نام نویسنده: علیرضا صالحی
باعث خرسندی است که در سه سال اخیر حوزه فناوری اطلاعات مورد توجه بیشتری از لحاظ برند‌سازی، رتبه‌بندی، اهدای جایزه و معرفی منتخبان قرار گرفته است و شرکت‌ها به اهمیت وجود چنین ساز وکاری بیشتر واقف شده‌اند.
نخستین جرقه انجام این فعالیت ابتدا توسط یکی از ماهنامه‌های فعال در این حوزه زده شد و فهرستی از شرکت‌های نرم‌افزاری، سخت‌افزاری و خدماتی به عنوان برگزیده معرفی شد که در کنار آن کار ارزنده معرفی چهره سال آی‌تی نیز صورت گرفت.
این فهرست برگزیدگانی را مدنظر داشت که به نظر گردانندگان ماهنامه، در حوزه‌های مشخص، شایسته تقدیر بودند. این تقدیر البته بدون برگزاری مراسمی خاص و تنها از طریق اهدای لوح تقدیر و درج گزارش آن در ماهنامه انجام گرفت.
پس از آن این سکان را هفته‌نامه‌هاي دیگری در دست گرفتند و با نامگذاری جایزه‌ای خاص و تشکیل هیات داوران و برپایی مراسم، از برگزیدگان مورد نظر خود تقدیر کردند. اما این حرکت به دلایلی چند پیگیری نشد و ديگران با تقلید از آن کوشیدند که این حرکت را به نام خود ثبت كنند و متاسفانه در ازای پرداخت هزینه‌های اسپانسرشیپ، برندگان خود را معرفی کردند.
این حرکت در واقع سنگ بنای ناصواب فروش جایزه در ازای حمایت مالی از مراسم در صنف بود و دیگرانی را هم به طمع انداخت که می‌توان در این بازار اسپانسر گرفت و جایزه فروخت.
احتمالا از گوشه و کنار مطلع شده‌اید که پنجشنبه گذشته مراسمی تحت عنوان «همایش ملی(!) آی‌تی، انفورماتیک و الکترونیک» که ابتدا عنوان «برترین‌های انفورماتیک» را داشت برگزار شد. در این همایش که به عریان‌ترین شکل ممکن جوایزی به فروش رفت، نه نشانی از ملی بودن دیده می‌شد و نه حتی خبری از آی‌تی بود و البته کسی هم نفهمید که کنار هم قرار گرفتن آی‌تی و انفورماتیک و الکترونیک چه ارتباطی میتوانست با سخنرانی رییس شورای رقابت و موضوع هدفمند کردن یارانه‌ها (!) داشته باشد.
در این مراسم نه صحبتی جدی از فناوری اطلاعات به میان آمد، نه جوایز آن عنوانی داشت، نه جوایز گروه‌بندی شده بودند، نه داوری در میان بود و نه بیانیه داوری و نه معیارهای داوری و نه حتی علت برگزیده شدن شرکت‌ها. در این مراسم به ظاهر ملی نه تشکل‌های صنفی حضور داشتند و نه فعالان صنفی، نه مدعوین می‌دانستند که باید منتظر چه باشند و نه سخنرانان می‌دانستند که باید در مورد چه سخن بگویند (چنان که در پای تریبون هم عنوان شد که سخنرانی‌ها نه زمان دارد و نه عنوان) و حتی برنامه سخنرانی‌ها و مراسم هم تدارک دیده نشده بود.
در این همایش که نه افتتاحیه داشت و نه اختتامیه، مشخص نشد که چگونه در لحظه آخر نام آن تغییر یافته و یک پیشوند ملی هم به آن افزوده شده است. ضمن آنکه معلوم نشد که قرار است درباره کدام موضوع مهم و ملی در حوزه فناوری اطلاعات تصمیم گیری یا موضع گیری یا ارایه گزارش انجام شود.
در این مراسم که متاسفانه به نام صنعت فناوری اطلاعات برپا شده بود، هدف فقط فروختن جوایزی زیر چتر اسپانسرشیپ و دوختن کلاهی بود از نمد شرکت‌های فناوری اطلاعات که این روزها احوال چندان خوشی ندارد.
آفتی به نام «جایزه فروشی و جایزه بگیری» در صنف مي‌خواهد رخنه کند و ریشه ر حرکت مثبتی را در آینده هم بخشکاند. همه باید هوشیار باشیم.
منبع : فناوران
