شاید این آمار برای شما هم عجیب به‌نظر بیاید که هر ساله در سراسر جهان هزاران نفر راه خود را در مناطق کوهستانی و جنگلی گم می‌کنند. به عنوان نمونه، تنها درسوئد، مراکز ارائه دهنده خدمات اضطراری هر ساله به تماس چیزی در حدود هزار نفر که راه خود را پیدا نمی‌کنند پاسخ می‌دهند. این در حالی است که فرایند یافتن افراد نیازمند کمک و یاری رساندن به آن‌ها در شرایط یادشده، هزینه‌بر و طاقت‌فرسا است. با این وجود پهپادها می‌توانند نقشی موثر در کمک به تیم‌های ارائه‌دهنده اینگونه خدمات ایفا کنند. این هواپیماهای کوچک بدون سرنشین، قیمت بالایی ندارند و امکان بهره‌برداری از آن‌ها به تعداد زیاد نیز وجود دارد. علاوه بر این، کاهش زمان نجات و پایین آوردن خطر مصدومیت یا بروز مشکل برای تیم نجات نیز از جمله دیگر مزایای استفاده از این تجهیزات است.
در همین راستا تیمی از محققان انستیتو هوش مصنوعی Dalle Molle با همکاری دانشگاه زوریخ نرم‌افزاری را برپایه هوش مصنوعی طراحی کرده‌اند که می‌تواند به پهپادهای کوچک، فرایند تشخیص و دنبال کردن مسیرهای موجود در جنگل‌ها را آموزش دهد. استفاده از این راهکار به آن معنا خواهد بود که می‌توان پهپادها را به‌طور موازی و همراه با تیم‌های نجات به‌منظور سرعت‌بخشی به عملیات جست و جو و نجات به‌کار بست.
پروفسور دیوید اسکاراموزا از دانشگاه زوریخ در این خصوص می‌گوید:
” پهپادها هنوز توانایی پرواز بدون نیاز به کنترل را در محیط‌ها و شرایط جغرافیایی پیچیده‌ای مانند جنگل‌ها بدست نیاورده‌اند. در این محیط‌ها کوچک‌ترین خطایی می‌تواند باعث ایجاد حادثه شود. از همین رو این روبات‌ها به یک مغز قدرتمند به‌منظور بدست آوردن دید و فهم از محیط اطراف خود نیاز دارند.”
پهپادهای مورد استفاده توسط محققان سوئیسی از طریق دوربین کوچکی شبیه به آنچه در گوشی‌های هوشمند استفاده می‌شود به محیط اطراف می‌نگرند اما به جای استفاده از سنسورهای هوشمند، از الگوریتم‌های قدرتمند هوش مصنوعی به‌منظور تعامل هرچه بیشتر با مسیرهای ساخت دست بشر در جنگل استفاده خواهد شد. در صورتی که مسیر، قابل تشخیص باشد نرم‌افزار مورد استفاده، پهپاد را به طی کردن راه ترغیب می‌کند و در غیر این‌صورت فرایند بررسی و ارزیابی مجددا انجام خواهد شد.
این در حالی است که گاهی انسان‌ها نیز در یافتن راه صحیح دچار تردید می‌شوند. تیم سوئیسی به‌منظور حل این مشکل نیز از آنچه شبکه عصبی عمیق نام دارد استفاده می‌کند. این راهکار درواقع الگوریتم رایانه‌ای است که فرایند فهم و حل کردن مشکلات پیچیده را از طریق به‌یادآوری نمونه‌های مشابه و تمرینی انجام می‌دهد تا فرایندی مشابه با استنباط مغز بر اساس تجربه‌های پیشین را شاهد باشیم.
با تمام این تفاسیر، هنوز یک مرحله مهم دیگر از این پروژه باقی مانده است. محققان در مرحله پیش از ورود این محصول به بازار باید توانایی تشخیص انسان را به مجموعه توانایی‌های این پهپاد اضافه کنند تا فرایند نجات با دقت بالاتری صورت پذیرد.
منبع : آی تی ایران
