نام نویسنده: م.ر.بهنام رئوف
یکشنبه‌ای که گذشت، پنجمین دبیر سازمان نظام صنفی رایانه‌ای انتخاب شد. داود حقگو، توانت در جلسه هیات مدیره سازمان تهران با کسب 12 رای موافق، یک رای مخالف و دو رای ممتنع روی صندلی دبیری سازمان تهران بنشیند.
در محورهای اصلی برنامه ارائه شده توسط وی، تقویت بنیادی ساختار اجرایی دبیرخانه، جذب نیروهای کیفی پاره وقت جهت تسریع در انجام برخی فعالیت‌های برنامه‌ریزی شده سازمان تهران، بازسازی روابط عمومی سازمان و ارتقاي سرعت، دقت و کیفیت گردش کار سازمان از وجه درون سازمانی (کمیسیون‌های تخصصی و کارگروه‌ها و…) و از منظر برون سازمانی (در تعامل با دستگاه‌ها و سازمان‌های دولتی و نهادهای مرتبط) و نهایتا تعمیق اطلاع‌رسانی به اعضا و جلب مشارکت بیشتر آنان مورد تاکید قرار گرفته است. بر‌همین اساس گفت‌وگوي کوتاهی با وی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.
چطور شد که این تصمیم شجاعانه را گرفتید؟
اعضای هیات مدیره موجود را تا حدودی می‌شناسم. خودم هم اگر رزومه‌ام را دیده باشید، نمی‌خواهم تعریف کنم، اما تجربه در مسیرهای متفاوت آی‌سی‌تی را داشتم. از لحاظ سنی هم امیدوارم بتوانم زود از کوره در نروم. البته همان‌طور که می‌دانید تنهایی نمی‌توان کار خاصی انجام داد. امیدوارم بتوانم با کمک بقیه دوستان فعالیت‌های مثبتی را داشته باشیم. به ویژه آنکه من تاکید دارم روی جذب اعضای بیشتر که منجر به هم افزایی بیشتر و افزایش توان مالی سازمان می‌شود تا بتوانیم با قدرت بیشتر حرکت کنیم.
قطعا پیشینه‌ای از جایگاه دبیری در سازمان نظام صنفی داشته‌اید. در چند سال گذشته شما پنجمین دبیر سازمان هستید. نقدهای بسیاری در مورد جایگاه دبیری سازمان و به شکل کلی طول عمر هر دبیر در سازمان وجود دارد. نظر شما در این باره چیست؟
وضعیت موجود را می دانم و در مورد گذشته هم مطالعه داشته‌ام. نه تنها در این پست یعنی دبیری سازمان، بلکه به شکل کلی بحث کار در سازمان آسان نیست و شاید هم به همین دلیل است که این اتفاقات افتاده است. البته در این بین سلایق و سیاست‌گذاری‌ها هم حتما تاثیر دارد. اما دو دبیر آخر سازمان به دلیل مشکلات شخصی بود که از این سمت کناره‌گیری کرده بودند. فرار نکردند، بلکه مشکلات شخصی ای که داشتند باعث شد تا از ادامه فعالیت در این سمت کناره‌گیری داشته باشند. من هم آقای گرکانی نژاد و هم خانم داننده را از نزدیک می‌شناسم و مطمئن هستم که مشکلات شخصی ای که داشتند شرایط ادامه فعالیت را از آنها گرفت. البته با توجه به همین گذشته‌ای که شما هم می دانید طبیعتا باید آستین را بالا بزنيم و تعامل را با کل صنف بیشتر کنیم.
به جز فعالیت‌های علمی و کاری‌اي که داشتید در مورد فعالیت‌های صنفی خود هم توضیح می دهید؟ چند وقت است که عضو صنف هستید و آیا تا به حال از نزدیک با بدنه اجرایی صنف فعالیت مشترک داشتید؟
عضویت صنفی که البته به بخش شرکتی باز می‌گردد و با توجه به رزومه کاری‌ای که من داشتم و شما هم می‌دانید شرکت هایی که سابقه کاری در آنها دارم از گذشته عضو صنف بوده‌اند. اما در ساختار نظام صنفی تا به حال از نزدیک همکاری نداشتم؛ یعنی به این معنی که پستی نداشتم، اما نزدیک بودم. یعنی سعی کردم بیش از مسوولیتی که یک عضو صنفی دارد در اختیار صنف باشم و به همین دلیل هم این مسوولیت را پذیرفتم. فکر کردم با توجه به شخصیتی که دارم می‌توانم اعضای بیشتری را برای صنف جذب کرده و با نهادهای بیرون سازمان که به نوعی به سازمان مربوط می‌شوند، تعامل بیشتری داشته باشم.
با توجه به اینکه هشت ماه بیشتر به پایان کار دومین هیات مدیره سازمان زمان باقی نمانده، فکر می‌کنید زمان کافی برای اجرای برنامه‌های خود داشته باشید؟
من مجبورم که نگاه دراز مدت‌تر به برنامه‌ها داشته باشم. هیات‌مدیره فعلی من را پذیرفته‌اند. امیدوارم که جای کار داشته باشد و بتوانم با هیات مدیره بعدی هم همکاری داشته باشم. امیدوارم که بتوانم برای صنف مفید باشم، اما اگر لحظه‌ای ببینم که نمی‌توانم فعالیتی انجام دهم یا از عهده‌ام خارج باشد آدمی نیستم، که به هیچ وجه بخواهم به این سمت بچسبم. اما برای ماندن و کار کردن مبارزه خواهم کرد. من خلی آدم شلوغی نیستم اما یکی از برنامه‌هایی که دارم و تمام سعی خود را برای اجرایی شدنش خواهم داشت تعامل با رسانه‌ها است. احساس من این است که به کمک رسانه و روابط عمومی و ایجاد چابکی در بدنه سازمان می‌توانیم به اهداف سازمان دست یابیم.
منبع : دنیای اقتصاد
