نام نویسنده: نسترن صائبی
فراتر از نگرانی‌های داخلی بر سر حریم خصوصی آنلاین، اسنودن هشدار می‌دهد که این برنامه می‌تواند یک کابوس دیپلماسی بین‌المللی برای آمریکا باشد. زیرا حملات سایبری که به واسطه برنامه Monstermind راه‌اندازی شده، معمولا از طریق کامپیوترهای شخص ثالث در کشورهای خارجی ارسال می‌شوند. اسنودن گفت: این حملات می‌توانند عوام فریبی کند. به طور مثال، شما می‌توانید کسی را در چین داشته باشید که حملات سایبری را هدایت کند، اما طوری به نظر برسد که انگار منبع آن از روسیه بوده است و در نهایت آمریکا در جواب به روسیه حمله سایبری کند.
این سیستم خودکار که بدون نیاز به کمک انسان قادر است با حملات سایبری سایر کشورها مقابله کند، به محض وقوع یک حمله سایبری، جست‌وجو را برای شناسایی مبدا آن آغاز می‌کند. این سیستم نرم‌افزاری دایما به دنبال یافتن الگوهای تبادل اطلاعات است که در برگیرنده نشانه حملات شناخته شده یا مشکوک هستند. به محض شناسایی چنین الگوهایی، سیستم MonsterMind از ورود آن به آمریکا جلوگیری می‌کند. با وجود اینکه ساختار سیستم نرم‌افزاری MonsterMind جدید نیست، این سامانه توانایی مقابله با حملات سایبری را بدون نیاز به کمک انسان دارد.
در واقع MonsterMind فراداده‌های (MetaData) موجود در اینترنت را برای یافتن نشانه‌هایی از خطرات احتمالی مد نظر NSA پویش می‌کند و پس از آن به صورت اتوماتیک تصمیماتی برای از بین بردن خطر حمله و کاهش ریسک‌پذیری انجام می‌دهد. این نرم‌افزار هنوز در حال توسعه و تحقیق است و اطلاعات بیشتری از آن در دسترس نیست. اگر این پروژه به موفقیت برسد می‌تواند حجم عظیمی از اطلاعات را به سمت ایالات متحده سرازیر کند و این امکان را به دولت مردان آمریکایی بدهد که هر ترافیکی را که در شبکه جهانی مشکوک تشخیص دادند متوقف کنند.
سیستم مورد بحث، تهدید بزرگی برای حریم خصوصی کاربران اینترنت محسوب می‌شود، چراکه سازمان امنیت ملی برای مقابله با حملات نیازمند دسترسی آزاد به تمام ارتباطات خصوصی است که بین شهروندان ایالات متحده و سایر نقاط جهان برقرار می‌شود. به عبارت دیگر تنها راه مقابله با حملات سایبری، نظارت بر تمام ترافیک اینترنت است و این به معنی شنود تمام ترافیک آنلاین است. ناگفته نماند که اسنودن پس از خارج شدن از آمریکا از این پروژه بی‌خبر است و اطلاعات وی در همین نقطه به پایان می‌رسد. اما سوال اینجاست که آمریکا تا چه میزان در این سیستم پیشرفت داشته است؟ مهجمان خارجی و عموما چینی بارها با حملاتی چون DDoS و ارسال بدافزارها در صدد ایجاد رخنه و آسیب به زیرساخت‌های ایالات‌متحده بوده‌اند. پس با این حساب سیستم هوشمند مذکور باید به کنترل بی‌نظیری از الگوهای ترافیک ایالات‌متحده دسترسی داشته باشد تا بدافزارها و حملات را در کنترل خود داشته باشد که این نیز بحث‌های بسیار دیگری را پیرامون قوانین و حقوق بین‌المللی و رعایت حریم خصوصی ایجاد می‌کند.
پشت پرده‌های قطعی اینترنت در سوریه
در سال گذشته اینترنت سوریه به مدت دو روز قطع شد. رسانه‌های دولتی حکومت سوریه «تروریست»ها را عامل چنین اتفاقی عنوان کردند و گفتند که به دلیل تدارک حمله گسترده نیروهای ارتش علیه مخالفان، آنها دست به این آسیب و در نتیجه قطعی اینترنت زده‌اند. اما مصاحبه ادوارد اسنودن پشت صحنه این اتفاق را روشن کرده است. ادوارد اسنودن عامل این اتفاق را دولت آمریکا دانسته است. ظاهرا واحدی از واحدهای هکینگ آژانس امنیت ملی آمریکا در تلاش بوده که در سال 2012 و در بحبوحه جنگ داخلی سوریه یک بدافزار را روی یکی از روترهای مرکزی کشور سوریه نصب کند. بدافزاری که قرار بوده دسترسی تقریبا کاملی به جزییات اطلاعات موجود در ترافیک اینترنت سوریه در اختیار این نهاد آمریکایی قرار دهد. اما در عوض کارها خوب پیش نرفته و به شکل «ناخواسته ای» کل روتر بسته شده و عملا اینترنت سوریه قطع می‌شود! NSA سپس به اصلاح روتر و پاک‌کردن ردپای خود مبادرت می‌کند، اما در این کار موفق نمی‌شود. جالب اینجاست که اینترنت سوریه پس از آن بارها به خاموشی رفته و هنوز مشخص نیست که آیا در آن موارد نیز آمریکا پشت‌صحنه بوده و یا خود حکومت سوریه. اسنودن در بخشی دیگر از افشا‌گری‌هایش گفت که در طی دو سال درگیری شدید در سوریه گروهی از هکرهای سازمان امنیت ملی آمریکا از از فعالیت‌های سایبری آفلاین در سراسر سوریه جاسوسی کرده‌اند. وی در این خصوص گفت که روزی یکی از افسران اطلاعاتی به وی گفته است که بخش هکرهای سازمان امنیت ملی آمرکا در سال 2012 میلادی سعی کرده است تا به ارایه‌دهنده خدمات اینترنت در سوریه نفوذ کند. این مساله به سازمان امنیت ملی آمریکا این اجازه را می‌داده تا به ایمیل‌ها و سایر فعالیت‌های اینترنتی در بخش‌های زیادی از سوریه دسترسی داشته باشد.نفوذ به این سیستم موجب قطع ناگهانی اینترنت در سراسر سوریه شده است و این در حالی بود که عموم مردم سوریه نمی‌دانستند که عامل اصلی قطع اینترنت دولت آمریکا بوده است.
منابع: Popular Science و The Verge
منبع : فناوران
