با توجه به تنوع طرز فكر وبلاگ‌نويسان و تعلق آنها به گروه‌هاي اجتماعي مختلف، صدور آيين‌نامه يا منشور اخلاقي كه براي همه الزام‌آور باشد، بي‌معني است.
رضا هاشمي در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، با بيان اينكه فضاي جامعه مجازي جدا از فضاي جامعه واقعي نيست، اظهار كرد: در جامعه واقعي به شكلهاي مختلف بداخلاقي داريم كه اين به جامعه مجازي هم منتقل مي‌شود.
وي ادامه داد: بيشتر بداخلاقي‌ها مربوط به وبلاگ‌هايي است كه استفاده خبري از آنها مي‌شود. در اين گونه موارد كه وبلاگ به محدوده‌ي عملكرد حرفه‌اي خبرنگار تبديل مي‌شود لازم است كه يك سري قواعد اوليه فعاليت در اين زمينه مانند امانتداري، احترام به حريم خصوصي ديگران و در نظر گرفتن اين كه وبلاگشان براي بازديد عموم است، را بدانند.
اين كارشناس فناوري اطلاعات افزود: به نظر من بهترين كار براي داشتن فضاي سالم در وبلاگ‌ها اين است كه هر كسي مسووليت نوشته‌هاي خودش را قبول كند، از انتخاب اسم مستعار بپرهيزد و حرفي را كه در جامعه واقعي حاضر نيست بيان كند در فضاي مجازي به صورت عمومي مطرح نكند.
هاشمي درباره ضرورت داشتن منشور اخلاقي براي وبلاگ‌نويسان، عنوان كرد: تجربه عملي نشان مي‌دهد كه صدور آيين‌نامه و منشور اخلاقي و تعيين بايدها و نبايدها در بهتر كردن وضعيت تاثيري ندارد.
وي همچنين اضافه كرد: در كل منشور اخلاقي اگر هم براي فضاي وبلاگستان در نظر گرفته شود، تا حد امكان بايد بازگوكننده همان قوانين اوليه كه فرد در اجتماع ملزم به رعايت آن است، باشد و نه به عنوان قانون و الزام بلكه به عنوان يك راهنما و پيشنهاد مطرح شود.
