نام نویسنده: احسان طریقت
نحوه عملکرد شرکت‌هایی که در حوزه حمل‌ونقل به ارائه خدماتشان از طریق اینترنت می‌پردازند، چندی است که نقل محافل مختلف است و فارغ از تمام طرفداران و مخالفانی که دارد باید پذیرفت که ادبیات و سبک جدیدی از خدمات را وارد کسب‌وکارهای ایرانی کرده‌اند. در بین تمام حرف‌هایی که در خصوص نحوه عملکرد این شرکت‌ها وجود دارد، یک برنامه موبایل خودنمایی کرد و به سرعت جای خود را به عنوان یکی از مهمترین برنامه‌های ناوبری چه در ناوگان شرکت‌های اسنپ و تپسی و چه برای راننده‌های عادی و شخصی تبدیل شد. اما بنا به دلایلی چندی است که این برنامه از دسترس خارج شده و استفاده از آن به سادگی ممکن نیست.
مرتبط: چرا کافه بازار ویز را حذف کرد؟
اینکه یک نرم‌افزار یا سایت بنابه‌دلایلی از دسترس کاربران خارج می‌شود چیزی غریب و عجیب نیست اما سخنان وزیر محترم ارتباطات و فناوری اطلاعات، آقای واعظی جای بسی تامل دارد. محمود واعظی در خصوص جایگزین بومی این نرم‌افزار در حاشیه ششمین دوره جایزه ملی کیفیت ارتباطات و فناوری اطلاعات در جمع خبرنگاران گفت که تا شش ماه آینده نسخه بومی ویز توسط طراحان داخلی تولید و عرضه می‌شود.
قطعا جای بسیاری خوشحالی است که توان متخصصان داخلی به حدی است که توانایی عرضه نرم‌افزاری را که سال‌هاست متخصصان مختلف در شرکت‌های مختلف در حال توسعه آن هستند را دارند اما سوالاتی متعددی در این بین بوجود می‌آید. اینکه اگر چنین تخصصی در کشور و در میان متخصصان داخلی وجود دارد (که قطعا وجود دارد و نمونه‌های موفقی از نقشه‌های بومی شده توسط تیم‌های متخصص ایرانی در حال استفاده است) چرا باید با چنین تاخیری و بر حسب نیاز و ضرورت و اضطرار به سراغ آنها رفت؟ دلایل موفقیت و گسترش استفاده از چنین نرم‌افزارهایی که یه قول آقای واعظی نسخه‌های جایگزین خارجی آن همچنان قابل استفاده است چیست و آیا نسخه بومی شده ویز مورد اقبال قرار می‌گیرد؟ آیا داستان استفاده از نرم‌افزارهای پیغام‌رسان بومی هم در مقابل رقبای خارجی‌شان این بار هم در خصوص برنامه‌های ناوبری بومی تکرار می‌شود؟ آیا دلیل عدم اقبال کاربران به این نرم‌افزارها، علیرغم کیفیت خوب تعدادی از آنها مورد مورد بررسی قرار گرفته است یا همان دلایل می‌تواند به شکست زودهنگام برنامه ناوبری بومی هم بیانجامد؟
دغدغه دیگری که باید به آن پرداخته شود همان بومی شدن‌هایی است که گاه با تعجیل در مورد آنها حرف زده می‌شود، بودجه‌هایی اختصاص پیدا می‌کند، تیم‌هایی از سازمان‌های مختلف درگیر موضوع شده و در نهایی روبان‌هایی که به منظور افتتاح پروژه قیچی می‌شود و عکس‌هایی که به یادگاری گرفته می‌شود و در نهایت این تمام اتفاقی است که رخ می‌دهد. شاید بتوان نمونه‌هایی از این رخدادها را در مورد موتور جستجوی ملی یا سرویس خدمات پست الکترونیکی ملی دید. اتفاق‌هایی که چندان رخ امیدبخشی در میان مهندسان و متخصصان و کاربران و در نهایت جامعه مخاطب نیست و باعث دلسردی از آینده‌ی چنین پروژه‌هایی می‌شود که باید با نگاهی عمیق‌تر به آن نگاه کرد.
جایگزین بومی ویز به گفته وزیر محترم ارتباطات و فناوری اطلاعات تا شش ماه دیگر برای مخاطبان عرضه می‌شود و تمام امیدی که داریم، به واقعیت پیوستن چنین قولی در کنار توجه به خواسته‌های کسب‌وکارهای مرتبط و کاربرانی است که شاید بتوان این‌بار توجه و تعهد آنها را به استفاده از یک نسخه‌ی بومی و کامل جلب کرد.
از همین نویسنده بخوانید:
– امنیت اقتصادی، زیرساخت بازگشت نخبگان
