهد که تعداد کاربران ایرانی شبکه های اجتماعی در خاور میانه بالاترین است و در مورد به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی هم وضع تامل برانگیزی داریم. همچین آمارها حاکی از آن است که آمریکایی ها پایین ترین میزان به اشتراک گذاشتن اطلاعات شخصی در شبکه اجتماعی را دارند و درخاورمیانه بالاترین رقم رامی بینیم. در خاورمیانه نیز عرب ها اول و ما دومین کشوری هستیم که اطلاعات شخصی خود را روی شبکه های اجتماعی می گذاریم. با همه این موارد من بشدت با شبکه های اجتماعی موافقم و معتقد هستم چرا که این شبکه های اجتماعی به شدت ظرفیت های بالایی دارند چه در زمینه تخصصی و چه عمومی اما لازم است به شدت کاربران آداب حضور در این شبکه ها را بدانند.
وزیر در گفت و گو با یکی از خبرگزاری ها اعلام کرده است که شخصا به دنبال استفاده از شبکه های اجتماعی داخلی است شما در خصوص این شبکه ها چه نظری دارید؟
من طرفدار توسعه ظرفیت های بومی و ملی هستم چون شبکه اجتماعی، مخاطبش کسی است که با من در یک محیط زندگی می کند و این، هم افزایی ماست که برای شبکه اجتماعی ارزش درست می کند و از آن گذشته، بالاخره پول و اقتصاد هم مطرح است. حضور هر کاربر در شبکه اجتماعی باعث رونق آن میشود ما از وزرا و شخص رئیس جمهور دعوت کردیم که در شبکه های اجتماعی خودمان صفحه باز کنند چون حرف همان حرف است و کاربران در داخل و خارج از آن استفاده می کنند.
حضور بعضی از اعضای کابینه دولت در صفحات اجتماعی همچون فیس بوک و توئیتر به نظر شما اتفاق درستی است؟
برخی مواقع حضور دولتمردان در شبکه های اجتماعی بین المللی موثرتر است و باید حضور داشته باشند. به عنوان مثال دکتر ظریف واقعا با نهایت هنرمندی و ظرافت در طول مذاکرات از این شبکه ها استفاده کردند و حقیقتا ارزش افزوده ای که ایشان برای دیپلماسی ایران درست کردند، حد نداشت و شاید ارزشش کمتر از کارهای مذاکرات نبود، به ویژه توئیت های لحظات آخر توافق که بسیار موثر بود. یا مثلا شخصیت های تراز اول مثل مقام معظم رهبری چه از سوی ایشان یا دفترشان از محیط های بین المللی استفاده و پیام رسانی می کنند. ما در وزارتخانه طرفدار استفاده از شبکه های بین المللی نیز هستیم ولی با حفظ اصول. البته نهادهای نظارتی نسبت به وجود صفحات منفی این شبکه های اجتماعی، حساسیت و اعتراض دارند و ضوابطی گذاشتند که ما در مقابلش برای رفع نگرانی شان موضوع فیلترینگ هوشمند را مطرح کردیم تا صفحه هایی که محتوای نامناسب دارد، منفی است یا مفید نیست را پالایش کنیم و مردم از بقیه محتوای این شبکه ها استفاده کنند. در بخشی از این کار موفق بودیم و توافقاتش را هم گرفتیم و برای بقیه هم در حال استدلال کردن هستیم اما توجه داشته باشید ما تنها یک عضور در کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه برای فیلترینگ داریم اما با این حال در تلاش هستیم که بقیه کمیته را نیز قانع کنیم که می توانیم از نظر تکنیکی تا حدی کار را کنترل کرد به جای فیلتر کردن کامل یک شبکه به هر حال در یک کلام، نظر ما استفاده آگاهانه و متعهدانه از شبکه های اجتماعی است و در این راستا از ابزارهای فنی نیز کمک می گیریم. البته لازم به یادآوری است که ما استفاده از هرگونه محیط مبادله بین المللی را برای مکاتبات اداری خوب نمی دانیم و معمولا در تمام دنیا نیز ضابطه است که از محیط مبادله عمومی برای مبادله اسناد و مدارک یک شرکت یا دستگاه دولتی استفاده نمی شود. ما هم در ایران معتقدیم که کارمندان دولت نباید برای فعالیت های دولتی خود از محیط های اجتماعی بین المللی استفاده کنند.
عمر دولت تدبیر و امید به نیمه رسیده است شما برای نیمه پیش رو چه برنامه هایی در سازمان تحت مسئولیت خود در نظر گرفته اید؟
در شروع دولت فکر می کردم حوزه آی تی، ترکش های بقیه حوزه ها را ندارد و می تواند سریع تر خودش را بالا بکشد اقتصاددانان تحلیل می کردند که ایران تا اواخر 94 می تواند به نقطه صفر بیاید در اقتصاد تا حدی زودتر جلو آمدیم ولی الان در حوزه آی تی اگر کوه یخ را در نظر بگیرید ما هنوز پایین سطح آب داریم تلاش می کنیم اما به خاطر اصلاحات و زیرساخت هایی که اجرا شده است، خیلی امیدوارتر هستیم. همچنین درصدد هستیم که یک مصوبه تسهیل گری نیز از دولت بگیریم و می توان گفت که ما از 6ماهه دوم سال، خدمات سرویس ها به عرصه بروز نزدیک می شود و ارائه خواهد شد. همچنین در آینده کارهای های تک(high tech) جدیدی ارائه خواهیم کرد و البته استراتژی ما روی محتوا و خدمات است. مسائل شبکه ملی نیز دارد طی می شود و این مژده را می دهیم که بزودی در سراسر ایران با هر کیفیت و سرعتی که بخواهید مبادله اطلاعات خواهید داشت البته می دانیم باید روی سرویس و محتوا خیلی کار کنیم که این کار هم با مقدماتی که چیده شده بتدریج بروز خواهد داشت ما به زودی جدولی زمان بندی شده را مشخص و اعلام می کنیم که هر ماه چه سرویس هایی را کشور بالا می آید و ارائه می شود. خدماتی را نیز پیش بینی کرده ایم که ارائه دهیم و در زمینه بستر تکنیکی هم ما خدمات ابری شبکه را خواهیم داشت که در سراسر ایران قابل دسترس است و در کنفرانس «خدمات ابری و تاثیر آن در توسعه اقتصادی کشور» که به زودی برگزار می کنیم. همچنین برنامه دولت الکترونیک در سرویس ها دیده خواهد شد و امیدواریم تا پایان سال یا بهار سال آینده، پورتال رسمی دولت الکترونیک ایران را اعلام کنیم و همه سرویس های دولت بتدریج روی آن خودش را نشان دهند و دیده شوند. ما تعهد داده ایم که دولت الکترونیک را در این دولت به نحو کاملی به اجرا درآوریم که این تعهد، با پشتیانی بقیه دستگاه های دولتی اجرا خواهد شد چرا که آنها هم به این کار اشتیاق دارند . شخص رئیس جمهوری و معاون اول ایشان بشدت پیگیر دولت الکترونیک هستند و شاید جزو مواردی است که ما بیشترین گزارش و تعداد حضورمان در دولت را داشته ایم. بالاتر از همه این ها در سیاست های کلانی که برای توسعه برنامه ششم توسعه از طرف رهبری آمده شاید تنها بخشی که یک فصل دارد و 7 تا ماده مستقیما به آن تاکید شده بعلاوه این که بیش از نیمی از احکام دیگر به نوعی متأثر از مسائل فناوری اطلاعات است این حوزه است. این به معنای سنگینی وزن کار ما است و حتی تاسیس شورای عالی فضای مجازی نیز موید اهمیت موضوع از دید مقام رهبری است. ما در بخش اجرا سعی می کنیم این دغدغه ها و سیاست ها را در یک سال و نیم و دو سال باقیمانده به عینیت برسانیم و به نایج آن رای مردم ملموس شود، این قول و تعهدی است که داده ایم و برنامه 95-94 ما هم به این صورت بسته شده است.
منبع : روزنامه ایران
