انتشار گزارشی جدید از سوی یک مرکز تحقیقاتی وابسته به دولت آمریکا که در زمینه اثرات مختلف امواج تلفن‌های همراه و ارتباط آن با ایجاد سرطان به بحث پرداخته، موجی از نگرانی را در میان کاربران ایجاد کرده است.
با این وجود، درنظر داشته باشید که هنوز اطلاعات و یا شواهد کافی که برمبنای این بررسی‌ها نگرانی‌های جدی در افراد ایجاد کند وجود ندارد. Kevin McConway استاد بازنشسته رشته آمار کاربردی دانشگاه Open اینچنین عنوان می‌کند: “به شخصه استفاده از گوشی همراهم را به خاطر نتایج این تحقیقات متوقف نخواهم کرد.”
درنظر داشته باشید نتایج اخیری که دسترسی ما به آن فراهم شده، یافته‌های اولیه از مطالعات کارشناسی شده تحت نظر NTP ایالات متحده آمریکا است و در این آزمایش، اثرات امواج گوشی‌های همراه روی موش‌ها بررسی شده و حداقل تا پایان سال جاری، شاهد انتشار نتایج کامل این بررسی‌ها نخواهیم بود.
تا اینجای کار، داده‌های منتشر شده توسط NTP از ارتباطی ضعیف میان قرارگرفتن طولانی مدت در معرض امواج گوشی‌های همراه و احتمال افزایش سرطان حکایت دارد و این در حالی است که در این بررسی، موش‌های نر به مدت 9 ساعت در هر روز در معرض مقادیر بالای امواج دستگاه‌های همراه قرار گرفته‌اند. این امواج از زمان تولد تا زمانی که سن موش‌ها به بیش از دو سال رسیده به‌طور مداوم وجود داشته و حکایت از احتمال افزایش سرطان‌های مغز و قلب در این موش‌ها (در مقایسه با موش‌های دیگر) دارد.
درنظر داشته باشید که اگر این نتایج به‌طور مستقیم قابل تعمیم به شرایط انسان‌ها بود و همانند آنچه در موش‌ها مشاهده کردیم، تشعشعات و امواج ایجادشده احتمال بروز سرطان را دو تا سه درصد افزایش می‌داد، هراس و نگرانی امری کاملا منطقی به‌نظر می‌رسید اما اطلاعاتی که تا به اینجای کار منتشر شده فاقد هرگونه نتیجه‌گیری اینچنینی است و این در حالی است که هیچ یک از تحقیقات مشابه انجام شده در این زمینه نیز از افزایش اینچنینی نرخ ابتلا به سرطان خبر نمی‌دهند.
نکته دیگر اینکه موش‌های مورد استفاده در آزمایش با سه سطح متفاوت از تشعشعات روبرو بوده‌اند که همه موارد، به مراتب بیشتر از مقادیری است که یک انسان در طول حیات خود با آن روبرو می‌شود. به بیان ساده‌تر، این موش‌ها از پیش از تولد تا پایان مطالعات، روزانه به مدت 9 ساعت در مجاورت مقادیر بالای امواج تلفن همراه قرار داشته‌اند و این تصویر، به‌هیچ وجه قابل مقایسه با استفاده انسان‌ها از تلفن همراه نیست.
McConway در این خصوص می‌گوید: ” آن‌طور که من متوجه شدم، اطلاعات منتشر شده در این گزارش از این امر حکایت دارد که کم‌ترین میزان امواج مورد استفاده، چیزی در حدود حد نهایی امواج مجازی است که شرکت‌های سازنده تلفن همراه مجبور به رعایت آن هستند. با این تفاسیر هنوز مشخص نیست استفاده از این مقادیر بالای تشعشعات در آزمایش روی موش‌ها چه تعمیمی را در خصوص استفاده معمول از دستگاه‌های همراه توسط انسان‌ها به دنبال خواهد داشت.”
سخن آخر اینکه، اگرچه موارد تشکیل تومور در موش‌های نری که در پرتو امواج قرار گرفته بودند به مراتب بیشتر از دیگر موش‌ها گزارش شده اما موش‌هایی که در معرض امواج قرارگرفته‌اند شانس زنده‌ماندن بیشتری را در محدوده زمانی دوساله آزمایش، در مقایسه با دیگر موش‌ها به ثبت رسانده‌اند.
منبع : آی تی ایران
