شش نکته درباره برگزارى نخستين دوره مسابقه وبلاگها
نام نویسنده: شهرام شريف
بخش مقاله ITiran – برگزارى مراسم نخستين دوره مسابقه وبلاگ نويسان برتر در مرکز تحقيقات مخابرات از چند نظر مى تواند مورد توجه باشد:
نخست اين که خود مراسم به طور تعيين نشده تلفيقى از فضاى غير جدى وبلاگ هاى ما بود ، در حقيقت اين قرار اينترنتى مثل بسيارى از قرارهاى ديگر اينترنتى در فضايى صميمى و ملموس برگزار شد. امادر عين حال اين قرار اينترنتى کمى با قرارهاى ديگرتفاوت داشت و آن اين که يکى از حاميان آن وزارت پست و تلگراف و تلفن بود. يعنى در عين اين که برگزار کننده اين مراسم ماهنامه دنياى کامپيوتر و ارتباطات است اما حامى اصلى و دولتى دراين قضيه به وضوح قابل لس بود. اين شايد براى نخستين بارباشد که يک نهاد دولتى وبگردها را به طور ضمنى به رسميت مى شناسد.
از اين نظر دعوت از چهره هاى فعال در عرصه فناورى اطلاعات کشور و همچنين يکى از دو نماينده فعال مجلس در اين زمينه و همچنين کارشناسان از جمله قوت هاى اين مراسم بود.
دوم اين که بها دادن به ميان خيل وبلاگ نويسانى که ميانگين سنى آن ها به زحمت از بيست سال تجاوز مى کند و به نوعى نسل چهارم و سوم بعد از انقلاب محسوب مى شوند مى تواند تا اندازه اى شکاف ميان آن ها با نسل دومى که اتفاقا در سالن حضور داشتند پر کند.
اين تدبير حتى از برگزارى و حمايت از چنين پديده هايى شگفت آورتر است ه چند که با نيامدن نقطه اصلى اتصال دولتى يعنى نصرالله جهانگرد کمى اين واقعيت کمرنگ تر جلوه مى کند. من تصور مى کنم که نصرالله جهانگرد اسير محافظه کارى ارثى سياستمداران ما شد و فرصت خوبى را براى نشان دادن عينى حمايت هاى دولتى از دست داد هر چند که مکان مراسم و بخشى از جوايز را برعهده گرفت اما مثل آن فوتباليستى شد که بعد از دريبل زدن دروازه بان و در حالى که همه براى يک هوراى بزرگ نيم خيز شده اند توپ را به آسمان فرستاد .!
با اين حال بقيه نزديکان به اين عرصه دريغ نکردند: مصطفى محمدى از انجمن صنفى کارفرمايان اينترنتى و امير حسين سعيدى دبير انجمن شرکت هاى انفورماتيک نماينده دو بخش خصوصى فعال در عرصه IT کشور هستند که اين مراسم را با جوايز خود حمايت کردند. ميزان حمايت هاى آن ها و تقابل ميان آن ها روى صحنه دقيقا تصورى از وضعيت رقابتى اين دو را به ذهن متبادر مى کرد. على اکبر موسوى خوئينى از مجلس، هوشنگ گلمکانى سردبير ماهنامه فيلم و از روزنامه نگاران قديمى ، مجرى گرى قوى جمشيد گرگين، رضا پرويزى دبير کميته مبارزه با جرايم کامپيوترى و مديران مهمترين سايت حمايت کننده از وبلاگ نويسى فارسى يعنى پرشين بلاگ. اين ها را اضافه کنيد به حضور دکتر يونس شکرخواه که به قول محمود اروج زاده در تعميق وبلاگ نويسى فارسى سهم عمده اى را ايفا کرد و بالاخره مهمتين حاضران جلسه يعنى وبلاگ نويسانى که عمدتا بهترين هاى وبلاگ نويسان نيز محسوب مى شدند در حقيقت ظرفيت و توان اين جلسه را بالا برد.
سوم : وبلاگ نويسى به عنوان ايجاد محتواى فارسى روى وب به خودى خود قابل تقدير است. اين پديده که از فرط گسترش نمى توان به آن “پديده” نام نهاد در حال نهادينه شدن است.از يک تا دو سال قبل تا کنون وبلاگ نويسى به عنوان يک عامل جذب کننده ، نزديکى افراد با سليقه يکسان را به هم به ارمغان آورده و در اين ميان به قول سينا مطلبى يک رسانه مستقل در مقابل رسانه هاى سنتى قوى ايجاد شده است. با اين همه بزرگ ترين دشمن وبلاگ نويسى ايران سطحى نگرى و افتادن در دام روزمره گى است. قطعا هيچ اشکالى ندارد که کسى تمام خصوصيات شخصى خود را در وبلاگ اش شرح دهد اما سطحى نگرى و زياد نويسى و فاصله گرفتن از قواعد نوشتارى همچون بى هدف راندن در خيابان است. چهارم :حضور حسين درخشان فردى که وبلاگ نويسى فارسى را عموميت بخشيد و موضوعات آن را از کامپيوتر به بسيارى از موضوعات ديگر تعميم داد مى توانست اين جلسه را کامل کند.
پنجم : به نظر مى رسد فعلا هوشمندى به کار رفته در برگزارى اين مراسم در يکى از زير مجموعه هاى مخابرات اين پيام را داشت که برخلاف شايعات مختلف درباره اينترنت در کشور مهم ترين نهاد ارتباطى کشور نوشتن آزادانه روى وب را به رسميت شناخته است. تبعا در اين ميان هوشمندى خود وبلاگ نويس ها و دورى جستن از موضوعات و انفعالاتى که موجب حساسيت بخش هايى از حکومت روى اين رسانه نوپا مى شود نيز ضرورى است.
ششم: حداقل مى توانيم بگوييم مدل چينى مراقبت و مواظبت از اينترنت و محدود کردن و هشدار دادن فراموش شده است. لااقل امشب که چنين بود.