آیا تا به حال عبارت سرقت ادبی به گوشتان خورده است؟ سرقت ادبی یا سرقت علمی زمانی رخ می‌دهد که از دستاوردها و یا سخنان شخص دیگری در تحقیقات و نوشته‌های خود استفاده کنید و اشاره‌ای به منبع نکنید. این موضوع در محیط آکادمیک به شدت حساس است و اگر مرتکب سرقت علمی شوید، عواقب سنگینی گریبان‌گیرتان خواهد شد. در کمترین حالت، اگر مقاله علمی شما درگیر چنین موضوعی باشد، مقاله‌تان رد می‌شود.
ممکن است الان یک سوال داشته باشید، چطور بفهمیم مقاله‌مان دچار سرقت علمی است؟! اینجاست که پای ابزارهایی مثل آیتنتیکیت وسط می‌آید.
IThenticate چیست؟
این برنامه یک ابزار عالی برای بررسی سرقت ادبی در یک اثر است. آیتنتیکیت در پایگاه داده‌ی خود، به بیش از ۸۰ میلیون پیج و بیش از ۱۵۰ میلیون مطلب علمی دسترسی دارد. یعنی هر مقاله‌ای که در هر ژورنالی منتشر شده، در این پایگاه پیدا می‌شود.
از مزایای این برنامه می‌توان به یوزر فرندلی بودن آن اشاره کرد. یعنی کار با آن آسان است و نیازی به تلاش انچنانی نیست.
کافیست بعد از ترجمه مقاله تخصصی خود، متن موردنظر را در بخش مربوطه آپلود کنید و بعد از طی فرآیند به شما میزان همپوشانی آن با دیگر متون علمی را می‌گوید.
بعد از اینکه متوجه شدید چه قسمت‌هایی از متن شما، درگیر سرقت علمی است، باید آن را پارفریز کنید! که البته پارافریز مقاله کار معمولی نیست و باید به متخصصین این حوزه بسپارید.
ترنسیس، پلتفرم ترجمه تخصصی آنلاین، خدمات ترجمه مختلف را با بهترین کیفیت به شما ارائه می‌دهد، از ترجمه مقاله و پایان‌نامه گرفته تا پارافریز تخصصی متون شما.
از دیگر نکات مهم در این ابزار این است که حتی ژورنال‌های معتبر هم از آن برای بررسی سرقت علمی ادبی مقالات استفاده می‌کنند. یعنی پذیرش مقاله علمی شما تا حد زیادی به این برنامه بستگی دارد. پایگاه‌هایی مثل IEEE، Wiley ، Nature، Springer، Elsevier از خدمات این سرویس استفاده می‌کنند.
احتمالاً این که یک مطلب به طور ۱۰۰ درصد دچار شباهت با دیگر متون علمی نباشد، بسیار اندک است. از این رو مجلات علمی، بسته به نوع مقاله، هر کدام درصد خاصی برای میزان شباهت تعریف کرده‌اند. برای مثال ممکن است یک مجله تا ۱۰ درصد شباهت را سرقت علمی محسوب نکن اما در یک مجله علمی دیگر، مقاله به خاطر همین ۱۰ درصد، رد شود.
استفاده از خدمات IThenticate
برای استفاده از آیتنتیکیت، باید وارد سایت آن‌ها شوید؛ هیچ برنامه قابل نصبی وجود ندارد. باید یک حساب کاربری ساخته و هزینه را بپردازید، بعد از آن می‌توانید از امکانات این سایت استفاده کنید.
پایگاه داده این برنامه، هم به شکل آفلاین و هم به شکل آنلاین، توانایی مقایسه با آثار دیگر را دارد. یعنی چه؟ یعنی محتوای علمی شما هم با مقالات موجود در پایگاه داده خود و هم با مقالات جدید موجود در فضای آنلاین، سنجیده می‌شود.
بعد از اینکه متن شما بررسی شد، به شما تحلیل دقیقی از متن شما ارائه می‌دهد. که البته ممکن است خودتان نتوانید تمام موارد ذکر شده را بفهمید.
در این گزارش‌ها، شباهت‌ها، درصد کلی شبهات ذکر شده است.
چه زمانی سراغ سرویس IThenticate برویم؟
تمام متون تحقیقاتی خود را چک کنید، چون اگر روزی بخواهید آن‌ها را منتشر کنید، به مشکل خواهید خورد.
در نگارش مواردی مثل مقاله علمی، پایان نامه، تز دکتری، کتاب و موارد مشابه به آن و …
سراغ رقبای رایگان برویم؟
قطعا رقبایی برای آیتنتیکیت پیدا شدند، چه آن‌هایی که بررسی را کاملاً رایگان انجام می‌دهند و چه آن‌هایی که اشتراک پریمیوم دارند. در این قسمت رقبای رایگان را چک می‌کنیم.
در چنین ابزارهایی، داشتن یک دیتابیس قوی شرط اساسی است، دسترسی به چنین منابعی هم هزینه‌بر است. پس قطعا ابزارهای رایگان، چنین دسترسی‌ای ندارند. پس وقتی نتیجه مقایسه را تحویل می‌گیرید، باید آگاه باشید که به طیف وسطی از اطلاعات دسترسی نداشته‌اید.
آینده تحصیلی شما تا حد زیادی به این موضوع بستگی دارد؛ پس هنگام انتخاب یک سرویس بررسی سرقت ادبی، مطمئن شوید که یک گزینه کامل را انتخاب کرده‌اید. در شبکه‌های اجتماعی درباره آن‌ها جستجو کنید تا فیدبک دیگر کاربران را نیز بخوانید.
از دیگر دلایلی که نباید سراغ سرویس رایگان بروید، عدم حفظ محرمانگی مطالب شماست. این ابزارها بدون اجازه و اطلاع شما، نسخه‌ای از تحقیقات شما را در دیتابیس خود ذخیره می‌کنند و حریم خصوصی شما را عملاً نادیده می‌گیرند. از طرفی این موضوع روی بررسی سرقت ادبی هم موثر است. ممکن است مطلب شما را دارای سرقت ادبی، معرفی کند در حالی که آن را با مطالبی مقایسه کرده که حتی در ژورنال‌های علمی چاپ هم نشده‌اند.
سخن پایانی
امیدوارم در این مقاله پاسخ سوالات خود را پیدا کرده باشید؛ اگر می‌خواهید درگیر چنین مواردی نشوید، حتما از خدمات پارافریز تخصصی متن استفاده کنید و کار را به متخصصین این حوزه بسپارید.
ترنسیس در کنار شماست.
